اگر بخواهيد از ميدان ونك تهران تا سر كردستان بيائيد چند راه داريد؟!
پاسخ به سوال بالا تنها سوار شدن بر تاكسي است. تاكسي كه نرخ ورودي آن تا آخرين روز سال ۹۲، ۱۰۵۰ بوده است و حالا قرار است بر حسب تصميمات اتخاذ شده در شوراي شهر تهران به ۱۳۰۰ تومان افزايش يابد.
افزايش قيمتي كه اگرچه قرار است تا ۱۰ روز ديگر اعمال شود اما رانندگان غير‌خطي از هم‌اكنون اين نرخ را محاسبه مي‌كنند.
نرخي كه به گفته مديرعامل سازمان تاكسيراني شهر تهران امكان افزايش دوباره آن براساس شرايط قيمتي حامل‌هاي انرژي وجود دارد.
به عنوان مثال اگر حامل‌هاي انرژي گران شوند قيمت تقريبي اين خط به ۱۵۰۰ تومان مي رسد.
حالا با اين نرخ كرايه مسافري را در نظر بگيريد كه كارمند است و حداقل دو بار در روز بايستي از اين خط استفاده كند.
به صورت تقريبي ماهي ۱۰۰ هزار تومان تنها هزينه حملونقل اين فرد است در حاليكه براساس افزايش حقوق اعمال شده براي اين فرد حداكثر حقوق او به ۷۰۰ هزار تومان مي‌رسد. در واقع يك هفتم حقوق اين تهراني بايستي صرف كرايه تاكسي شود.
اين در حالي است كه اين قصه براي نقاط ديگر تهران هم صادق است و حتي اگر فردي بخواهد از حملونقل عمومي همچون اتوبوس و مترو استفاده كند بايد همين ميزان يا بيشتر از آن را خرج حملونقل خود كند.
حمل‌و‌نقلي كه نه درآن از كرامت انساني خبري است و نه آنكه حملونقل راحتي در انتظار اين فرد پايتخت‌نشين است.
ترافيك و آلودگي هوا در حالي دو همراه اصلي تهراني ها طي سفرهاي روزانه به شمار مي‌رود كه بايستي له‌شدگي و كوفتگي دست و پا را هم براي استفاده‌كنندگان از وسايل حملونقل عمومي اضافه كرد.
در حاليكه شرايط حملونقل عمومي به هيچ‌وجه شايسته نيست موضوع تكراري كه هر ساله در اولويت امور مسئولان قرار مي‌گيرد افزايش كرايه‌هايي است كه به عنوان يك فشار سنگين بر بدنه اجتماع به شمار مي‌آيد.
اجتماعي كه تا به حال راهكارهاي بسياري از جمله تحقق يارانه‌هاي مخصوص به صنف حمل‌و‌نقلي را پيش روي مسئولان گذارده اما تا به حال هيچ كدام از آنها مورد توجه و عنايت آقايان قرار نگرفته است.
به هر حال در حاليكه مي‌توان گره كور كرايه‌اي در تهران را خيلي موجه و مناسب حل كرد در ميان ندانم كاري‌هاي موجود كماكان اين مردم ما هستند كه بايستي بازنده باشند.
بازندگاني كه در ميان اخبار تنها روايت مسئولاني را مي‌شنود كه در باب چگونگي افزايش قيمت تاكسي گفت‌وگو مي‌كنند و هيچ توجهي ندارند كه مي‌توان راهكارهاي ديگري را هم مورد توجه قرار داد.
افزایش نرخ کرایه به تأیید فرمانداری رسیده است
عضو کمیسیون عمران و حملونقل شورای شهر تهران با اشاره به اینکه مصوبه شورای شهر در خصوص افزایش نرخ کرایه در سال ۹۳ به تأیید فرمانداری رسیده است، گفت: طبق هماهنگی‌های صورت‌گرفته، افزایش کرایه از ابتدای اردیبهشت اجرا خواهد شد.
ابوالفضل قناعتی در گفت‌وگو با فارس با اشاره به آخرین وضعیت مصوبه شورای شهر در خصوص افزایش نرخ کرایه‌های حمل و نقل در سال ۹۳ اظهار داشت: این مصوبه در بهمن‌ماه همزمان با فرمانداری و شهرداری ارسال شد.
وی تصریح کرد: طبق قانون فرمانداری ۱۵ روز فرصت دارد تا مصوبه شورا را تائید و یا رد کند که براساس پیگیری‌های انجام شده در تاریخ چهاردهم اسفند فرمانداری نظر مساعد خود را در خصوص نرخ کرایه‌ها اعلام کرده است.
قناعتی گفت: طبق پیگیری‌های انجام شده شورای شهر پیشنهاد داده بود که افزایش کرایه‌ها از شانزدهم فروردین اعمال شود و این در حالی بود که فرمانداری درخواست کرد که نرخ افزایش کرایه‌ها از ابتدای اردیبهشت اجرایی شود.
عضو کمیسیون عمران و حملونقل شورای شهر در پاسخ به این پرسش که سرانجام افزایش کرایه‌ها در سال ۹۳ از چه زمانی اجرا خواهد شد گفت: طبق توافق صورت گرفته بین فرمانداری، شورا و شهرداری کرایه‌ها از ابتدای اردیبهشت افزایش خواهد یافت.
وی گفت: براساس مصوبه شورای شهر نرخ انواع بلیت مترو در سال ۹۳ ، ۱۵ درصد، نرخ کرایه اتوبوس‌ها تا سقف ۲۰ درصد،نرخ کرایه اتوبوس‌های بلیتی و ریالی در سال ۹۳ بین ۱۸ تا ۲۰ درصد افزایش خواهد یافت.
اطميناني كه حاصل شد
اما در حاليكه روز جمعه معاون عمراني فرمانداري هيچ خبري از زمان افزايش كرايه‌هاي حملونقل عمومي نداشت گويا اولين روز كاري اداري يعني شنبه به دادشان رسيد تا بخواهد بگويد کرایه‌های حملونقل عمومی و تاکسیرانی از اول اردیبهشت، ۲۰ تا ۲۵ درصد افزایش می‌یابد.
غلامحسین آرام درباره افزایش کرایه‌های حملونقل عمومی در شهر تهران اظهار داشت: براساس توافق صورت گرفته با سازمان تاکسیرانی شهر تهران،شرکت واحد اتوبوسرانی و شرکت مترو مقرر شد کرایه‌های حمل و نقل عمومی از اول اردیبهشت از ۲۰ تا ۲۵ درصد افزایش یابد.
وی ادامه داد: در صورت افزایش کرایه‌های حمل و نقل عمومی در غیر مهلت مشخص شده با متخلفان برخورد می‌شود و در صورت نیاز بازرسان فرمانداری نیز در اقصی نقاط شهر مستقر می‌شوند.
اين در حالي است كه آرام روز جمعه درباره افزایش کرایه‌های حملونقل عمومی در سال جدید اظهار داشت: با توجه به اینکه حامل‌های انرژی و سایر ملزومات حملونقل عمومی و تاکسی‌ها افزایش قیمتی نداشته است بنابراین فعلاً افزایش قیمت حملونقل عمومی و تاکسیرانی در شهر تهران نخواهیم داشت.
نكته جالب توجه در اين تناقض‌گويي آقاي آرام اين است كه به گفته ابوالفضل قناعتي، عضو شوراي شهر تهران مسئولان فرمانداري حدود يك ماه قبل موافقت خود را با اجرايي شدن اين تصميم اعلام كرده بودند.
کرایه تاکسی‌ها مجدد افزايش خواهد يافت
مدیرعامل سازمان تاکسیرانی شهر تهران با تاکید بر عدم اعتراض فرمانداری به افزایش ۲۵ درصدی نرخ کرایه تاکسی‌ها، گفت: در صورت آزادسازی قیمت حامل‌های انرژی در سال آینده، افزایش نرخ مجدد کرایه تاکسی‌ها را خواهیم داشت.
میثم مظفر گفت: در فروردین و اردیبهشت ماه سال ۹۳ بحث آزادسازی حامل‌های انرژی را خواهیم داشت و قیمت بنزین و CNG افزایش پیدا می‌کند. بر این اساس باید تدابیری با کمک دولت، وزارت کشور و شورای شهر تهران اندیشیده شود تا هزینه تاکسیران‌ها و سوخت با نرخ کرایه‌ها متناسب باشد.
وی تاکید کرد: بنا به تصمیم دولت مرحله دوم هدفمندی یارانه‌ها اجرا می‌شود و طبیعتا با اجرای این بحث با تصویب شورای شهر تهران در ابتدای سال افزایش نرخ مجددی را خواهیم داشت.
وی در خصوص افزایش ۲۵ درصدی نرخ کرایه تاکسی‌ها که مصوب شورای شهر تهران است افزود: تاکنون فرمانداری اعتراضی ارائه نداده و در فرصت قانونی هم که می‌توانست اعتراض کند، اعتراضی اعلام نکرده است؛ طبیعتا عدم ارائه اعتراض به نشانه موافقت فرمانداری است.
وی ادامه داد: سال گذشته افزایش ۲۵ درصدی نرخ کرایه تاکسی برای سال ۹۳ در شورای شهر تصویب شد و برای تصویب نهایی به فرمانداری ابلاغ شد که هنوز فرمانداری این موضوع را تصویب نکرده است.
حرف آخر
كرايه تاكسي همچون كرايه اتوبوس و مترو افزايش مي‌يابد. به خاطر تغيير دولت و روابط نسبتا آرامي كه قرار است ميان دولت و شهرداري شكل گيرد بگو و مگوهاي ساليان گذشته به خاطر افزايش يا عدم افزايش قيمت ديگر وجود ندارد.
مردم ناچارند اين افزايش قيمت‌ها را كه با افزايش حقوق‌هاي آنها نمي‌خواند بپذيرند و دم نزند و همچون يك شهروند خوب زندگي عادي خود را دنبال كنند اما سوال اينجاست كه چه كسي بايد پاسخگوي نيازهاي يك انسان شهرنشين باشد. انساني كه با دنيايي از اميد و آرزو كوله‌بار خود را در شهر پهن كرده تا افق آرزوهاي خود را ببيند.
آيا در كشوري كه برنامه‌هاي چندين و چند ساله براي ارتقا و گسترش دروازه‌هاي علم و دانش و فرهنگ خود دارد، اينگونه زندگي شهروندان شايسته است؟!
