بالاخره روز گذشته جلسه شورای شهر تهران با موضوع بررسی استعفای شهردار برگزار شد و علیرغم اصرار محمدعلی نجفی به رفتن از بهشت اعضای شورای شهر طبق گفتههای قبلی خود با این استعفا مخالفت کردند.
حالا با تمام این تفاسیر سوالاتی هم برای ما و هم برای شهروندان تهرانی پیش میآید و اولین سوال این است که آیا شهردار تهران در زمینه بیماری تمارض میکند؟ عدهای با وجود اظهارات صریح نجفی به اینکه بیماری باعث استعفای اوست تلاش دارند تا اینگونه نشان دهند که فشارهای بیرونی و جناح مخالف میخواهد نجفی نباشد و دفاع از او را به نوعی حمایت از شهردار در مقابل فشارهای بیرونی تلقی کنند!
اگر اینگونه باشد خود شهردار متهم به عدم صداقت است. آیا چنین شخصی که نمیتواند با مردم و شورا صادق باشد، میتواند داعیهدار مبارزه با فساد باشد؟
سوال دوم اینکه اگر واقعا نجفی مریض است همانطور که خودش هم بارها در مصاحبههای گوناگون و همچنین در متن استعفایش آورده چرا اعضای شورا با این استعفا مخالفت دارند؟ آیا دلیل این مخالفت به خاطر این است که شوراییها جسارت عذرخواهی از شهروندان تهرانی را به خاطر انتخاب پرسر و صدای خود ندارند.
شهرداری تهران جایی است که به فعالیت مداوم و سختکوشی نیاز دارد و شهروندان تهرانی بعد از ۱۲ سال مدیریت قالیباف بر این مسند به این مدل مدیریت نیاز دارند نه مدیریتی که نجفی در این چندماهه از خود نشان داده است. مدیریتی که در آن جای خالی شهردار در هر بحرانی توی ذوق بزند.
نجفی تا پیش از این بیماری در زمانهای حساسی مانند زلزله اول تهران، آلودگی و یا برف زمستانی در جلسات و در میدان عمل شانه خالی کرده بود، حالا که با بیماری جدیدی دست و پنجه نرم میکند و به گفته خودش بخشی از انرژی او را روند درمانیاش میگیرد چطور میخواهد در بحرانها و اتفاقات ۳ سال آینده حضور مفید داشته باشد؟ آیا قرار است از این به بعد بهشتنشینان نبود شهردار و کمبود و کاستیها را به بیماری نجفی ربط داده و از مسئولیت خود شانه خالی کنند؟ آیا اعضای شورا توان انتخاب شهرداری بهتر برای شهر را ندارند و یا از ترس سرزنشها مجبورند مانند آن بنده خدایی که در جوی آب افتاد و تا آخر مسیر، صدای قوطی درمیآورد، همان صدا را درآورده و بر تصمیم خود پافشاری کنند؟
شهردار تهران طبق اظهارات خودش قرار است از ابتدای اردیبهشت در بیمارستان بستری شود و روند درمان خود را پیش بگیرد. ضمن آرزوی سلامتی برای آقای نجفی بهتر است شوراییها وقت را تلف نکنند و با انتخاب یک شهردار مناسب، مسیر کُند طرحهای اجرایی را سرعت ببخشند. شوراییها اگر به فکر مردم و شهر نیستند به فکر انتخابات بعدی شورا باشند زیرا با این عملکردی که در این چند ماه از خود به جای گذاشتهاند دیگر نه تَکرار جواب میدهد و نه پوسترها و بیلبوردهای بنفش.
نویسنده: محسن رجبی