?>?> حقوق بشر از نگاه امیر مومنان | سیاست روز
سه شنبه ۱۳ دی ۱۳۹۰ - ۲۰:۵۷
کد مطلب : 70726

حقوق بشر از نگاه امیر مومنان

اعلامیه جهانی حقوق بشر یک پیمان بین‌المللی است که در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسیده و شامل ۳۰ ماده است که...

قسمت اول
اعلامیه جهانی حقوق بشر یک پیمان بین‌المللی است که در مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب رسیده و شامل ۳۰ ماده است که به تشریح دیدگاه سازمان ملل متحد در مورد حقوق بشر می‌پردازد.
مفاد این اعلامیه حقوق بنیادی مدنی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی‌ای را که تمامی ابنای بشر در هر کشوری باید از آن برخوردار باشند، مشخص کرده ‌است، این اعلامیه در ۱۰ دسامبر سال ۱۹۴۸ به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل متحد رسید.
در این نوشتار سعی می کنیم حقوق اساسی را که اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آنها تاکید دارد را در سخنان و سیره عملی امیر مومنان علی علیه السلام جست و جو کنیم.
آنچه که ما دریافتیم و در ادامه خواهد آمد این بود که آنچه که در سال ۱۹۴۸ به عنوان اعلامیه جهانی حقوق بشر به تصویب رسید و حقوقی که مورد توجه این اعلامیه است، ۱۴۰۰ سال قبل توسط امیر مومنان مورد تاکید قرار گرفته و فرماندهان و استانداران خود را به رعایت این حقوق ترغیب می کردند.
«حق حیات» یکی از حقوقی است که اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آن تاکید دارد چنانچه در ماده ۳ این اعلامیه بدین گونه آمده است که: «هرکس حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد» همچنین بر اساس ماده ۵ «احدی را نمی توان تحت شکنجه یا مجازات یا رفتاری قرار داد که ظالمانه و یا برخلاف انسانیت و شئون بشری یا موهن باشد».
امام علي (ع)، درنامه ۵۳ نهج البلاغه، استاندارانش را به حمايت و رعايت « حق حيات» انسان ها سفارش کرده و مي فرمايد: مالکا،بپرهيز از خون ها و ريختن خونهاي مردم بدون مجوز قانوني، زيرا هيچ چيزي به انتقام خداوندي نزديکتر و از نظر نتايج، وخيم تر و براي نابود کردن نعمت خداوندي موثرتر، و براي منقرض ساختن روزگار دولت، قاطع تر از خونريزي به ناحق وجود ندارد)
( بند ۸۰) و خداوند سبحان در روز قيامت، حکم ميان بندگان خود را از حکم در باره خونهايي که ريخته اند، آغاز خواهد کرد. مالکا، هرگز سلطه و اقتدار خود را با ريختن خون حرام تقويت مکن، زيرا ريختن خون حرام، آنرا پست و ناتوان مي سازد، بلکه آنرا از بين مي برد و از تو مي گيرد و به ديگري منتقل مي نمايد.)
( بند ۸۱)، و تو براي ريختن خون حرام عمدي، عذري نه در نزد خداوند داري و نه در پيش من، زيرا مجازات ريختن خون حرام، قصاص است )
( بند ۸۲)، و اگر گرفتار قتل خطايي شدي و تازيانه ات يا شمشيرت يا دستت در کيفر دادن افراط کرد، در اين موقع، کبر و نخوت سلطه و اقتدارت و موجب نشود که حق صاحبان خون را به آنان نپردازي.)
( بند ۸۳)،همچنين امام علي (ع) درنامه ۱۴ نهج البلاغه مي فرمايد: شمايان جنگ را آغاز نکنيد که بحمدالله بر برهان استواريد و شروع جنگ از سوي آنان خود برهاني ديگر بر حقانيت شماست و آنگاه که دشمن به اذن پروردگار گريخت، فراريان را مکشيد و درماندگان را هدف قرار ندهيد و بر مجروحان تير خلاص نزنيد).
ادامه داردبه تشریح دیدگاه سازمان ملل متحد در مورد حقوق بشر می‌پردازد.
مفاد این اعلامیه حقوق بنیادی مدنی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی‌ای را که تمامی ابنای بشر در هر کشوری باید از آن برخوردار باشند، مشخص کرده ‌است، این اعلامیه در ۱۰ دسامبر سال ۱۹۴۸ به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل متحد رسید.
در این نوشتار سعی می کنیم حقوق اساسی را که اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آنها تاکید دارد را در سخنان و سیره عملی امیر مومنان علی علیه السلام جست و جو کنیم.
آنچه که ما دریافتیم و در ادامه خواهد آمد این بود که آنچه که در سال ۱۹۴۸ به عنوان اعلامیه جهانی حقوق بشر به تصویب رسید و حقوقی که مورد توجه این اعلامیه است، ۱۴۰۰ سال قبل توسط امیر مومنان مورد تاکید قرار گرفته و فرماندهان و استانداران خود را به رعایت این حقوق ترغیب می کردند.
«حق حیات» یکی از حقوقی است که اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آن تاکید دارد چنانچه در ماده ۳ این اعلامیه بدین گونه آمده است که: «هرکس حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد» همچنین بر اساس ماده ۵ «احدی را نمی توان تحت شکنجه یا مجازات یا رفتاری قرار داد که ظالمانه و یا برخلاف انسانیت و شئون بشری یا موهن باشد».
امام علي (ع)، درنامه ۵۳ نهج البلاغه، استاندارانش را به حمايت و رعايت « حق حيات» انسان ها سفارش کرده و مي فرمايد: مالکا،بپرهيز از خون ها و ريختن خونهاي مردم بدون مجوز قانوني، زيرا هيچ چيزي به انتقام خداوندي نزديکتر و از نظر نتايج، وخيم تر و براي نابود کردن نعمت خداوندي موثرتر، و براي منقرض ساختن روزگار دولت، قاطع تر از خونريزي به ناحق وجود ندارد)
( بند ۸۰) و خداوند سبحان در روز قيامت، حکم ميان بندگان خود را از حکم در باره خونهايي که ريخته اند، آغاز خواهد کرد. مالکا، هرگز سلطه و اقتدار خود را با ريختن خون حرام تقويت مکن، زيرا ريختن خون حرام، آنرا پست و ناتوان مي سازد، بلکه آنرا از بين مي برد و از تو مي گيرد و به ديگري منتقل مي نمايد.)
( بند ۸۱)، و تو براي ريختن خون حرام عمدي، عذري نه در نزد خداوند داري و نه در پيش من، زيرا مجازات ريختن خون حرام، قصاص است )
( بند ۸۲)، و اگر گرفتار قتل خطايي شدي و تازيانه ات يا شمشيرت يا دستت در کيفر دادن افراط کرد، در اين موقع، کبر و نخوت سلطه و اقتدارت و موجب نشود که حق صاحبان خون را به آنان نپردازي.)
( بند ۸۳)،همچنين امام علي (ع) درنامه ۱۴ نهج البلاغه مي فرمايد: شمايان جنگ را آغاز نکنيد که بحمدالله بر برهان استواريد و شروع جنگ از سوي آنان خود برهاني ديگر بر حقانيت شماست و آنگاه که دشمن به اذن پروردگار گريخت، فراريان را مکشيد و درماندگان را هدف قرار ندهيد و بر مجروحان تير خلاص نزنيد).
ادامه دارد...

مهدي اختري

https://siasatrooz.ir/vdcb0zbz.rhbg5piuur.html
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی