از حالا که جنب و جوش و تحرکات انتخاباتی احزاب و گروهها برای انتخابات ۱۴۰۰ شروع شده است ، یک سوال بیش از هر چیز ذهن را به خود مشغول کرده است، سوال این است که گزینه مناسب برای انتخابات ریاست جمهوری در شرایط فعلی کیست؟
در حال حاضر نام گزینه‌هایی برای انتخابات ۱۴۰۰ شنیده می شود، اصولگرایان و اصلاح طلبان هرکدام در طیف خود کاندیداهای سرشناسی دارند که آماده حضور در انتخابات ریاست جمهوری هستند، اما این که کارآمدی نیز داشته باشند هنوز در محاق است. رایزنی ها و بحث های زیادی تا انتخابات صورت می گیرد که در نهایت به معرفی یک نامزد بینجامد، اما نظر مردم در این باره چیست و آیا این نامزدها گزینه‌های مناسبی برای ریاست جمهوری به شمار می‌روند؟ آیا شعارها و سلایق سیاسی باز هم می‌تواند برای مردم گزینه‌ای برای انتخاب باشد یا نه؟ رفتارها و عملکردها تا چه حد می‌تواند در رقابت برای ورود به پاستور مؤثر باشد و آیا اگر افرادی در گذشته عنوانی داشته یا در مسئولیت‌های مختلف فعالیت کرده‌اند می‌توانند کاندیدای اصلح برای مردم باشند؟
همه می‌دانیم که امروز شرایط کشور با شرایط گذشته متفاوت است، مشکلات اقتصادی ، بیکاری، فشار دشمنان از یک سو و عملکردها و مدیریت‌های ناکارآمد برخی از مسئولین، رفاه زدگی و بی تفاوتی آنها و البته فساد، شرایط خاصی را ایجاد کرده است
در این میان گروههای سیاسی باید در نظر داشته باشند که دیگر نمی‌توانند با ابزار گذشته فرد مورد نظر خود را به عنوان رئیس جمهور راهی پاستور کنند. مردم با توجه به نیازهای امروز خود شاید در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ به کاندیداهایی رأی بدهند که با تجربیات گذشته قابل ارزیابی نباشد.
اقتصاد اولین گزینه
ایران روزها مشخص است که مردم ایران به شدت سیاست زده شده‌اند ، شعارهای پوپولیستی، کابینه ژنرال ها، وابستگی به حزب و جناح هر کدام فاکتورهای بود که به شکلی مورد تجربه مردم قرار می‌گرفت و مردم می دانند که آزموده را آزمودن خطاست. سر مردم دیگر کلاه نمی رود، مردم گرفتار مشکلات اقتصادی بسیاری هستند و حالا به دنبال کسی از جنس خود هستند که اقتصاد را به خوبی بشناسد آن هم از نوع اقتصاد مقاومتی.
سید حسین نقوی حسینی سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دهم در این باره به خبرنگار سیاست روز گفت: شاید با نزدیک شدن به انتخابات ۱۴۰۰ فعالیت‌های جریان‌های سیاسی، اشخاص، جناح‌ها و جبهه‌ها فعال‌تر شود و افراد قصد خودشان را برای کاندیداتوری ریاست جمهوری بیشتر عملیاتی کنند، در این میان نام افرادی که در مسئولیت‌های مختلف نیز فعالیت می کنند و برای مردم شناخته شده‌اند نیز مطرح است،اما یک سوال در میان مردم وجود دارد و آن این است که تفاوت این افراد با یکدیگر چیست؟
وی افزود:مردم می‌گویند همگی این افراد زمانی در مسئولیتی فعالیت کرده‌اند یا هنوز هم هستند، چه نوع عملکردی داشته‌اند؟ آیا در عمل موفق بوده‌اند؟
این کارشناس مسائل سیاسی با اشاره به اینکه مهمترین فاکتور برای مردم این است که کاندیداهای ریاست جمهوری چه برنامه و راهکاری دارند، تصریح کرد: در حال حاضر مهمترین مشکل مردم مشکلات اقتصادی است. مردم می‌پرسند آیا فرد مورد نظر برنامه و راهکاری برای حل این مشکلات دارد؟ آیا برنامه‌ای دارد که مشکلات اقتصادی مردم حل شود، تورم کاهش یابد، راه حلی برای کاهش ارزش پول ملی، حل تحریمها مقابله با بی کاری و هزاران مشکل دیگر دارد؟
نقوی حسینی با تاکید بر اینکه هوش سیاسی مردم کاملاً بالاست و مردم به دنبال برنامه هستند، خاطرنشان کرد: مردم بر این باورند افرادی که تاکنون مسئولیتی در کشور داشتند، آیا در مسئولیت خود عملکرد قابل قبولی را عرضه کرده‌اند که حالا زمام امور کل کشور را به دست گیرند؟
وی گفت: مهمترین فرقی که مردم میان افراد می گذارند برنامه و راهکارهای آنها برای حل مشکلات موجود است.
خدشه بر باورهای مردم
از سوی دیگر صادق زیبا کلام استاد دانشگاه و کارشناس مسائل سیاسی نیز در گفتگو با خبرنگار سیاست روز گفت: متأسفانه یکی از نتایج حاصل از انتخاب روحانی به عنوان رئیس جمهور در دور دوم انتخابات این بود که باور سیاسی بسیاری از مردم به صندوق‌های رأی خدشه دارد شده است. وی افزود: متاسفانه حتی در این دوره دوم ریاست جمهوری یک مورد تغییرات جدی در کشور یا سیاست خارجی دیده نشده و همه سیاست‌هایی که از گذشته در جریان بود و ادامه پیدا کرد.
زیبا کلام هشدار داد: باید همگان در جریان باشیم که مردم با این باور می‌گویند نباید امیدی به تغییر در آینده داشت و عملکرد ۴ ساله روحانی امید تغییر را در مردم کشت. وی با اشاره به اینکه اصلاح طلبان باید بدانند که بدنه اجتماعی اصلاح طلبان دیگر حاضر نیستند که برای آنها پای صندوق‌های رأی بروند، اظهار داشت: گمان نمی‌کنم که مشارکت بالایی از سوی این بدنه در انتخابات آتی وجود داشته باشد.
مباحثه و مناظره در مورد برنامه‌ها
در این میان کارشناسان تاکید می‌کنند اگر قرار است مباحثه و مناظره انتخاباتی برای تبلیغ کاندیدایی انجام شود، این مناظره باید در باره برنامه‌های کاندیداها برای حل مشکلات کشور باشد.
نقوی حسینی به سیاست روز در این باره گفت: کسی که می‌تواند مشکلات و موانع اقتصادی را حل کند باید برنامه خود را در این مباحثه‌ها و مناظرات برای مردم تشریح کند. دوره اتهام زنی و زیر سوال بردن، متهم کردن دیگران به بی کفایتی و ... گذشته است و جذابیتی برای مردم ندارد. وی افزود: مردم می‌خواهند بدانند، زمانی که خط فقر زیر ۱۰ میلیون تومان رفته، کسی که مدعی پست ریاست جمهوری است چه برنامه‌ای برای این شرایط دارد، آیا می تواند مشکلات و موانع اقتصادی را از پیش روی مردم بردارد و زمینه ساز اشتغال و بهبود شرایط زندگی مردم باشد؟
سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس دهم تاکید کرد: جناح بازی فایده‌ای ندارد مردم برنامه می خواهند آن هم برنامه‌های عملیاتی نه شعارگونه .
شاخصه های خاص
از سوی دیگر برخی، شاخصه‌های خاصی را برای این دوره مناسب می‌دانند، از جمله حضور نظامیان را پیشنهاد می‌کنند. این گروه تلاش می‌کنند مدیریت اجرایی نظامیان را تئوریزه کنند و با طرح نکاتی مانند اینکه جایگاه ریاست جمهوری، جایگاه برجسته‌ای است و باید به دست فرد استراتژیست اداره شود معتقدند کسی با تخصص نظامی و امنیتی بیشتر از دیگران می‌تواند به‌عنوان محور مدیریت استراتژیک نقش‌آفرین باشد.
با این حال کارشناسان تأکید دارند که صِرف نظامی بودن، به معنای گزینه مناسبی بودن برای انتخابات ریاست جمهوری نیست و اگر تنها نظامی بودن ملاک باشد نمی‌توان تصمیم درستی در این باره گرفت.
ویژگی های خاص این فرد چیست و چه دستاورد ملموسی داشته که بیان آن برای مردم جذاب باشد؟
نقوی حسینی در این باره گفت: نظامی بودن ملاک درستی نیست فرد باید نشان دهد که چه برنامه‌ای دارد و چه مشکلی می‌تواند از مردم حل کند، در دوران خدمت خود چه دستاوردها و شایستگی‌هایی داشت. اگر فردی نتواند یک وزارتخانه را اداره کند آیا می‌تواند از پس مشکلات مردم بر بیاید؟ چنین شخصی چه سابقه‌ای در مواجهه با کشورهای دیگر دارد و حامل چه پیامی است که بخواهد در انتخابات ریاست جمهوری بخت خود را بیازماید.
سیاست خارجی
یکی از موضوعات دیگری که در این میان مورد توجه قرار دارد، قدرت تعامل با کشورهای دیگر و حل مشکل تحریمها است. بسیاری بر این باورند که با توجه به فشارهای اقتصادی دشمنان از راه تحریم، آیا فردی که رئیس جمهور خواهد شد می‌تواند راه حلی برای این مشکل داشته باشد؟ آیا قدرت چانه زنی و بازگیری حقوق مردم ایران را در محافل سیاسی دارد؟ مبنای سیاست خارجی او چیست و کشور را به چه سمتی هدایت می‌کند؟ در عین حال چه راهکارهایی برای بحران های خارجی کشور در نظر دارد؟ در نهایت باید در نظر داشت که در مقطع فعلی مردم به کاندیدایی رأی می‌دهند که بتواند تغییر مثبتی در وضعیت موجود ایجاد کند و به خواسته‌های ملی جامه عمل بپوشاند.
