سرانجام مردي از ميان ما رفت که منش و رفتار او زبانزد خاص و عام بود. آيت‌الله مهدوي‌کني سياست و اخلاق را با هم داشت. اخلاق سياسي او باعث شده بود تا همه طيف‌هاي سياسي حتي مخالف به او احترام بگذارند.
عملکرد او در سال‌ها مسئوليت‌پذيري ثابت کننده اين ادعا است. هر که او را مي‌شناخت از اين ويژگي مرد ميدان‌هاي حساس باخبر بود. ويژگي بارز و منحصر به فرد او ولايت‌مداري و ولايت‌پذيري ايشان بود. پيروي آيت‌الله از رهبر کبير انقلاب و مقام معظم رهبري، از او يک سياستمدار اخلاقگرا ساخته بود.
آيت‌الله مهدوي‌کني نمونه آشکار شيفته خدمت بود نه تشنه قدرت، او هيچگاه براي به دست آوردن قدرت تلاش نکرد و هر جا به ايشان وظيفه‌اي واگذار شد، هر آنچه در توان داشت براي ايفاي وظيفه شرعي و قانوني خود به کار برد.
او الگويي و ميراثي از خود به جا گذاشت که همگان مي‌توانند با تأسي از آن، اختلافات تفرقه‌افکنانه را از خود دور سازند.
آيت‌الله مهدوي‌کني يک انقلابي به تمام معنا بود که هيچگاه آرمان‌هاي انقلاب را فداي خواسته‌هاي جناحي و حزبي نکرد و هر آنچه که در جامعه روحانيت مبارز پيگير آن بود، در راستاي اهداف انقلاب اسلامي ظهور و بروز مي‌يافت.
دل‌نگراني‌هاي او از تشتت و تفرق اصولگرايان قابل توجه بود و اي کاش همقطاران و همراهان او، اندکي دلواپسي‌هاي ايشان را به جان مي‌خريدند تا او آزرده دل نمي‌شد از آنچه که در ميان ياران خود مي‌ديد.
اصولگرايان گوهري را از ميان خود رفته مي‌بينند که جايگزيني براي آن شايد ديگر نباشد. اما آموزه‌هاي اخلاق سياسي او، راهنما و چراغي فروزان براي همه آنهايي است که دل در گرو انقلاب، آرمان‌ها و آينده اين مرز و بوم دارند.
نگراني‌ها و دغدغه‌هاي ايشان تنها به هم‌طيفان او ختم نمي‌شد که ديگر جناح‌هاي سياسي را هم دربرمي‌گرفت و از انحرافات خواسته و ناخواسته آنها هم در دل، غم داشت.
حضرت آيت‌الله مهدوي‌کني هر چند اصولگرا بود، اما منشي فراجناحي داشت. آرزوي او اين بود که همه جناح‌هاي سياسي کشور که پايبند به انقلاب و نظام و رهبري هستند، زير چتر ولايت باشند و اختلافات را کنار بگذارند.
اما براي رسيدن به اين آرزوي بزرگ عمرش کفاف نداد و با قلبي غمگين و آزرده دنياي فاني را وداع گفت.
و اکنون وظيفه همه آنهايي که دل در گرو شخصيت عالمانه و صادقانه او داشته و دارند، با پيروي از رفتار با بصيرت و معرفت او، ياد و خاطره آيت‌الله مهدوي‌کني را زنده نگه دارند.
و چه زيبا توصيف شد از سوي رهبر فرزانه انقلاب که در پيام تسليت وداع يار که فرمودند؛ «... همه جا و همه وقت در موضع يک عالم ديني و يک سياستمدار صادق و يک انقلابي صريح ظاهر شد و هرگز ملاحظات شخصي و انگيزه‌هاي جناحي و قبيله‌اي را به حيطه فعاليت‌هاي گسترده و اثرگذار خود راه نداد.».
باشد که همگان و همه مسئولين و شخصيت‌هاي سياسي کشور، همين‌گونه باشند و راه چنين بزرگواراني را ادامه دهند و از خود خاطره‌اي شيرين به جا بگذارند.
السابقون مي‌روند و براي آينده اين انقلاب بايد، تربيت شوند چنين بزرگواراني که آبروي خود را فداي اسلام و انقلاب کردند. آيت‌الله مهدوي‌کني عمار انقلاب بود.
