روز دوم سواد رسانه‌ای در بخش پنل تجربه فیلم‌های فجر از منظر سواد رسانه‌ای با حضور تهیه‌کنندگان فیلم لاتاری، اتاق تاریک، جشن دلتنگی و نویسنده فیلم خجالت نکش و در غیاب نویسنده و کارگردان به وقت شام برگزار شد.
اعضای کمیته سواد رسانه‌ای پنج فیلم سینمایی «خجالت نکش»، «لاتاری»، «به وقت شام»، «اتاق تاریک» و «جشن دلتنگی» را از جمع فیلم‌های جشنواره فیلم فجر شایسته بحث و گفت‌وگو دانسته بودند.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «اتاق تاریک» در این نشست اظهار کرد: من پنج فیلم سینمایی ساخته‌ام که چهار فیلم آن را در فضای متفاوتی تولید کردم و به سمت سبک زندگی رفتم. یک از نکاتی که همواره در فیلم به آن پرداخته‌ام، تضاد بین سنت و مدرنیته بوده است. فیلم‌هایی که تولید کردم، خدا را شکر در اکران بسیار موفق بوده‌اند. در فیلم خانواده مشترک به موضوع ازدواج سفید پرداختم و تصور می‌کنم که فیلم نسبتا خوبی از کار در آمد. برخی معتقدند که نباید درباره این موضوعات صحبت کرد که این موضوع اشتباه است.
روح‌الله حجازی ادامه داد: در فیلم «اتاق تاریک» به موضوعات مختلف اشاره می‌شود؛ اما موضوع اصلی آن آزار و اذیت کودکان و از آن مهم‌تر آزار و اذیت خانواده است. مسئله‌ای که اتاق تاریک اشاره می‌کند، یک مسئله جهانی است. فضایی که کودکان ما امروز در آن زندگی می‌کنند، بسیار متفاوت از فضایی است که ما در آن زندگی کردیم و رشد یافتیم. این فیلم نیازمند آن است که در کنار یک پنل آموزشی به نمایش در آید تا خانواده‌ها بتوانند مشکلات خود را در آن پنل آموزشی برطرف کنند. ما در جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم چقدر به این موضوعات پرداختیم؟
در ادامه علی قائم‌مقامی تهیه‌کننده فیلم سینمایی «جشن دلتنگی» گفت: من خودم خیلی اهل فضای مجازی نیستم و گوشی موبایلم از گوشی‌های نسل اولی است که اینترنت و امکانات دیگر ندارد. فیلم سینمایی جشن دلتنگی به مشکلاتی که به واسطه فضای مجازی صورت می‌گیرد، می‌پردازد. زمانی که آقای آذربایجانی فیلمنامه جشن دلتنگی را به من پیشنهاد کرد، با آغوشی باز قبول کردم و بسیار این فیلمنامه را دوست داشتم. متاسفانه در جشنواره فیلم فجر کمی به این فیلم کم‌لطفی شد و در اکران هم در بدترین زمان اکران شد. فیلم جشن دلتنگی منتقد استفاده بی‌رویه از فضای مجازی است.
رضا مقصودی کارگردان فیلم سینمایی «خجالت نکش» نیز بیان کرد: سال‌ها پیش وقتی دوستان دور هم جمع می‌شدند، شخصی لطیفه‌ای می‌گفت و فضا عوض می‌شد. امروز حتی خنده‌های ما هم فردی شده است. داستان فیلم خجالت نکش از ۲۵ سال پیش شروع می‌شود که در آن سال‌ها برای فرزندآوری محدودیت می‌گذارند. فیلم من با رادیو شروع می‌شود و با تلویزیون ادامه پیدا می‌کند و تعامل بین رادیو و تلویزیون را مدنظر قرار می‌دهد. تصور من این است که اگر کسی در عصر حاضر بخواهد فیلم بسازد و در آن فیلم به فضای مجازی اشاره نکند، کم‌لطفی کرده است. من در فیلمم با رسانه شوخی کردم. زمانی من یک فیلمنامه نوشتم که یک نفر در خیابان راه می‌رفت و حرف می‌زد، در آن زمان تازه گوشی‌های مجهز به بلوتوث آمده بود، اما به مرور زمان این موضوع عادی شد.
سیدمحمود رضوی تهیه‌کننده فیلم سینمایی «لاتاری» نیز در این نشست با اشاره به اینکه کودکان جدید با رسانه‌های دیجیتال متولد شده و مهارت استفاده آن در ژنشان است، گفت: داستان فیلم لاتاری، درباره جوانانی است که می‌خواهند اقدام به مهاجرت کنند. ما با نسلی روبه‌رو هستیم که یک ژن فضای مجازی درون خود دارند، یعنی مهارتی که در این نسل هست در نسل بچه‌های پیشین نیست.
وی با اشاره به اینکه سه فرزند دارد و این موضوع را در فرزندانش نیز مشاهده کرده است، خاطرنشان کرد: صحبت درباره رسانه و فضای مجازی که جزیی از رسانه است، بسیار بحث کارشناسانه‌ای است. ما در فضای کنونی، نباید نسبت به این موضوعات منفعل باشیم.
در نهایت دکتر سید بشیر حسینی مدیر بخش اندیشه و فرهنگ شبکه چهار گفت: پارادوکس جشن دلتنگی از اسمش شروع می‌شود. جشنی که دلتنگی می‌آورد یکی از زیبایی‌های فیلم از اعجاز اسمش است و همه سواد رسانه‌ای از این پارادوکس نتیجه می‌گیرد در فضای مجازی دائما دنبال خوشی می‌گردیم و زندگی‌مان ناخوش‌تر می‌شود. این فیلم نمونه خوبی است برای کلاس‌های ما در سواد رسانه‌ای است که پیشنهاد دارم خانواده‌ها این نکات را ببینند.
