دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران نه مانند کشورهای غربی بالاخص فرانسه، انگلیس و آمریکا که در فتنه و اغتشاشات سال ۸۸ با همه توان رسانه‌ای و سفارتخانه‌های خویش به حمایت از آشوب‌طلبان آمده‌اند تنظیم شود و نه سکوت مطلقی که حکایت از بی‌تفاوتی ایران نسبت به تحولات و رویدادهای دیگر کشورها بویژه کشورهای اروپایی است اتخاذ کند.
این روزها پاریس صحنه آشوب و اعتراضات گسترده مردمی است. حضور نیروهای نظامی و حمله پلیس به مردم با باتوم و گاز اشک‌آور، دستگیری دسته جمعی دانش آموزان، سرکوب کارگران، ممنوعیت ورود توریست‌ها و تعطیلی پایتخت فرانسه، این روزها این کشور اروپایی را خبرساز کرده است.
تاکنون در این اعتراضات ۴ نفر کشته شده و چند صد نفر نیز زخمی یا دستگیر شده‌اند. براساس گزارش خبرگزاری فرانسه، ۷۲ درصد از شهروندان فرانسوی از اعتراضات جلیقه زردها حمایت می‌کنند. بسیاری از چهره‌های مستقل فرانسوی و رسانه‌ها این جنبش را به جنگ داخلی یا انقلاب تشبیه کرده‌اند.
در همین رابطه روزنامه فرانسوی لیبراسیون نوشت: شرایط فرانسه، وضعیت انقلابی را نشان می‌دهد و ۸۰ درصد مردم با مطالبات جلیقه زردها موافق هستند. با تحولاتی که فرانسه این روزها درگیر آن است اما نکته قابل تأمل اینکه که پاریس همزمان با این آشوب گسترده در کشورش سیاست خارجی خصمانه علیه ایران را نیز به صورت جدی دنبال می‌کند.
چناچنه طی روزهای گذشته دفتر ریاست جمهوری این کشور به آزمایش موشکی بالستیک نسبت داده شده به ایران واکنش نشان داد و آن را تحریک برانگیز و بی‌ثبات‌کننده خواند و مدعی شد که ایران باید آزمایش‌های موشکی خود را متوقف کند.
البته هنوز دستگاه دیپلماسی و دولت به این اقدامات گستاخانه فرانسه هیچ واکنش قاطعانه‌ای نشان نداده‌اند.
پاسخ ندادن قاطعانه دستگاه دیپلماسی به گستاخی موشکی فرانسه و آشوب‌های فرانسه در حالی است که امانوئل ماکرون رئیس‌جمهور فرانسه-دی ۹۶- به فاصله چند روز پس از آغاز اعتراضات در چند شهر ایران، در گفت و گوی تلفنی با روحانی، وی را به خویشتنداری در برخورد با معترضان دعوت کرد.
البته دیروز بهرام قاسمی، سخنگوی وزارت خارجه کشورمان در واکنش به اعتراضات ضددولتی هفته‌های اخیر در فرانسه و مقابله شدید نیروهای امنیتی فرانسه با معترضان به سیاست‌های اقتصادی مقامات پاریس گفت: این موضوع یک بحث داخلی کشور فرانسه است و ما کمتر علاقه‌مند هستیم درباره مسائل داخلی کشورها صحبت کنیم. همچنین علاقه‌مند هستیم که این کشورها یاد بگیرند که در مسائل داخلی سایر کشورها ورود نکنند. بگذارند مسائل میان مردم و دولت‌ها در حوزه مسائل داخلی دنبال شود.
وی در پاسخ به این سوال که در ناآرامی‌های تهران در سال ۸۸، کشورهای اروپایی از جمله فرانسه سفیرهای ایران را احضار می‌کردند و اعتراض می‌کردند و اخبار آن را نشر می‌دادند، آیا جمهوری اسلامی ایران چنین رفتار متقابلی دیپلماتیک را در برنامه دارد گفت: با دولت‌ها در تماس هستیم و مواضع خود را اعلام می‌کنیم. ما همواره منتقد رفتارها برخی از دولت‌های اروپایی بودیم و به خاطر رفتارهای دوگانه و استاندارهای دوگانه و سیاسی‌دیدن همه چیز و استفاده ابزاری در مسائل سیاسی در مورد سایر کشورها این نقد را داشته‌ایم.
در همین رابطه دکتر سیدرضا صدرالحسینی درخصوص تحولات اخیر در فرانسه گفت: با نگاهی به روند توسعه و عملکرد تفکر لیبرالی به خصوص در حوزه اقتصادی مشخص می‌گردد این تفکر به منازل آخر خویش رسیده است و به احتمال قریب به یقین با یک بن‌بست استراتژیک روبه‌رو خواهد شد.
وی افزود: در دهه‌های اخیر کشورهای حامی و اجراکننده تفکر لیبرالی در حوزه‌های مختلف فکری سیاسی و اقتصادی به چالش‌های جدی روبه‌رو بوده‌اند جنبش والستریت درآمریکا و حرکت رنگین‌پوستان در فرانسه دریک دهه گذشته و نیز جنبش جلیقه زردها که اخیرا دولت آقای ماکرون با آن روبه‌رو است از نمونه‌های بارز آن محسوب می‌شود.
این استاد دانشگاه گفت: البته در بعضی از کشورهای اروپایی از جمله انگلستان، بلژیک و دانمارک نیز رگه‌هایی از آن مخالفت‌ها با سیستم سرمایه‌داری و افزایش فاصله طبقاتی مشاهده می‌گردد.
وی اظهار داشت: براین اساس به نظر می‌آید اعتراض به سرمایه‌سالاری و بی‌توجهی به اقشار کم‌درآمد در آمریکا و اروپای غربی به نقاط شکننده‌ای رسیده است که به راحتی نمی‌توان با آن مقابله کرد؛ شایان ذکر است اندیشمندان نئولیبرالیسم در دهه‌های گذشته اعتقاد به تغییرات اساسی تفکر لیبرالیسم غرب نموده بودند و بر همین اساس مکاتبی به نام نئولیبرالیسم دارای طرفدارانی دربین اندیشمندان غربی دارد که تعدادی از آنان کتب تجدیدنظرطلبانه در اندیشه‌های لیبرالیسم را به نگارش در‌آورده بودند.
وی با اشاره به اینکه به نظر می‌رسد این اندیشمندان با نگاهی آرمان‌های تفکر لیبرالیسم و فضای واقعی کشورهای اروپای غربی و آمریکا به این نتیجه رسیده بودند که انسان غربی به یک بن بست هویتی تبدیل شده است و باید این انسان‌ها را از ورطه سقوط بی‌هویتی نجات داد، تصریح کرد: البته تصور آنان این بود که راه برون رفت تفکر لیبرالیسم در تجدید نظر در بعضی از اصول و فروع این تفکر می‌باشد که البته این دیدگاه نیز صحیح نبوده و راه برون رفت انسان غربی از مادیت موجود در غرب تغییر مسیر به تفکر توحیدی بوده و تنها این راه است که نجات بخش انسان‌ها است.
صدرالحسینی در ادامه بیان داشت: در هفته‌های اخیر فرانسه نیز مانند دهه گذشته این کشور به اغتشاشات خانمان سوزی دچار شده است و دولت این کشور را مجبور نموده از همه توان پلیس به همراه استفاده از گلوله‌های پلاستیکی، باتوم‌های الکترونیکی، سگ‌های تعلیم دیده و حضور پلیس‌هایی سوار بر اسب و حتی استفاده از تانک و نفربر نظامی به همراه دستگیری غریب به ۲ هزار نفر و جراحت بیش از ۲۰۰نفر شده و گسترش این اعتراضات و آشوب‌ها نیز برای مقامات دولت آقای ماکرون نامشخص بوده و گسترش این اغتشاشات به دیگر کشورهای اروپایی نیز سرایت نموده است.
این استاد دانشگاه با طرح این سوال که وظیفه دستگاه دیپلماسی ایران در این خصوص چیست؟ خاطرنشان کرد: آیا باید سکوت مطلق نمود؟ آیا باید اظهار نظررسمی نمود؟ به نظر می‌رسد دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران نباید مانند کشورهای غربی بالاخص فرانسه، انگلیس و آمریکا که در فتنه و اغتشاشات سال ۸۸ با همه توان رسانه‌ای و سفارتخانه‌های خویش به حمایت ازآشوب‌طلبان آمده‌اند تنظیم گردد و نه سکوت مطلقی حاکم شود که این فکر را ایجاد کند که دستگاه دیپلماسی نسبت به تحولات و رویدادهای دیگر کشورها بویژه کشورهای اروپایی بی‌تفاوت است.
این کارشناس مسائل سیاست خارجی با طرح این پیشنهاد که با دقت و تفحص دقیق در علل و عوامل حوادث و رویدادهای فرانسه به علل تاریخی، فکری و اقتصادی و عوامل موثر دست یافت و تحلیل و موضعی دقیق با توجه به کسب حداکثر منافع ملی اتخاذ شود، گفت: البته رسانه‌های کشور بالاخص رسانه ملی نیز باید در این خصوص جلسات کارشناسی برگزار نموده و با استفاده از کارشناسان متخصص امور اروپا و جامعه‌شناسان سیاسی این مساله را مورد تجزیه و تحلیل و یافته‌های علمی خویش را در اختیار دستگاه‌های ذیربط قرار دهند.
وی در پایان گفت: سومین پیشنهاد اندیشکده‌ها و اتاق‌های اندیشه ورز کشور نیز در این خصوص مسئولیت مضاعفی داشته و در این مورد باید به وظایف خویش به خوبی عمل نمایند و دستگاه‌های ذیربط با پیشنهادات و توسعه کارشناسانه خود یاری دهند.
