یمن همچنان اصلی‌ترین بحران انسانی جهان است چنانکه سازمان ملل رسما از قحطی و قرار گرفتن ۲۰ میلیون نفر در آستانه مرگ تدریخی خبر داده است. همچنین این سازمان نزدیک به ۴ میلیارد دلار کمک ضروری برای مقابله با بحران انسانی اخیر این کشور مطالبه کرده است. در همین چارچوب نیز کنفرانس موسوم به "کمک یمن" با مشارکت برخی کشورها با محوریت سازمان ملل برگزار شد. نشستی که البته با استقبال سرد یمنی‌ها همراه بوده است. حال این سوال مطرح است که چرا این نشست‌ها نتوانسته کمکی به رفع بحران انسانی یمن داشته باشد؟ نگاهی به ترکیب حاضران در نشست و عملکرد آنها پاسخ دهنده این سوال است. ترکیب حاضر در این نشست‌ها شامل کشورهای عربی با محوریت عربستان و امارات است که در کنار آن کشورهای غربی و سازمان ملل قرار می گیرد. کشورهای عربی مذکور که محور جنگ ئو کشتار در یمن هستند و کشورهای غربی نیز در قبل این جنگ در کنار کسب منافع اقتصادی گسترده از فروش تسلیحات طرح نسل کشی مسلمانان را اجرا می کنند که حلقه تکمیلی آن نیز جنایات رژیم صهیونیستی در فلسطین و تروریست‌ها و حامیانشان در غرب آسیا از جمله سوریه، افغانستان و عراق است. در همین حال سازمان ملل نیز رویکرد مستقلی نداشته است چنانکه گزارش ها نشان می دهد از یک سو کمک های غذایی و دارویی ارسالی به یمن فاسد بوده اند و از سوی دیگر این سازمان رفتار صادقانه در مقابله با جنگ نداشته که خارج کردن نام سعودی از لیست سیاه کودک کشان نمودی از آن است. نکته قابل توجه آن است که حتی کشورهایی مانند آمریکا و انگلیس نیز اگر از کاهش همکاری اطلاعاتی با سعودی می گویند و یا بن سلمان ولیعهد سعودی را به مرگ خاشجی متهم می سازند نه برای کمک به یمن بلکه برای باج گیری اقتصادی و نیز سوق دادن سعودی به حمایت تسلیحاتی و لجستیکی از گروه‌های تروریستی در سوریه است. این رویکردهای بحران ساز چنان بوده که آمریکا اخیرا حتی یمن را تهدید به اقدام نظامی و تحریم کرده است. با توجه به این مولفه ها می‌توان گفت که نشست‌های سازمان ملل نه برای کمک به یمن بلکه اقداماتی تشریفاتی برای افکار عمومی و نیز توجیه ادامه جنگ علیه یمن و پاک سازی پرونده سیاه متجاوزان به یمن صورت می گیرد و در عمل دستاوردی برای این کشور ندارد. بر این اساس است که ملت یمن مقاومت را تنها گزینه پیش روی برای تحقق آزادی و پایان محاصره تحمیلی به کشورشان می دانند.
نویسنده: فرامرز اصغری
