ابراهیم کاراگول،تحلیل‌گر متوهم ترکیه در نوشتههای خود،با آسمان و ریسمان‌بافی و طرح ادعای واهی و بی‌پایه،به دنبال لطمه زدن به روابط دو کشور برادر منطقه یعنی ایران و ترکیه است، موضوعی که مقامات آنکارا باید به آن توجه کنند.
سپهر مطبوعاتی و رسانه‌ای ترکیه در دهه‌های گذشته،ستاره‌های بسیاری در حوزه فعالیت روزنامه‌ای،رادیویی و تلویزیونی به خود دیده و برخی از پیشکسوت‌ها و روزنامه‌نگاران مستقل و حرفه‌ای این کشور،در تراز تحلیل‌گران و نویسندگان بزرگ جهان قلم می‌زنند. اما در این میان،روزنامه نگاران و نویسندگانی هستند که صرفاً به منظور خودنمایی و برای رسیدن به منافع فردی و کسب دستمزدهای بالاتر،همچون بوق حزبی عمل کرده و بدون توجه به اهمیت روابط منطقه‌ای ترکیه و موقعیت این کشور در جهان اسلام،به طور مداوم بر اساس تئوری توطئه و دشمن‌تراشی،دستگاه دیپلماسی ترکیه را در شرایط سختی قرار می‌دهند.
یکی از این نویسندگان،ابراهیم کاراگول،سردبیر روزنامه ینی‌شفق،از روزنامه‌های تحت امر حزب عدالت و توسعه در ترکیه است. این تحلیل‌گر متوهم ترکیه در نوشتههای خود،با آسمان و ریسمان‌بافی و طرح ادعاهی واهی و بی‌پایه،به دنبال لطمه زدن به روابط دو کشور برادر منطقه یعنی ایران و ترکیه است.
او به تازگی،در یکی از تحلیل‌های خود،پس از بروز درگیری بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان،ادعاهای مضحکی مطرح کرده و نوشته است: اگر روسیه و امارات،در قفقاز جبهه جدیدی بگشایند،ایران به هم می‌ریزد،جنوب آذربایجان،داغستان و شمال قفقاز به هم می‌ریزد. خط ارمنی – ایران،مسدود شده و ارمنستان کوچک خواهد شد. می‌خواهند ترکیه را از خاورمیانه دور کرده و ما را به سمت آسیای میانه ببرند. باشد! در هر دو جبهه خواهیم بود. این ادعای مضحک سردبیر ینی‌شفق در حالی بیان شده که اولاً جمهوری اسلامی ایران به شکل رسمی برای حل تنش بین ارمنستان و آذربایجان،داوطلبانه آمادگی خود را برای میانجی گری اعلام کرده و برخلاف مقامات ترکیه به شکل یک‌طرفه به میدان نرفته و هیچکدام از طرفین را تهدید نکرده است.
دوم این که روسیه و ترکیه روابط خوبی دارند و معلوم نیست این روزنامه نگار وابسته به اتاق فکر حزب حاکم ترکیه با چه منطقی به دنبال اثبات شکل گیری توطئه علیه ترکیه با شراکت پوتین و بن‌زاید است. سفارت ایران در آنکارا نیز در پاسخ به این قلم به مزد تفرقه‌افکن نوشته است: بعضی‌ها برای خراب کردن روابط دو کشور دوست و برادر یعنی ایران و ترکیه،هر چیزی را بهانه میکنند. فقط کسی که در تئوری توطئه غرق است و دچار ذهنیات خشک و دگم شده،می‌تواند با ربط دادن این فاکتورهای بی ربط،تحلیل سیاسی ارائه دهد. البته سابقه خصومت و کینه ورزی کاراگول نسبت به ایران به سالیان قبل بازمی‌گردد و حتی در داخل ترکیه نیز،تحلیل‌گران و روزنامه‌نگاران بسیاری،معتقدند که او با نوشتههای جنجالی،بی‌پایه و تفرقه‌افکنانه،به روابط ترکیه لطمه می‌زند.
کرم یلدرم از تحیل‌گران روزنامه آیدنلک،معتقد است که کاراگول و یوسف کاپلان،عملاً روزنامه ینی شفق را به مرکزی برای ایران ستیزی و ضدیت با ایران تبدیل کرده و همواره در نوشتههای خود به شکلی،با ایران عناد می‌ورزند. این در حالی است که ترکیه در تمام معادلات منطقه،نیازمند به داشتن رابطه دوستانه با ایران است.
ابراهیم کاراگول متولد سال ۱۹۶۹ میلادی،پس از کسب مدرک کارشناسی حقوق،مستقیماً در سال ۱۹۹۵ میلادی به روزنامه ینی شفق رفته و هیچ سابقه علمی،تحقیقاتی و رسانه‌ای دیگری ندارد.
او در سال ۲۰۱۱ میلادی به عنوان سردبیر ینی شفق انتخاب شد و تقریباً در همه سفرهای خارجی،عضو ثابت تیم همراه رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه و رهبر حزب عدالت و توسعه است. او یکی از روزنامه‌نگاران هیجانی و غوغاگری است که در مورد رویدادهای مختلف،همواره بسیار تند،عجولانه و بر اساس نُرم‌های روزنامه نگاران قدیمی تبلیغات‌گرا و جنجال آفرین،تحلیل می‌نویسد.
با این حال،رسانه‌های ترکیه هیچگاه تحلیل‌های او را به اندازه روزنامه نگاران قدیمی همچون عبدالقادر سلوی،حسن جمال،احمد هاکان،طاها آک یول،عبدالرحمان دلپاک و دیگران جدی نمی‌گیرند و با وجود همه جنجال‌ها و اظهار ارادت‌های اغراق‌آمیز به اردوغان،نتوانسته آبرو و اعتباری در رسانه‌ها به دست بیاورد. کاراگول،چندی پیش،در مورد ویروس کرونا،تحلیلی نوشت که از سوی اغلب رسانه‌های منطقه مورد توجه قرار گرفت و خوانندگان آن مطلب،او را به تمسخر گرفتند.
ادعای سردبیر جنجالی ینی شفق در مورد کرونا،در فضای مجازی نیز تمسخر فراوانی به دنبال داشت. او نوشته بود:«حالا همه می‌دانیم که این ویروس،ساخته شده تا نژاد برگزیده خود را به وجود بیاورند و این همان چیزی است که سال‌ها در فیلم‌ها دیده‌ایم.»
کاراگول در اغلب تحلیل‌های خود به این شکل عمل میکند:۱.ترکیه و حزب عدالت و توسعه را در کانون تمام تحولات منطقه و جهان قرار داده و تلاش میکند بی‌ربط‌‌ترین رویدادها را به مثابه تلاش برای دشمنی با ترکیه و لطمه زدن به حزب حاکم این کشور نشان دهد.۲.در زبان و ادبیات بسیار تند و شعاری خود،به جای ارائه استدلال،چیزی جز شعار و تهدید،تحویل خوانندگانش نمی‌دهد و همواره با استفاده از ضمیر«ما»،خود را از موضعی نشان می‌دهد که گویی از طرف ترکیه علیه همه جهان موضع‌گیری میکند و تصمیم می‌گیرد.۳.خشم و کینه و آتش‌بار کاراگول علیه عربستان سعودی و امارات متحده عربی حد و مرزی ندارد و در هیچکدام از رسانه‌های ترکیه،نمی‌توان نویسنده‌ای یافت که به اندازه کاراگول،عربستان و امارات را به اسراییل ربط داده و این دو کشور را به عنوان بزرگترین دشمنان جهان اسلام معرفی کند.۴.وقتی پای سوریه به میان می‌آید،با تمام وجود،از تمام معارضین سوری حمایت کرده و به تندی علیه دولت دمشق می‌نویسد.۵.در حوزه ترکمان‌های عراق و سوریه،عملاً آنها را علیه کردها و اعراب تحریک میکند. ۶.در مورد قد و قواره قدرت و تاثیر ترکیه بر معادلات منطقه و جهان،بسیار اغراق‌آمیز و بی‌منطق قلم می‌زند و واقعاً اگر دستگاه دیپلماسی ترکیه بخواهد به تحلیل‌های او به شکل جدی توجه کند،این کشور باید با تمام دنیا وارد جنگ شود و تمام قارهها را به اشغال خود درآورد. در پایان باید گفت،در شرایطی که در چند سال گذشته،در رسانه های ایران،شاهد انتشار مطالب زیادی در تاکید بر حفظ روابط تهران – آنکارا بوده و هستیم،بهادادن به آثار و تحلیل‌های چنین تحلیل‌گری از سوی دولت و حزب حاکم ترکیه،قابل قوبل نیست و حتی بهتر است با توجه به حجم کینه این فرد نسبت به ایران،در سفر مقامات برجسته آنکارا به تهران،چنین عنصری حضور نداشته باشد.
