یکی از وجوه افتراق جنگ اخیر با جنگ‌های قبلی (مانند ۲۲ روزه یا ۸ روزه) افزایش آسیب‌پذیری جامعه اسرائیل بوده است. این روند افزایشی عمدتاً به پیشرفت‌های نظامی مقاومت در دو عرصۀ موشکی و تونل‌ها بر می‌گردد. وحشت اسرائیلی‌ها و بروز اختلاف در میان طبقات گوناگون از جمله پیامدهای قابل ذکر در این راستا می‌باشد که به اختصار اشاره می‌شود:
۱- ترس و وحشت ساکنین سرزمین‌های اشغالی
با توجه به این موضوع که اکثریت این جمعیت مهاجر هستند و به امید زندگی بهتر و وعده‌های سران رژیم صهیونیستی به این منطقه آمدند و به هیچ عنوان تصور نمی‌کردند در جنگی طولانی، بُرد موشک‌های مقاومت حتی به شمال سرزمین‌های اشغالی برسد. علاوه بر این زندگی در پناهگاه‌ها برای آنها به شدت ناگوار است چرا که این شرایط ویژه اگر کوتاه باشد قابل تحمل است ولی اگر از مرز سی و پنج روز بگذرد دشوار می‌شود. همچنین می‌توان به حساسیت تونل‌ها برای سران رژیم صهیونیستی اشاره کنیم به عنوان مثال فرماندهی جبهه داخلی اسرائيلطی بیانیه‌ای اعلام کرد که شهروندان به محض به صدا درآمدن آژیرها به پناهگاه‌ها بروند. همچنین وزیر مسکن اسرائیل یوری آریل از حزب خانه یهود گفت: این غیر قابل تصور است که تا هر زمان حماس دوست داشته باشد، شهروندان اسراییلی در پناهگاه بنشینند. شیمون پرز نیز در همین رابطه اعلام کرد: ما نمی‌توانیم اجازه دهیم پنج میلیون اسراییلی به دنبال پناهگاه باشند.
۲- تعطیلی فرودگاه بین‌المللی بن گوریون
فرودگاه بین‌المللی هر کشور یک نقطه استراتژیک برای آن محسوب می‌شود و تعطیلی فرودگاه به علت مسائل امنیتی و ترس از حملات موشکی برای مقاومت جزء یکی از نقاط عطف این جنگ است که رژیم صهیونیستی برای اولین بار به آن دچار شد. از آن جایی که عمدۀ مراودات اسراییلی‌ها با اروپا و آمریکا می‌باشد، نقش فرودگاه‌ها، به ویژه فرودگاه بین‌المللی بن گوریون در این زمینه برجسته می‌باشد.
۳- کابوس تونل‌ها و وحشت شهرک‌نشینان از این پدیده
در اوایل ظهور تونل‌ها در فلسطین این پدیده فقط کاربرد لجستیکی و انتقال مایحتاج مردم و ادوات نظامی از رفح را داشت اما بعد از آن در نوار مرزی باریکه غزه با سرزمین‌های اشغالی نقش نظامی ایفا کرد. اما در این جنگ شاهد آن بودیم که این تونل‌ها از شهرک‌ها و پایگاه‌های رژیم صهیونیستی سردر آورد. ساکنین این مناطق را به وحشت انداخت که در اظهاراتشان نقل می‌شود ما شب‌ها در خانه‌هایمان صداهایی را از زیر زمینی می‌شنویم که در حال کندن تونل در زیر خانه‌هایمان هستند. این موضوع نشان از گسترش احساس نا امنی در میان ساکنین اراضی اشغالی ۴۸ می‌باشد.
۴- اعتراضات به جنگ در شهرهای مختلف مناطق اشغالی
این اعتراضات را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد:
اعتراض فلسطینی‌های ساکن اراضی اشغالی به حمایت از مقاومت بود که توسط صهیونیست‌ها سرکوب گردید و اعتراض یهودیان به تطویل جنگ.
تظاهرات و اعتراض به این جنگ در سرزمین‌های اشغالی به چشم می‌خورد که خواستار توقف جنگ و رسیدگی به امور شهروندان اسراییلی بودند که حتی برخی از این اعتراضات توسط موافقین جنگ یا به عبارتی طرفداران نتانیاهو قبل از دخالت پلیس به معترضین حمله‌ور شدند و به ضرب و شتم معترضین پرداختند که این نشانگر شکاف عمیق میان جامعه اسراییلی است.
۵- خودکشی و خودزنی سربازان
طی اعلام منابع خبری برخی از سربازان برای نرفتن به جنگ اقدام به خود زنی با سلاح گرم کرده‌اند تا در خط مقدم با مقاومت روبرو نشوند که این نشان دهنده نداشتن انگیزه و ترس سربازان برای ادامه جنگ می باشد. پدیده فرار از جنگ به مرحله‌ای رسید که نتانیاهو از سربازان خواست یا در جنگ شرکت کنند یا از ارتش استعفا دهند.
نتیجه
مطالب فوق بخشی از شکنندگی جامعه اسرائيلاست که می‌توان به آن اشاره کرد که به هر حال با ادامه جنگ هزینه‌های زیادی برای رژیم صهیونیستی دارد و هر لحظه زندگی را برای ساکنین مناطق اشغالی را سخت‌تر می‌کند و باعث مهاجرت معکوس هم می‌شود. در نقطه مقابل مردم فلسطین ساکن در غزه هستند که با توجه به مشکلات موجود در غزه یعنی نبود پناهگاه مناسب، محاصره و... همچنان با حمایت خود از مقاومت باعث پیروزی شده‌اند و این مسئله نوید بخش این است که انشاءا... فلسطین به دست همین مردم آزاد خواهد شد.
رضا برکتی - موسسه تحقيق و پژوهش‌هاي سياسي – علمي ندا
