صحنه بینالملل در ماههای اخیر با بحرانی مواجه است که سراسر جهان را فراگرفته است که هر روز قربانیان بیشتری میگیرد. بحرانی به نام ویروس کرونا که هنوز هم ماهیت اصلی و منشا شیوع آن آشکار نشده و همه چیز در قالب حدس و گمان بوده و آنچه بیش از هر چیز در این عرصه فعال شده، فضای مجازی است که بعضا پیامدهای مخرب بسیاری به همراه دارد. در این میان نوع رفتارهای برخی کشورها در مواجه با این وضعیت جای تامل دارد بگونهای که میتوان گفت که از این بحران به دنبال دوختن کلاهی برای خویش هستند و سعی دارند تا از این تهدید جهانی به عنوان فرصتی برای رسیدن به منافعشان بهره گیرند. نمود این رفتار را در اقدامات دولتمردان انگلیس میتوان مشاهده کرد. دولت انگلیس اعلام کرده ، برای مقابله با شایعات و اطلاعات نادرستی که رسانهها و یا سایتها در خصوص ویروس کرونا منتشر میکنند، اقدام به ایجاد واحد ویژه ضربتی در نخست وزیری نموده است. این واحد در صورت مشاهده اخبار و شایعات کذب، بهسرعت به حذف خبر یا واکنش مناسب در برابر آن دست خواهد زد.
این سیاست از سوی انگلیس در حالی اجرا میشود که نکاتی قابل تامل را در رفتار عملی آنها میتوان مشاهده کرد و آن اینکه این فضای آرامش ادعایی صرفا شامل عرصه داخلی این رژیم سلطنتی میشود چنانکه اگر سایر کشورها در مورد انگلیس و مسائل داخلی آن موضع گیری داشته باشند با عنوان انگلیسی هراسی و مغایر با شرایط بحرانی کنونی عنوان میشود حال آنکه دولتمردان این کشور حق دارند که علیه سایر کشورها به جوسازی جهانی بپردازند که نمود آن را در سخنان « دومینیک راب» وزیر خارجه این رژیم علیه جمهوری اسلامی ایران مشاهده کرد چنانکه وی در اقدامی خلاف عرف دیپلماتیک و ایران هراسانه، جمهوری اسلامی را به دخالت در منطقه و به ادعای وی رویکرد به هستهای شدن متهم کرده است. آنها بر این تصورند که با توجه به شرایط ایجاد شده بر اثر ویروس کرونا میتوانند با این اقدامات ایران را به تسلیم شدن در برابر زیاده خواهیهای خود وادار سازند. بعد دیگر
یک بام و دو هوای انگلیسی را در عملکرد محافل رسانهای این کشور میتوان مشاهده کرد. در حالی رسانههای انگلیسی از انتشار هرگونه اخبار منفی درباره شیوع کرونا در انگلیس و البته برخی کشورهای دوست این رژیم منع شدهاند که همین رسانهها بویژه رسانههای فارسی زبان شامل این قوانین نمیشوند و گویی آزادی بیان برای آنها هیچ محدودیتی ندارد البته در چارچوبی خاص که محور آن را چین هراسی و ایران هراسی تشکیل میدهد. رسانههایی که تا مدتی به برجسته سازی کرونا در چین میپرداختند از زمان انتشار خبر شیوع این ویروس در ایران تمام برنامههای خود را به سمت ایران اختصاص داده و چنان رفتار میکنند که گویی در جهان صرفا این ایران است که با کرونا درگیر است. بخشی از این رفتار ایجاد فضای غبارآلود در داخل ایران با محوریت دلسرد سازی مردم از اقدامات مسئولان در حمایت از مردم در مقابله با این ویروس است که با کلید واژه پنهان سازی حقایق تلفات کرونا و نیز نمایش چهرهای ماتم زده از ایران صورت میگیرد. آنها ماموریت دارند تا فضایی تار و سیاه را پیش روی مردم ایران قرار دهند در حالی که دانشمندان و متخصصان تاکید دارند که فضای ناامیدی و استرس خود مولفهای برای گسترش کروناست و لذا این اقدام رسانهها را میتوان اقدامی علیه امنیت و سلامت مردم ایران عنوان کرد که نوعی جنگ بیولوژیک رسانهای را نشان میدهد. بی اعتماد سازی و در نهایت ایجاد فضای عصبانیت در میان مردم برای تبدیل این نابسامانی بهداشتی به چالشی امنیتی برای کشور بعد دیگر این رفتار را تشکیل میدهد در حالی که جو روانی ایجاد شده تاثیرات منفی بر اقتصاد کشور میتواند داشته که بعد دیگری از تحریم اقتصادی است.
بعد دیگر این اقدامات ایجاد فضای وحشت جهانی از ایران است که برای نمایش چهرهای غیر عادی از ایران و ایرانی نزد افکار عمومی جهان صورت میگیرد چنانکه آنها تلاش دارند ایران را منشا کرونا معرفی و آن را تهدیدی برای جهان معرفی کنند چنانکه وقتی این شبکهها حتی در گزارشی آمار تلفات کرونا در ایتالیا را مطرح میسازند سریعا به مبحث ایران پرداخته و به مخاطب چنان القا میکنند که بحران ایتالیا نشات گرفته از ایران است. این ایران هراسی بعد رسانهای و نرم همان تحریمهای ضد ایرانی اروپا و آمریکاست که در لوای گزارشهای به اصطلاح کرونایی صورت میگیرد. نگاهی به مواضع این رسانهها و آنچه از سوی دولت انگلیس به عنوان واحد ضربت برای مقابله با شایعات و اطلاعات نادرستی که رسانهها و یا سایتها در خصوص ویروس کرونا منتشر میکنند نشان میدهد که این گروه ضربت دو محور دارد محوری که مربوط به داخل انگلیس میشود که بر اساس آن مردم این کشور حق دانستن شرایط بحرانی کشورشان در قبال کرونا را ندارند و محور دیگر که بر اساس آن جوی منفی و ۲۴ ساعته علیه کشورهایی مانند ایران و چین به بهانه کرونا ایجاد میشود. به عبارتی دیگر دفتر نخست وزیری انگلیس واحد ضربت تشکیل داده است اما محور آن گروه ضربت علیه ملت ایران است که ریشه در همان سیاستهای انگلیسی علیه ملتها دارد که راهکار مقابله با آن نیز بیداری ملی در برابر ترفندهای رسانهای و اجوسازیهای مخرب آنهاست که ذهن و جسن و جان ملت ایران را هدف قرار دادهاند و این همان آزادی بیان به سبک انگلیسی است.
نویسنده: قاسم غفوری