آقای روحانی در همایش بانک مرکزی سخنانی را مطرح کرد که چند پرسش را پیش می‌کشد.
شرایط و اوضاع اقتصادی کشور پس از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید از همان آغاز به کار با اقدامات غیرکارشناسی و تصنعی اندکی رو به بهبود گذاشت، اما افزایش وحشتناک نقدینگی در کشور نشان داد که چاپ اسکناس بدون پشتوانه و تورم پنهان در بازار اقتصادی کشور، شرایط اقتصادی رو به وخامت است.
توقعی که دولت تدبیر و امید از دستاورد برجام داشت، محقق نشد، حتی باعث وخیم تر شدن اوضاع اقتصادی کشور گشت. بیش از یکسال است که شرایط اقتصادی با افزایش بی‌رویه ارزهای خارجی به ویژه دلار و یورو، وخیم شده و حتی بر روی کالاهای اساسی نیز تأثیر گذاشته است.
پس از ناکامی برجام و تبعات منفی آن، اکنون بهبود وضعیت اقتصادی کشور به پیوستن ایران به اف.ای.تی.اف گره زده شده است. این گره خود به خود به وجود نیامده بلکه به عمد به کنوانسیون‌های پالرمو و سی.اف.تی گره زده شده است.
آقای روحانی هفته گذشته در همایش بانک مرکزی درباره تبعات نپیوستن ایران به ای اف تی اف چنین گفت: «اگر ارتباط ما با گروه اقدام مالی قطع شود تمام ارتباطات بانکی ما مشکل می‌شود.»
رئیس‌جمهور در بخش دیگری از سخنان خود گفت: «یک ذره هم برای دنیا عقل و تدبیر بپذیرید. تمام کشورهای دنیا در یک نظام و گروهی شرکت کرده‌اند، یعنی هیچ‌کدام عقل و تدبیر نداشته، دولت ایران هم که لایحه داده تدبیر نداشته، مجلس ایران هم که تصویب کرده آن هم تدبیر نداشته، شورای نگهبان هم که امضا کرده آن هم تدبیر نداشته است. اینکه نمی‌شود کشور را دست ۱۰ الی ۲۰ نفر داد و بگوییم هر تصمیمی گرفتند ما تابع هستیم.» وی همچنین در بخش دیگری گفت: «دوسه هفته ما مشکل انتقال پول داشتیم و بحران گوشت پیش آمد، گوشت آمده و در گمرک است ولی چون سیستم بانکی ما نمی‌تواند مشکل را حل کند در آنجا مانده است.»
اکنون پرسش‌هایی که درباره سخنان آقای روحانی مطرح است و نیاز به پاسخ از سوی شخص رئیس‌جمهور محترم دارد، طرح می‌شود.
۱- اگر نپیوستن ایران به اف.ای.تی.اف اجرا نکردن دو لایحه‌ای که دولت اصرار بر تصویب و اجرای آن دارد، چنین تأثیر داشته که رئیس‌جمهور می‌گوید، پس نقش توافق هسته‌ای در این میان چیست؟
۲- اگر قرار بود با اف.ای.تی.اف مشکلات اقتصادی حل شود، چرا تن به مذاکره با آمریکا دادیم و به توافق هسته‌ای رسیدیم؟ آیا نمی‌توانستید هزینه توافق هسته‌ای را با هزینه پیوستن به اف.ای.تی.اف یکی کنید؟
۳- آیا دولت محترم تدبیر و امید در جریان مذاکراتی که هنوز وجود دارد، نمی‌تواند اصرار و تأکید کند که کشورهای بدعهد در جریان توافق هسته ای، تعهدات خود را کامل اجرا کنند آنگاه می‌توان درباره اف‌ای تی نیز گفت‌وگو کرد؟
۴- آیا مطالبه اجرای تعهدات طرف مقابل برای ایران یک حق قانونی نیست؟ سازمان ملل و شورای امنیت این سازمان اکنون کجای ماجرا هستند؟
۵- ایجاد مشکلات در زمینه گوشت و مرغ و برخی دیگر از اقلام مردم چرا در چند سال گذشته وجود نداشته است و همزمان با پیوستن ایران به اف.ای.تی.اف نمایان شده است؟
۶- آیا دولت پیشین به اف.ای.تی.اف پیوسته بود که مشکلات کنونی دولت تدبیر و امید را نداشت؟
۷- زمانی که بانک‌های ایران از سوی آمریکا و اروپا تحریم است و اجازه هیچ تبادل مالی به آنها داده نمی‌شود، چه تفاوتی دارد که به اف.ای.تی.اف بپیوندیم یا نه؟ آیا قرار است اف.ای.تی.اف تحریم‌های بانکی آمریکا و اروپا را لغو کند؟
۸- آیا معیشت مردم به پیوستن به اف.ای.تی.اف گره زده شده است؟
و سخن آخر اینکه روش همان روش برجام است تا ایران تن به لوایح چهارگانه اف.ای.تی.اف بدهد و مجبور شود تا بدون آن که دستاوردی برای جمهوری اسلامی ایران داشته باشد، قوانینی را اجرا کند که به دستان جمهوری اسلامی دست بند می‌زند. واقعاً این همه اصرار و فرافکنی برای پیوستن به اف.ای.تی.اف و اجرای کنوانسیون‌های پالرمو و سی.اف.تی به خاطر مردم، انقلاب و کشور است؟ اتاق خبر ۲۴
