همزمان با سالگرد حادثه ۱۱ سپتامبر باردیگر پرونده معرفی عاملان آن بازگشایی شده است. نکته مهم در این زمینه آن است که کاخ سفید اعلام کرد باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا پیش نویس قانون محاکمه سران سعودی را وتو خواهد کرد. پیش نویس قانون محاکمه سران سعودی به خانواده های قربانیان حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ اجازه دریافت غرامت از عربستان را می دهد و به تصویب مجالس سنا و نمایندگان آمریکا رسیده است. حال این سوال مطرح می‌شود که چرا اوباما چنین رفتاری را پیش گرفته است؟
برخی ناظران سیاسی با اشاره به نزدیک بودن انتخابات آمریکا و شرایط بحرانی دموکرات‌ها از جمله انتشار اخباری مبنی بر نابسامانی وضعیت سلامتی کلینتون نامزد دموکرات‌ها بر این عقیده‌اند که رفتار اوباما بیشتر جنبه انتخاباتی دارد. از یک سو لابی‌های عربی بویژه سعودی هزینه‌های بسیاری در انتخابات آمریکا کرده‌اند چنانکه خبرها حکایت از کمک ۲۰ میلیون دلاری سعودی به کلینتون حکایت دارد. نکته دیگر آنکه اوباما به نمایندگی از دموکرات‌ها بر ان است تا چنان نشان دهد که دموکرات‌ها حامی متحدان خود هستند و در هر شرایطی آنها را رها نخواهندکرد. آنها این پیام را به متحدان آمریکا در سراسر جهان مخابره می‌کنند که اگر به دنبال متحد واقعی در آمریکا هستید در کنار دموکرات‌ها قرار گیرد. حلقه تکمیلی این طراحی، اقدام اخیر کاخ سفید مبنی بر توافق با رژیم صهیونیستی برای افزایش کمک‌های سالیانه به این رژیم است که از ۳ میلیارد دلار به ۵ میلیارد دلار می‌رسد. در این میان اوباما در معادلات منطقه‌ای از جمله در مقابله با جبهه مقاومت و سرنگون سازی سوریه و یمن مطالبات سعودی را محقق سازد بر این اساس با مسئله ۱۱ سپتامبر به دنبال دلجویی از آنان است. با توجه به آنچه ذکر شد می‌توان گفت که اقدام اوباما نه از روی قدرت بلکه برگرفته از چالشهای دموکرات‌ها است که آنها را وادار کرده تا هر اقدامی برای کسب حمایت‌های خارجی صورت دهند. رفتاری که نشان می‌دهد برای دولتمردان آمریکا نه مطالبات و حقوق مردم بلکه صرفا خواست و اهداف حزبی و سیاسی را پیگیری می‌کنند. در حالی که مطالبه مردم معرفی و مجازات سعودی است و تمام مدارک نیز علیه این رژیم است اما سران کاخ سفید برای منافع خود حاضر به اجرای این خواست مردم نیستند و حتی اوباما از وتوی این طرح می‌گوید. رفتاری که بر آمده از همان الیگارشی حاکم بر ساختار آمریکاست که سرمایه‌داری را بر کشور حاکم و عملا خواست و دیدگاه مردم را به امری حاشیه‌ای مبدل ساخته است.
