سال ۱۳۵۷ شمسی، سال پیروزی انقلاب اسلامی ایران بود. انقلابی که رهبری آن را ابرمردی مجاهد، نستوه، فقیه، فیلسوف، شاعر و انسانی وارسته از تعلقات دنیا بر عهده داشت؛ پشت سر این مرد بزرگ، تمامی ملت ایران، اعم از زن و مرد و پیر و جوان، چون کوه ایستادگی کردند و در راه آرمانهای خود، بهترین و سرافرازترین فرزندان برومند خود را، روانه میدان نبرد علیه بدسگالان و بداندیشان کردند؛ سراپا گوش به فرمان قائدشان، تا پای جان ایستادگی کردند و ذرهای هم در راه رسیدن به اهدافشان کوتاهی نکردند؛ برخی از آنها به درجه رفیع شهادت نائل آمدند و عدهای جانباز و عدهای هم گرفتار اهریمنان ددمنش شدند، مجاهدانه کوشیدند تا راه و رسم اسلام را بر جامعه مسلمان ایران رواج دهند. گروهی دیگر هم به تلاش و کوشش جهت بهروزی و سرافرازی این کشور کوشیدند و دستاوردهای خوبی را هم نصیب این مرز و بوم کردند که با نگاهی اجمالی میتوان در همه جای کشور ایران، آثار این پیشرفتها را یافت؛ اما عدهای اندک لیکن بداندیش، بر خلاف اهداف و آرمانهای مقدس انقلاب، راه خباثت را پیش گرفتند و سوء استفاده کردند و به جای خدمت، خیانت کردند و با اعمال ناروایشان، بر پیکر انقلاب اسلامی و دستاوردهای آن بیمحابا تاختند و ضربات مهلکی را بر این درخت نوپا وارد آوردند؛ تا جایی که نتایج این همه فداکاریها و جانفشانیها و نیز دستاوردهای مهم را کمرنگ کردند. اف بر چنین دغل کارانی که در کسوت مسئول و کارگزار نظام مقدس، این همه جفا و ستم به انقلاب روا داشتند و برای چند روز ادامه حیات ننگین خود، با تیشه به ریشه این انقلاب افتادند؛ عجبا که بسیاری از آنان سالها بر همین منوال بردند و خوردند و چپاول کردند و دست اندرکاران سامانه عدالت قضایی هم در قبال آنها اقدامی به سزا انجام ندادند. تأثیر مخرب این غارتگران و مفسدان، چه اقتصادی، چه اداری و چه اجتماعی در گسترش کجرویها غیر قابل انکار است.
در هیاهوی این غارتگریها و نابسامانیهای اقتصادی، اجتماعی که جامعه را تا حد بالایی متأثر و ناراحت کرده بود، روزنه امیدی پدید آمد و فردی بر مسند قاضی القضاتی جامعه قرار گرفت که عملکردش، حکایت از برخورد جدیاش با مفسدان است که امیدوارم این روش به شدت هرچه بیشتر ادامه یابد و بتواند اموال حرام را از آنها مسترد نماید و به بیتالمال مسلمین بازگرداند که مولا علی علیهالسلام در خصوص غارتگران بیتالمال فرمودند: «والله لوجدته قد تزوج به النساء و ملک به الاماه لردته»
اینان به انقلاب اسلامی ایران ظلم بین روا داشتهاند و به خون مطهر دهها هزار شهید و خانوادههای محترم شهیدان بیحرمتی کردهاند و شأن انقلاب و شهیدان را برای رسیدن به امیال پست خود مخدوش کردند.
جناب آقای رئیسی بالصراحه و بالصداقه میگویم که این همه فساد و تبهکاری یک شبه و یک روزه به وجود نیامده است بلکه طی سالهای متمادی متحقق شده است و متأسفانه مسئولین قضایی در ادوار گذشته یا نخواسته یا نتوانستهاند با آن برخورد نمایند.
من به عنوان یک شهروند و نیز یکی از وکلای دادگستری این کشور: اولاً برای جنابعالی و همکاران و قضات شریفی که با شما هم داستانند و قصد آن کردهاند که بساط این همه فساد و غارتگری، آن هم در نظام جمهوری اسلامی ایران را، در جامعه بخشکانند، آرزوی توفیق دارم و از خداوند قادر متعال میخواهم که در این راه یارو یاورتان باشد؛ ثانیاً امید آن است که این کار تداوم یابد و به هیچ وجه کوچکترین اغماضی در حق این ستمکاران و جفاکاران به انقلاب و چپاولگران به بیت المال نشود و ملاحظه هیچ مرتکب جرمی را ننمایید و پست و مقام و موقعیت آنها را به هیچ، انگارید و ضمن مجازات آنها، تمامی اموال به سرقت رفته را از ایشان بازستانید که بدسگالانی دیگر، جرأت انجام چنین کارهایی را نداشته باشند.
ریاست محترم قوه قضائیه، همانگونه که مستحضر هستید، هزاران هزار از فرزندان این مرز و بوم، به دلیل عدم تمکن مالی نتوانستهاند تشکیل خانواده بدهند و آیین این سنت الهی را بجای آورند؛ چقدر دختران بیشوی و پسران بی همسر وجود دارد که به دلیل فقد کفایت مالی نتوانستهاند ازدواج کنند، آن هم در کشوری که به لطف حضرت حق، دارای انواع نعمتهای گوناگون و ثروتهای فراوان خدادادی است، لیکن ما میبینیم بسیاری از این ثروتها که متعلق حق عمومی است، به دلیل سهل انگاری و یا قصور مسئولین و چپاول غارتگران، به یغما رفته است. بر شماست که همه آن اموال را از حلقوم حرام خوار این زالوصفتان برگیرید و به خزانه عمومی برگردانید و ایشان را به دست عدالت بسپارید که «عدل الساعه خیر من عباده سبعین سنه».
جناب آقای رییسی، بسیار بدیهی و مبرهن است، ضرباتی که انقلاب و کشور از دست این نااهلان خورده است، تنها و تنها از ناحیه مفسدان بر شمرده فوق نیست، بلکه مسئولی که مسئولیت داشته است و نسبت به وظایف محوله قانونی خود بی اعتنایی کرده یا تقصیر یا قصوری داشته است، نیز باید به میز محاکمه کشیده شود و از آنها سؤال گردد که در قبال این جرایم اتفاق افتاده در این مدت چند ده ساله، کجا بودهاند؟! و چطور با وقوع این همه جرم و خیانت سکوت کردهاند؟! برخی از دستگاههای نظارتی چه میکردهاند؟ خواب بودهاند و یا خود را به خواب زده بودند؟!
جناب آقای رئیسی، این نابخردان، با اعمال ناصوابشان توانستهاند بدترین هجمهها را به انقلاب مقدس ایران وارد آورند، تا جایی که اعتماد عمومی را مخدوش کنند و درنتیجه صدمات غیرقابل جبرانی را به نظام سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حتی عقیدتی مردم وارد آوردند که تنها با اعمال قانون میتوان این صدمات را تا حدودی التیام بخشید.
در پایان از خداوند جل عظمته میخواهم که این کشور و مردمان سرافرازش را یار و پشتیبان باشد و شما را در تحقق بخشیدن به احکام عادله اسلامی مدد نماید.
نویسنده: علیجمال علیبخشی