نشست سران گروه۲۰ در چین در حالی از دیروز آغاز شد که یکی از اصلیترین محورهای آن را مسئله سوریه تشکیل میداد. این امر چنان بود که گویی هیچ موضوع مهم دیگری برای حاضران وجود ندارد و آنها برای مسئله سوریه گردهم آمدهاند. این نشست در حالی برگزار شد که دو دیدگاه را میتوان در آن مشاهده کرد. برخی از کشورها مانند آمریکا، انگلیس ،فرانسه و سعودی با ادعاهای بشر دوستانه و متهم سازی نظام سوریه به دنبال توجیه حمایتهای خود از گروههای تروریستی بودند. برخی دیگر از اعضا مانند چین و روسیه نیز بر اصل حمایت از نظام سوریه به عنوان مرجع مبارزه کننده با تروریسم و برقرار سازی امنیت تاکید کردند. در این میان یک نکته مهم مشاهده میشود و آن اقدامات محافل رسانهای و سیاسی غربی برای اعلام توافق میان روسیه و آمریکا بر سر آینده سوریه از جمله در باب آتش بس در حلب است. در همین چارچوب اخباری در باب اعلام احتمالی توافق بر سر آتش بس انتشار یافت. برجسته سازی نقش روسیه در سوریه چنان است که اوباما رئیسجمهور آمریکا در نشست خبری مشترک با نخستوزیر انگلیس ضمن صحبت درباره «برگزیت»، گفت که بدون توافق با روسیه، ورود به فاز بعدی برای حل بحران سوریه سخت است.
هر چند که سخنان اوباما برگرفته از حقایق سیاسی جاری در قبال سوریه است اما بررسی ریشهای تحولات حقایق دیگری را آشکار میسازد که ورای قدرت و جایگاه روسیه است. در حوزه میدانی سوریه ارتش و مقاومت توانستهاند دستاوردهای گستردهای را رقم زنند بگونهای که عملا نیرویی برای آمریکا و متحدانش برای ادامه بحران سازی در سوریه باقی نمانده است.
محاصره حلب و دستاوردهای ارتش در داریا نمودی از این وضعیت است. در حوزه جهانی نیز ائتلاف آمریکایی در حال فروپاشی است و بسیاری از کشورها با آگاهی از واهی بودن ادعای مبارزه آمریکا با تروریسم به سمت همگرایی با سوریه روی آوردهاند. با توجه به این شرایط آمریکاییها یک گزینه بیشتر در پیش روی ندارند و آن تسلیم شدن در برابر حقایق موجود است. با این شرایط این سناریو مطرح است که آمریکاییها با برجسته سازی نام روسیه به دنبال اهمیت زدایی از نقش و جایگاه سوریه و مقاومت در مبارزه با تروریسم و تحمیل شکستهای سنگین به آمریکا و متحدانش باشند.
در این میان به یک نکته باید توجه داشت و آن اینکه هر چند روسیه به دنبال برقراری آتش بس در سوریه و حل بحران از طریق دیپلماتیک است اما باید توجه داشت که آمریکاییها بارها وعده آتش بس دادهاند اما در نهایت آن را نقض کردهاند که نمود آن را در منطقه خان طومان میتوان مشاهده کرد.