در روزهای گذشته شاهد آن بودیم که پلیس تونس با پرتاب باتوم و گاز اشکآور راهپیمایی انقلابیون را که برای بزرگداشت یاد شهدای این کشور برگزار شده بود، سرکوب کرد. تونسیها این روز را "روز سیاه" نامگذاردند و خواستار استعفای دولت شدند به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در تونس، همه فعالان سیاسی، حقوقی و مردم تونس دیروز را روز سیاه و غمناکی در تاریخ این کشور خواندند چرا که نیروهای امنیتی با شلیک شدید گاز اشکآور و ضربات باتوم به تظاهرات مسالمتآمیز مردم در خیابان "محمد الخامس" در مرکز پایتخت حمله ور شدند.
انجمن دفاع از حقوق بشر در تونس نیز در واکنش به شرایط خفقان حاکم بر کشور خشونتهای دیروز از سوی پلیس تونس را محکوم کرد و گفت باید قانون منع تظاهرات در خیابان الحبیب بورقیبه برداشته شود. تصمیم منع تظاهرات در این خیابان برای مصادره حق مردم در برگزاری تظاهرات مسالمتآمیز است که منشورهای بینالمللی آن را تایید میکنند.
این انجمن تاکید کرد کمیتهای برای دفاع از قربانیان سرکوب که در جریان تظاهرات مورد خشونت قرار گرفتند تشکیل خواهد داد تا درباره این حوادث تحقیق کند. در این رابطه سرتیپ "عبدالستار بن موسی"، رئیس انجمن حقوق بشر در تونس دولت کنونی را فاشیستی و دیکتاتوری خواند و "سهام بن سدرین"، فعال حقوقی نیز با اشاره به وحشیگری نیروهای امنیتی در سرکوب و تضییع حقوق مردم و تظاهراتکنندگان تاکید کرد:خشونت پلیس علیه تظاهراتکنندگان به حدی بود که آنها را از طبقات بالا به پایین پرت میکردند به گونهای که به شدت زخمی و به بخش اورژانس بیمارستان منتقل میشدند.
به گفته این فعال حقوقی مقابله دولت با راهپیماییهای مردمی در حالی صورت میگیرد که جریانهای سلفی اسلامگرا طی هفتههای گذشته نیز تظاهرات می کردند اما مورد حمله واقع نمیشدند. المختار الطریفی رئیس سابق انجمن حقوق بشر تونس نیز با اشاره به مواضع دوگانه دولت در قبال مخالفان و سلفیها گفت : این تفاوت فاحشی است كه نیروهای امنیتی در هنگام استفاده از گاز اشکآور هیچ اقدام قانونی را رعایت نمیکنند و قبل از شلیک گاز اشکآور از طریق بلندگو هیچ هشداری نمیدهند یا به جای اینکه گاز اشکآور را به سوی صورت تظاهراتکنندگان شلیک کنند در هوا شلیک نمیکنند.
این در حالی است که تظاهراتکنندگان تنها برای بزرگداشت روز "عید شهدا" نهم آوریل روز حمله نیروهای اشغالگر فرانسوی به استقلال طلبان تونسی به خیابانها آمده بودند .آزادی اجتماعات و تظاهرات یکی از مظاهر دموکراسی است که مردم می توانند با مشارکت عملی و حضورمستقیم در صحنه حرف خود را بدون واسطه به گوش زمامداران برسانند. این حق به عنوان یکی از حقوق مربوط به آزادی های عمومی در اسناد بین المللی و در شرع شناخته شده است.
اجتماع مسالمت آمیز یعنی اعتراض کنندگان بدون اعمال خشونت وایجاد بی نظمی مراتب را اعلام کنند و خواسته های خود را به حاکمان برسانند.
مردم با گرایشهای مختلف مذهبی طبق ماده ۲۷ کنوانسیون حقوق شهروندی از حق تشکیل اجتماعات با اعضای گروه خود و بهره مندی از فرهنگ و اظهار و انجام فرایض مذهبی و یا کاربرد زبان خودشان، بهره مند هستند. حقی که نمی توان آنها را از دستیابی به آن محروم کرد.
در ماده ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر که توسط خود آمریکا این اعلامیه به جهانیان پیشنهاد گردید، آمده است: همه انسان ها بدون هیچ تمایزی از هر سان که باشند، اعم از نژاد و ...خاستگاه اجتماعی و ملی، وضعیت دارایی و ... در هر جایگاهی که باشند، سزاوار تمامی حقوق و آزادی های مصرح در این اعلامیه اند.
در ماده ۲۰ این اعلامیه هم گفته شده هر انسانی مستحق آزادی گردهمایی و تشکیل انجمن های مسالمت آمیز است. همچنین به دلیل تبعیض بین این گروه و سلفیها طبق ماده بیست و ششم میثاق بین المللی حقوق مدنی وسیاسی باید گفت: تمام افراد در مقابل قانون برابر هستند و بدون تبعیض، مستحق حفاظت (حمایت) مساوی در مقابل قانون می باشند. از این لحاظ قانون باید هر نوع تبعیض را مانع شود و برای تمام افراد حفاظتهای (حمایتهای) موثر و مساوی را علیه هر نوع تبعیض و در هر مرحله ای مانند نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، عقاید سیاسی و یا دیگر عقاید، منشاء ملی یا اجتماعی، دارائی، تولد (نسب) و یا هر وضعیت دیگری تضمین نماید. همچنین است ماده ۲۷ این میثاق:در کشورهايی که اقلیت های نژادی، مذهبی و یا زبانی وجود دارد، افرادی که متعلق به این اقلیتها هستند را نباید از حق تشکیل اجتماعات با اعضای گروه خود و نیز بهره مندی از فرهنگ و اظهار و انجام فرایض مذهبی و یا کاربرد زبان خودشان، محروم نمود. در پایان نیز باید گفت: هر کس حق آزادی اندیشه، عقیده و مذهب دارد. این حق شامل اختیار و آزادی در پذیرش یک مذهب و یا عقیده ای، به انتخاب خود است. همچنین هر کسی، در بیان آشکار مذهب یا عقیده خود بطور فردی یا گروهی آشکارا یا در نهان و نیز انجام تعلیمات مذهبی خود اختیار و آزادی دارد.
پیمان بهنیانفر