امريكا در حالي حملات هوايي به سوريه را به بهانه مقابله با داعش ادامه مي‌دهد كه ژنرال دمپسي رئيس ستاد مشترك آمريكا مي‌گويد آمريكا اقدام به پياده كردن نيروي نظامي در عراق و سوريه نخواهد كرد بلكه از ارتش‌هاي عربي براي تحقق اين امر بهره خواهد گرفت. وي تاكيد مي‌كند كه كشورهاي عربي بايد در جنگ نظامي با داعش حضور فعال داشته باشند و نيروهاي خود را به كار گيرند. اين ادعا در حالي مطرح است كه يك سوال اساسي مطرح مي‌شود و آن اينكه منظور آمريكا از ارتش عربي كدام ارتش است؟
اگر كشورهاي عربي واقعا داراي ارتشي توانمند و متناسب با ادعاي دمپسي باشند اين سوال مطرح است كه چرا اين ارتش تاكنون در برابر دشمن اول جهان عرب يعني رژيم صهيونيستي قرار نگرفته است و اگر چنان كه سران عرب ادعا مي‌كنند توان مقابله با رژيم صهيونيستي را ندارد پس مسلما توان مقابله با داعش را نيز ندارند پس ادعاي حضور گسترده آنها در مبارزه با گروه‌هاي تروريستي در سوريه و عراق ادعايي واهي و فريبكارانه است. حال اين سوال مطرح است كه هدف آمريكا از طرح استفاده از نيروهاي عربي چيست و چه آينده‌اي را در نظر دارد؟
چنانكه ذكر شد ارتش‌هاي عربي با چالش‌هاي بسياري مواجه هستند در حالي كه اين كشورها خريد‌هاي تسليحاتي كلاني داشته‌اند. آمريكايي‌ها با ادعاي حضور ارتش‌هاي عربي در مبارزه با داعش از يك‌سو مستشاران خود را در قالب آموزش ارتش‌هاي عربي به اين كشورها گسيل مي‌دارند تا نبض ارتش‌ها همچنان در دستان آمريكا باشد و از سوي ديگر با آوردن اعراب به ميدان جنگ تسليحات آنها را مورد استفاده قرار داده تا هم امنيت رژيم صهيونيستي تامين گردد و هم فروش تسليحات جديد به اين كشورها را اجرايي سازند.
نكته ديگر آنكه آمريكا در جنگ افغانستان و عراق هزينه‌هاي انساني بسياري پرداخت. آمريكايي‌ها با تجربه از آن جنگ‌ها برآنند تا هزينه‌هاي انساني و مالي جنگ‌هاي جديد را بر دوش كشورهاي منطقه اندازند لذا خود در مقام فرماندهي قرار گرفته از ارتش‌هاي عربي براي صفوف اول جنگ استفاده مي‌كنند. در اصل آنها سپر انساني ارتش امريكا مي شوند نه مدافع امنيت كشورهايشان.
نكته بسيار مهم آنكه غربي‌ها برآنند تا ابعاد جديدي از جنگ درون جهان اسلام را اجرايي سازند. آنها در حالي از عدم تمايل به جنگ با اسلام سخن مي‌گويند كه در عمل سياست كشتار مسلمان به دست مسلمان را اجرا مي‌كنند در حالي كه ورود ارتش‌هاي عربي به كارزار سوريه ابعاد جديدي از شكاف ميان جهان اسلام را ايجاد مي‌نمايد كه نتيجه آن همان پروژه اسلام‌ستيزي كشورهاي غربي است در حالي كه در ظاهر غرب ادعاي لزوم وحدت جهان اسلام را سر مي‌دهد.
