داستان اربعینِ امروز ما، چیز دیگری است، فرق ها دارد با گذشته، اکنون زمان ظهور و بروز است. این که ۲۰ میلیون آدم و بیشتر با هر عقیده و مذهبی راهی کربلا می شوند، از سر شکم سیری نیست، عشق می‌خواهد که اینگونه پای پیاده قبول زحمت و رنج می کنند. کربلا فراتر از مسلمانی است، حسین(ع) فراتر از تشیع است، اگر نیست یک نفر بگوید مسیحی و زرتشتی و سنی و یهودی و دیگران که مسلمان و شیعه نیستند در راه کربلا چه می کنند؟! وقتی می گویند حب الحسین یجمعنا، همین است دیگر، همه می‌توانند بیایند در این جمعِ حضور باشند که راهپیمایی اربعین پیش درآمد ظهور است. ندای زیبای اباعبدالله به گوش جان رسیده است که آیا یاری کننده‌ای هست که مرا یاری کند و اکنون پس از ۱۴۰۰ سال، یاران، اندک اندک از راه می رسند و هر سال نیز بر خیل یاران و یاوران افزوده میشود. راهپیمایی اربعین آزمون و آزمایشی برای زمان ظهور است، هم او که خواهد آمد و فرزند حسین بن علی (ع) است و ثقل آن رستاخیز است. زمینه را باید مهیا کرد، دست روی دست بگذاریم، دیرتر میشود. چله نشینی سال هاست تمام شده، دیگر نیازی به چله نگه داشتن نیست، همه روزها را باید به کربلا و عاشورا وصل کرد. روزهای دیگر منقطع نیست، فاصله‌ای وجود ندارد، که اگر هم باشد فاصله سیاهی دل با روشنی چشمه خورشید است که می درخشد، اما کوردلان او را نمی بینند. ندا می آید، طنین حسین در همه جا شنیده میشود، «بیا بیا» و ما راهی می‌شویم، اباعبدالله برای نجات، ما را می خواند، نه نجات خود که او از نجات یافتگان ابدی و ازلی است.
حسین چشمه خورشید است که اگر او نبود، آفتاب بی رمق و بی جان می‌گشت، مرام حسین است که با مرام می خواهد برای پا رکابی او، برای آن که زمان ظهور فرزندش، جا خالی نکنیم، شب هنگام تنهایش نگذاریم، چرب و شیرین دنیا فریبمان ندهد گولمان نزند! بدبخت آن کسی است که خود را تنها بگذارد و محروم کند از یاری حسین، حسین که تنها نبوده، ما خود را تنها گذاشتیم بی حسین!
و اکنون زمانه به گونه‌ای پیش رفته که بار دیگر عاشورایی دیگر در راه است، آنقدر نزدیک است که میشود احساسش کرد، لمسش کرد و خود را در آن واقعه دید. واقعه نزدیک است، روز واقعه زمان آزمون و خطا نیست دیگر، باید از هم اکنون تصمیم را گرفت و به لشکر حسین پیوست. حرامیان مشغول ساز و جهاز جنگ هستند.
... و اربعینیان در روز اربعین برای حرامیان رجز خوانی می کنند، رجزی که هماوردی برای آن نیست. عاشقان، چه حال خوشی دارند در این روزها، این حال خوش را با خود نگه داریم، غنیمت است، مبادا حال و هوای آن را از دست بدهیم. محکم نگهش داریم نگذاریم این عشق را بگیرند از ما. مراقب باشیم حواسمان باشد می‌خواهند اربعین را، عاشورا را، کربلا را بگیرند، کربلا را که نه، ما را جدا کنند از عاشورا. کربلا هست، عاشورا بوده و اربعین خواهد بود. حتی اگر ما نباشیم.
نویسنده: محمد صفری
