ناطق نوري را بايد از شيوخ اصولگرايان ناميد. فردي كه در انتخابات 76 در مقابل سيد محمد خاتمي باخت، اما پيش از پايان شمارش آرا، به رقيب خود پيام تبريك فرستاد تا اخلاق انتخاباتي و سياسي‌اش را نشان دهد.
او كه رياست مجلس پنجم را برعهده داشت، پس از آن چندان در عرصه سياست حضوري جدي نداشت.
تا اينكه نام وي در مناظره معروف سال 88 دوباره مطرح شد. اتهاماتي كه احمدي‌نژاد به ناطق نوري و فرزندانش وارد كرد، باعث ناراحتي رئيس اسبق مجلس شد و پس از آن وي كه رياست دفتر بازرسي مقام معظم رهبري را بر عهده داشت، كمتر در محافل عمومي حضور يافت و تقريبا سخني از وي منتشر نمي‌شد.
اتفاقات سال گذشته در حرم مطهر امام رضا هم مزيد بر علت شد تا شيخ مو سپيد كرده اصولگراها ديگر دل و دماغ حضور در عرصه سياست را نداشته باشد. و هر از گاهي چند خط كوتاه در خصوص وي منتشر شود.
تا اينكه چند روز پيش دبيركل كارگزاران از احتمال اجماع اصلاح‌طلبان بر سر نام علي اكبر ناطق نوري براي مجلس دهم خبر داد. خبري عجيب و غير قابل باور. چرا كه به هرحال ناطق نوري به لحاط تفكر تقريبا در مقابل اصلاح‌طلبان بوده و هست. ضمن آنكه تجربه ثابت كرده، اصلاح‌طلبان هر از گاهي براي سوء استفاده از شخصيت‌هاي مطرح اصولگرايي نقشه مي‌كشند.
نمونه بارز آن رفتار دوگانه آنان با هاشمي رفسنجاني بود. زماني او را عاليجناب سرخپوش ناميدند و براي تخريب او از هيچ كوششي فروگذار نكردند و زماني هم نظير انتخابات 84، 88 و 92 براي بالا بردن احتمال موفقيت خود از او مايه گذاشتند. نمونه ديگر آن را مي‌توان در انتخاب گزينه رياست جمهوري يازدهم يافت. حسن روحاني، دقيقا در پايگاهي قرار داشته كه هاشمي و ناطق قرار داشتند. آنها از اعضاي شاخص جريان اصولگرايي بودند، اما با گذشت زمان در جناح اصلاح‌طلبان بيشتر ديده شدند.
نبود چهره هاي سرشناس و البته بدون سوء پيشينه سياسي در اردوگاه اصلاحات، سبب كشاندن چنين افرادي به سمت جناح موسوم به دوم خرداد شده است و البته نوع رفتار اين جريان سياسي با آنها هم همواره در نوسان بوده است. زماني همين جريان موسوم به اصلاحات براي تخريب چهره ناطق نوري از هيچ حركت و تهمتي مضايقه نكردند و حالا مي‌خواهند او را سرليست انتخابات مجلس دهم شوراي اسلامي قرار دهند.
البته روز گذشته برخي رسانه‌ها به نقل از یک مقام آگاه اعلام كردند كه: رئیس دفتر بازرسی مقام معظم رهبری؛ همانگونه که پیش از این اعلام کرده است قصد حضور در انتخابات را ندارد. شرایطی که برای انتخابات دوره یازدهم ریاست جمهوری از موقعیت مناسب و بهتری نسبت به تمام افراد مطرح برخوردار بود و اجماع اعتدالیون خردگرا به ایشان وضعیت مطلوبی داشت که شانس اول و قطعی این دوره از انتخابات به شمار می رفت اما وی به عنوان نامزد این دوره از انتخابات وارد عرصه نشد و به نظر می رسد گمانه‌زنی برای حضور ایشان در انتخاباتی که هنوز تا برگزاری آن بیش از دو سال مانده است نمی تواند خیرخواهانه تلقی شود و اهداف سیاسی خاصی به دنبال آن است.
به هرحال بايد منتظر ماند و ديد اين بار چه اتفاقاتي خواهد افتاد.
