آیا فرصت برای معدودی مغتنم نیست که آحاد جامعه این روزها را سخت درگیر رتق‌وفتق امور مادی و معنوی می‌باشند تا خود و خانواده را از تنگناهای ایجادشده به‌واسطه افت ارزش پول ملی و هجوم بی‌امان ویروس کرونا و از سویی غفلت و ندانم به کاری‌های دولت در امان بدارند و اجازه ندهند بیش از این که هست سفره کوچک و کوچکتر شود و فرزندان سرگردان از نحوه آموزش بدون زیرساخت پرورش دست‌به‌کار ایجاد گروه‌های متفاوت در شبکه‌های اجتماعی شوند و بدون اینکه مطالعه‌ای داشته باشند امتحانات صوری را با نمره عالی سپری نمایند. اولیاء و بخصوص نان‌آور خانواده کسب‌وکار درست‌وحسابی نداشته و بالطبع نتواند آینده‌نگری کند و تدبیری را برای فردا رقم بزند! قیمت‌ها بالا و بالاتر رفته و او همچنان چشم‌به‌راه سودی باشد که با خرید سهام و سرمایه‌گذاری‌های مختلف قول و وعده‌اش به او داده شده است! تولیدکننده با ۲۰ درصد ظرفیت خود مشغول به کار بوده و مطمئن نباشد برای فردای خود ماده اولیه دارد تا مرغداران مجبور نشوند به دلیل ۵ برابر شدن قیمت نهاده‌ها در بازار، طیور خود را با وزن زیر یک کیلو کشتار و عرضه نمایند زیرا دانه‌ای برای خوردن آن‌ها در روز بعد ندارند! و در این میان تعداد دلالان وابسته و محتکران افزایش و هرروز انباری از احتکار کشف شود! همه این اتفاقات را بخصوص در نیمه سال گذشته نمی‌توان حاصل هجوم کرونا دانست زیرا چالشی است که در تمام دنیا عمومیت دارد و مختص یک کشور یا منطقه نیست بلکه نگاه‌ها را باید وسیع‌تر نمود و برای چند لحظه از خوف آلوده شدن به این ویروس خارج شد. فروردین سال گذشته بود که برای اولین بار مقام معظم رهبری در یکی از فرازهای سخنرانی خود پیرامون ورود موریانه وار ۲۰۳۰ به آموزش‌وپرورش کشور سخن گفتند و البته بلافاصله متولیان این نهاد ضمن عذرخواهی اعلام کردند که اقدامات لازم برای حذف این سند از برنامه مطالعاتی فراهم شده است.
اگرچه پس‌ازآن رسانه‌ها بارها پیرامون خزنده بودن این سند در زمینه‌های مختلف اشاره نمودند اما تا حدودی به حاشیه رفت. حجت‌الاسلام رهنمایی عضو گروه تعلیم و تربیت موسسه امام خمینی «ره» در گوشه‌ای از مصاحبه خود با خبرگزاری رسا می‌گوید: «نظام آموزشی جمهوری اسلامی خیالمان را راحت کرد و ما گفتیم که نظام و دولت اسلامی است، معلمان هم که الحمدالله مسلمان و ظاهر الصلاح هستند و مجموعه پاک و مطهری است، اما غافل شدیم از آن نیت شوم و دست‌های مرموزی که از ناحیه برخی از دولتمردان حمایت شدند و دشمن هم کمک کرد تا آن آسیب جدی را به بدنه نظام آموزش‌وپرورش وارد کنند. وقتی فرح گفته بود ما برای شما جوانانی را تربیت کردیم که انقلاب بپا کردند، آن خبیث اشتباه بزرگی کرد، مغلطه کرد که آن حرف را زد، جوانانی که آن‌ها تربیت می‌کردند در کاباره‌ها، کازینوها و قمارخانه‌ها بودند، این جوانان را مردم و مساجد تربیت کردند. رابرت جی رینگر نویسنده آمریکایی در کتابی به نام چگونه شاهد فروپاشی تمدن غرب نباشیم می‌نویسد: نظام آموزشی ما خیال والدین را راحت کرد و گفت شما هیچ کاری به آموزش و تربیت فرزندانتان نداشته باشید.
نتیجه این حرکت فاصله گرفتن فرزندان از فرهنگ اصیل خانواده بود. ما نیز به همین‌گونه خام شدیم و فرزندان ما را آن‌طور که خواستند تربیت کردند، ممکن است عده‌ای بگویند با این تصمیم وقت والدین وسیع‌تر می‌شود ولی این صحیح نیست، بلکه اگر ما فقط ۲ الی ۳ ساعت برای فرزندانمان وقت بگذاریم، علاوه بر اینکه تأثیرگذار است از روند درسی او نیز آگاه شویم. من نمی‌خواهم بگویم که در زمان طاغوت تمام اوضاع بر وفق مراد بود، چه‌بسا که قطعاً آن زمان به دلیل فراهم بودن بستر خیلی راحت‌تر نوجوان جذب تفکرات دینی می‌شدند، ولی خانواده‌های مذهبی به‌صورت دوچندان روی فرزندان خود نظارت داشتند، اینکه امام خمینی «ره» فرمودند: یاران من در گهواره هستند، پس از پانزده سال مشخص شد و همه دیدند که در صف اول تظاهرات نوجوانان ۱۵ یا ۱۶ ساله قرار دارند، مثالی از مهدکودک و کودکستانی برای شما بزنم، مادری مراجعه کرده بود و می‌گفت: سر سفره ناهار دیدم دختر خردسال من که مهدکودکی است کنار بشقاب خود، یک بشقاب و یک قاشق خالی هم گذاشته و با حالت کودکانه می‌گوید: مسعود جان شما هم بفرمایید! به دخترم گفتم: مادر مسعود جان کیست؟! می‌گوید: دوست‌پسرم است این یعنی یکی از مفاد سند ۲۰۳۰ که قبح این کار را می‌ریزد و زمینه را برای فساد فراهم می‌کند، آن دستان مرموزی که در حال پیاده‌سازی سند ۲۰۳۰ هستند چه از بیرون تغذیه می‌شوند و چه از درون، کسانی هستند که اگر گزارش کار خود را در راستای پیاده کردن این سند در نظام آموزشی برای آن‌طرفی‌ها بفرستند جایزه می‌گیرند»!
نویسنده: حسن روانشید
