هشت وزیر نامه نوشتند به رهبری که آقا زودتر تکلیف اف.ای.تی.اف را روشن کنید و خواهش کردند که رهبری برای تصویب زودهنگام این کنوانسیون کاری کنند!! هشت وزیر ندیدند که درخواستشان در حال طی کردن مراحل قانونی در مجلس، شورای نگهبان و مجمع تشخیص است!
هشت وزیر تلاش کردند که هم قانون را نبینند و هم تبعات اعتماد به معاهدات بینالمللی که برجام را در دامنمان گذاشت. هشت وزیر به جای کسب تکلیف و گرفتن رهنمون از رهبری، به جای شنیدن سخنان ایشان درباره قابل اعتماد نبودن کنوانسیونهای بینالمللی؛ به جای پیگیری نه شرط برجام که هیچگاه به آن توجه نشد، به جای پیگیری حقوقملت از اروپا و امریکا، توصیه کردند تعهد جدیدی را امضا کنیم.
البته سردستهشان در صحن علنی این را گفته بود که «تضمین نمیدهد با تصویب اف.ای.تی.اف» اوضاع بهتر شود، سردستهشان نگفت که آن تضمین که داده و امضایی را که تضمین خوانده و حالا لغو شده را باید کجای دلمان بگذاریم که دوباره برای کنوانسیونی بدون تضمین! طومار امضا میکند!!
پیشداوری و قضاوت بد است! بدی مطلق دارد و نباید این کار را انجام داد. اما در احادیث هست که یک مومن یک اشتباه را دوبار تکرار نمیکند! پس همانقدر که پیش داوری بد است تکرار یک اشتباه هم بد است و این یعنی کسی را که یکبار تکلیفگرا ندیدی میتوانی در ادامه کار هم درباره عدم تعهدش قضاوت کنی!
نمیشود سرنوشت برجام، وعدههای اروپا به ایران را دید و در دام تعهدی دیگر رفت و فریاد زد «از ترس مرگ خودکشی نکنید!» این قضاوت کردن نیست که به تعهدات جدید به جامعه جهانی بدبین باشیم، این عمل به حدیث معصوم است که بخواهیم یک اشتباه را دوبار تکرار نکنیم! این عین ثواب است و نشانه زیرکی مومن که دوباره خام وعده و وعید نشود! اما انگار برخی دوست دارند همیشه خواب باغ گیلاس و گلابی ببینند و در دل شب آفتاب تابان را تصور کنند!!!
چرا باید از خودی ها بترسیم و بخوانیم که پروژهای دیگر برای تحمیل خواستههای غرب به مردم و نظام اسلامی شروع شده است!!! چرا باید از خودیهایی که سادهلوح و یا زود باورند ضربه بخوریم و دل مردم را به همان خوابهای رنگیای که هیچ وقت واقعی نبوده خوش کنیم! چرا باید مردم را ناراضی کنیم و از پایین فشار بیاوریم تا خواستههایمان در بالا تایید شود؟! چرا نباید به آنهایی که دوست دارند یک اشتباه را بارها و بارها تکرار کنند بگوییم «سادهلوح، بیسواد، بیتدبیر و...» چرا همیشه باید آنی باشیم که آخر این داستانها را میداند و به جای تحسین درباره حدس زدن آخر مسیر، از زبان بالاترین مقام مسئول اجرایی در کشور کلماتی تحت عنوان «بروید به جهنم»، «کورید» و... بشنویم! اصلا چرا توهین به ملت ایران و آن قشری که نظری متفاوت دارد جرم نیست اما نوشتن درباره عملکرد رئیسجمهور به ضم مدیران حقوقی دفترش!! توهین و افترا است و لایق شکایت آن هم از نوع کیفری؟!
موضوع سر نوشتن نامه توسط هشت وزیر نیست چراکه این رویه یک روال عادی است که بارها و بارها رخ داده و باعث شده که تدبیر رهبری در اقداماتی که مجریبان درباره آن شک دارند به کمکشان بیاید، موضوع سر نگارش نامه توسط کسانی است که بخری در جمعشان هستند که ثابت کردند ظریفیت عمل نکردن به توصیهها را دارند، موضوع سر نوشتن نامه توسط کسانی است که نه به نه شرط رهبری درباره اجرای برجام گوش کردند و نه انجام گام به گام تعهدات! نه توصیه خوشبین نبودن به امریکا و سپس اروپا را شنیدند و نه توصیه نگاه به داخل و کم کردن نگاه به خارج برای حل مشکلات اقتصادی! موضوع بر سر این است که این افراد به جای توضیح درباره عملکردی که متفاوت از توصیه رهبری انتخاب کردند حالا به رهبری توصیه میکنند که برای کاهش تبعات اقتصادی معیشتی اف.ای.تی.اف را خارج از ضوابط قانونی بپذیرند! موضوع حضور کسانی در این جمع است که با تیب خاطر ۹ شرط رهبری درباره برجام را اجرا نکرده و در بزنگاه بیتعهدی غرب همه چیز را به رهبری ارتباط داده و میگوید: «رهبری در جریان همه امور بودند!» تا ایشان «در جریان جزئیات بودن» را تکذیب کنند.
موضوع این است که در فضای مجازی گمانهزنیهایی درخصوص نامه تعدادی از وزرا به رهبر انقلاب برای پذیرش خواستههای دشمن به بهانه سخت بودن شرایط اقتصادی کشور شنیده شده بود. اما چندی بعد محمد شریعتمداری وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی تایید کرد که تعدادی از وزرا در نامهای به رهبرانقلاب خواستار تسریع در تصویب اف.ای.تی.اف شدند! اما این نامه به قدری بهتآور بود که شریعتمداری خود به سرعت از زیر بار مسئولیت این نامه شانه خالی میکند و میگوید من جزو آنها نبودم.
اما بعد از تایید این نامه از سوی دبیر هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی، سوال اینجاست که کدام یک از وزرای دولت برای جلوگیری از آنچه سیدعباس عراقچی معاون سیاسی وزیر امور خارجه «خودتحریمی» خوانده، دست به کار شده است.
چندی پیش یک عضو هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی که نخواست نامش فاش شود، ۸ نفر از وزرای دولت نامه درخواست تسریع در روند تصویب پالرمو (الحاق به کنوانسیون بینالمللی مقابله با جرایم سازمان یافته فراملی) و سی.اف.تی (لایحه الحاق به کنوانسیون بینالمللی مقابله با تأمین مالی تروریسم) به رهبری را امضا کردهاند.
در همین زمینه یک منبع موثق در وزارت امور خارجه امضای محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه، را تأیید کرد. همچنین برخی منابع دولتی نیز امضای فرهاد دژپسند وزیر اقتصاد، را تایید کردند.
به گفته عضو هیات رئیسه مجلس علاوه بر این دو وزیر، بیژن زنگنه وزیر نفت، رضا رحمانی وزیر صنعت، معدن و تجارت، رضا اردکانیان وزیر نیرو، محمود حجتی وزیر جهاد کشاورزی، محمد شریعتمداری وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و محمد اسلامی وزیر راه و شهرسازی نیز این نامه را امضا کردهاند.
شنیدهها حاکی از آن است که نامه درخواست وزرا برای تسریع در روند تصویب پالرمو و سی.اف.تی به رهبری حدود سه ماه پیش تهیه و ارسال شده است.
این در حالی است که لایحه الحاق به کنوانسیون پالرمو نیز هم اکنون در انتظار بررسی و تصمیم اعضا مجمع تشخیص مصلحت نظام است و مهلت ۱۲۱ روزه گروه ویژه اقدام مالی به ایران ۲۸ بهمنماه یعنی ۲۴ روز دیگر پایان مییابد و ایران برای خروج از لیست سیاه این گروه، براساس اظهارات وزرای امور خارجه و اقتصاد نیازمند تصویب این ۲ لایحه است!
نامهنگاری لاریجانی با رهبری در موضوع اف.ای.تی.اف
همه اینها در حالی رخ میدهد که زمانی که کنوانسیونهای سهگانه در مجلس بودند نیز نامهنگاری به مقام معظم رهبری در موضوع این لوایح صورت گرفته بود. آن زمان علی لاریجانی در جریان بررسی این لوایح در مجلس در نامه به رهبری نکاتی را مورد پرسش قرار داده بود. علی لاریجانی یکشنبه ۱۵ مهر ۹۷ در پاسخ به اخطار نقویحسینی نماینده ورامین پاسخ رهبر ایران درباره لایحه اف.ای.تی.اف را در صحن مجلس ایران خواند: «درپی استفسار تلفنی جنابعالی نسبت به مخالفت و عدم مخالفت مقام معظم رهبری با بررسی لوایح چهارگانه به کنوانسیونها در مجلس به دنبال فرمایشات معظم له در دیدار نمایندگان، مقام معظم رهبری فرمودند: آنچه که من در دیدار با نمایندگان راجع به لوایح چهارگانه و کنوانسیونها گفتهام مربوط به اصل کنوانسیونها بود و نه کنوانسیون خاص. لذا با بررسی این لوایح در مجلس مخالفتی ندارم. تا مسیر قانونی خود را طی کند. تدبیر فوق قبلا در زمان استفسار به طور شفاهی به جنابعالی ابلاغ شده بود.» رئیس مجلس در پایان تاکید کرده بود که این نامه را آقای حجازی ابلاغ کرده است. پیش از این رهبری در دیدار با نمایندگان، مشکوک بودن کنوانسیونهای بینالمللی را مورد انتقاد قرار داده بود و به نمانیدگان توصیه کرده بود به جای پیوستن به کنوانسیونهایی مبهم بحثهای مفید آن را در قوانین جداگانه و داخلی مصوب کنند.
در عین حال باید نوشت که به جز سازمان اف.ای.تی.اف صندوق بین المللی پول نیز از ایران خواست تا ماه فوریه (ماه بهمن) مقررات مبارزه با پولشویی و تامین مالی تروریسم را تصویب کند این در حالی است که هیچگاه تعهدات بینالمللی در این زمینه مورد استفاده واقع نشده و تعهدات قبلی بینالمللی که در طول ۵ سال اخیر و حتی پیش از آن نوشته شد به جای درست کردن معیشت مردم به آیینه دقی در برابر آنها تبدیل شده است.
حال که رئیس دفتر رئیسجمهور درباره پاسخ رهبری به نامه هشت عضو کابینه گفته و بدون توضیح بیشتر و از روند اقدامات مشخص است که هنوز ابلاغیه پذیرش اف.ای.تی.اف در کار نیست بهتر است دولت و این هشت تن! به داخل و دستاوردهای داخلی نگاه کرده و برای درد مردم از داخل درمان یابند، نه امضای نیم بند غربیها که حداقل به آنها چندینبار ثابت کرده کارگشا نیست.
نویسنده: کژال کیهانی