محصولات تراریخته ارمغان جدید غرب است که حرف و حدیث‌های زیادی را پیش آورده است و هر روز به شمار منتقدان جهانی آن اضافه می‌شود اما از طرفی مسئولان مربوطه در ایران می‌گویند این محصولات را ممنوع نخواهد کرد و در کنار آن حاضر نیستند نتیجه آزمایشات و تجربیات کشورهای دیگر را نیز در این زمینه به مردم اطلاع‌رسانی کنند. چیزی که با یک سرچ کوچک قابل پیگیری است.
۳۸ کشور تولید محصولات تراریخته را ممنوع کردند
در حالی که ۳۸ کشور تولید و استفاده از محصولات تراریخته را ممنوع اعلام کرده، ایران به دنبال ترویج کشت این محصولات است و سالانه ۵.۵ میلیارد دلار محصول تراریخته وارد می‌کند!
به گزارش سوستاینبل پالس، درپی موج گسترده ممنوعیت کشت محصولات تراریخته در اتحادیه اروپا، سوستیانبل پالس تصمیم گرفت پژوهشی در این باره که کدام کشورها به طور رسمی به گروه ممنوعیت کشت محصولات تراریخته پیوسته‌اند، انجام دهد. این پژوهش نشان داد دولت‌هایی که به دنبال ممنوعیت کشت محصولات تراریخته با هدف سلامت و حفظ محیط هستند رو به گسترش است. در حال حاضر ۳۸ کشور جهان رسما ممنوعیت کشت محصولات تراریخته (دستکاری شده ژنتیکی) را در کشورشان اعلام کرده‌اند.
در این میان ۲۸ کشور اقدام به کشت محصولات تراریخته می‌کنند که اکثر آنها زیر ۵۰۰ هزار هکتار است بنابراین تصویری که دولت آمریکا و صنایع بیوتکنولوژی ایجاد کرده‌اند که محصولات تراریخته مورد پذیرش کشورهای جهان است، کاملا اشتباه است. در حقیقت بسیاری از کشورها قوانینی را برای حفظ سلامتی مردم و محیط‌زیستشان از خسارت‌هایی که محصولات تراریخته می‌زند، دنبال می‌کنند. در این میان ۳۸ کشور استفاده و کشت محصولات تراریخته را در کشورشان ممنوع کرده‌اند.
۲۸ کشور عضو اتحادیه اروپا شامل اسکالند، ولز، ایرلند شمالی، آلمان، فرانسه، هلند، مالتا، قبرس، یونان، بلغارستان، روسیه، صربستان، کروتیا، ایتالیا، مولداوی، لتوانی، استرالیا، لهستان، اسلوواکی، آذربایجان، بوسنی ، لوگزامبورگ،اوکراین، نروژ و سوئیس، همچنین چهار کشور آمریکایی شامل بلیز، پرو، اکوادور، ونزوئلا هم استفاده از محصولات تراریخته را ممنوع کرده‌اند.
در آسیا نیز ۴ کشور ترکیه، قرقیزستان، بوتان، عربستان سعودی و در آفریقا دو کشور الجزیره و ماداگاسکار استفاده از محصولات تراریخته ممنوع شده است. درپی هشدار کارشناسان به خطر محصولات تراریخته برای سلامتی و محیط‌زیست در بسیاری از کشورها موجی برای ممنوعیت این نوع محصولات ایجاد شده است.
ممنوعیت کشت «محصولات تراریخته» به‌صورت تجاری در انگلستان
از طرفی خبرهایی مبنی بر ممنوعیت محصولات در انگلستان منتشر شده. مطابق قوانین کشور انگلستان هیچ محصول تراریخته‌ای نباید به‌صورت تجاری کشت شود و کشت آنها فقط باید زیر‌نظر دولت این کشور انجام شود ضمن اینکه در این کشور قانون اجباری «برچسب‌گذاری» برای تمامی محصولات تراریخته با دقت اجرا می‌شود.
محصولات تراریخته در گذشته در کشور انگلستان به‌صورت قانونی کشت می‌شد اما به تازگی کشت آنها به‌صورت تجاری در این کشور ممنوع شده است و تنها در برخی از مناطق زیر نظر این دولت کشت می‌شوند که بسیار محدود هستند. نقشه زیر این مناطق را نشان می‌دهد:
با وجود این محدودیت نمی‌توان گفت که در کشور انگلستان هیچ محصول تراریخته‌ای وجود ندارد چراکه برخی از این محصولات به صورت وارداتی نیز وارد بازار این کشور می‌شوند البته گفتنی است که تمام این محصولات دارای «برچسب تراریختگی» هستند و ورود آنها به بازار بدون رعایت قانون «لیبلینگ» امری غیر‌قانونی به حساب می‌آید.
در زمانی که کشت محصولات تراریخته در کشور انگلستان ممنوع نبود، دولت اسکاتلند با کشت این محصولات مخالفت می‌کرد چراکه این دولت معتقد بود کشت محصولات تراریخته به دلیل احتمال ناسالم بودن آنها می‌تواند شهرت سلامت و کیفیت بالای غذای کشور انگلستان را خدشه‌دار کند.
از طرف دیگر، دولت "ولزگ نیزمحدودترین حالت ممکن برای محصولات تراریخته را در نظر گرفته است که با قانون اتحادیه اروپا و کشور انگلستان نیز مطابقت دارد ولی هنوز این محصولات در بازارهای آن یافت می‌شود البته دولت ولز معتقد است که همواره باید سیاست‌های خود را توسعه دهد و از محدودیت محصولات دستکاری ژنتیکی شده در سطح کشور و حتی قاره اروپا پشتیبانی کند تا بتواند به طور کامل این محصولات را از بازار خود ریشه‌کن کند.
دولت ولز در سال ۲۰۰۳ شبکه‌ای ایجاد کرد که مناطق کشت محصولات دستکاری ژنتیکی‌شده یا تراریخته را مشخص می‌کرد؛ در ابتدا تنها ۱۰ منطقه اروپایی در این شبکه عضو بودند اما در حال حاضر این شبکه شامل بیش از ۵۳ منطقه بزرگ اروپا است؛ این شبکه اطلاعات محصولات تراریخته و غیرتراریخته همچنین مناطق قانونی برای کشت این محصولات را مشخص می‌کند.
ممنوعیت ذرت تراریخته در فرانسه
در ادامه این تحریم‌های تراریختگی دولت فرانسه از اواخر سال ۲۰۱۰ به‌روی محصولات تراریخته‌ای که شامل کمتر از ۰.۱درصد دستکاری ژنتیکی شده بود، برچسب تراریختگی اعمال کرده است.
اتحادیه اروپا در سال ۲۰۰۷ مصوبه‌ای برای کشت محصولات دستکاری ژنتیکی شده یا تراریخته تصویب کرد و دولت فرانسه به‌دلیل اجرایی نکردن این قانون به‌مدت ۶ سال، ۱۰ میلیون یورو جریمه شد.
در فوریه سال ۲۰۰۸ دولت فرانسه با استفاده از برخی از ماده‌های قانون حفاظت از محصولات کشاورزی در زمان سناتور ژان فرانسوا؛ رئیس کمیته رسیدگی به امور بیوتکنولوژی فرانسه، سعی بر ممنوع کردن کشت این محصولات در کشور داشت.
سناتور فرانسوا طی بیانیه‌ای بر وجود برخی از خطرات جدی در این محصولات تأکید کرده بود اما با مخالفت شدید برخی از کارشناسان و اقتصاددانان حوزه کشاورزی مواجه شد؛ همزمان با اظهارات سناتور فرانسوا، اداره ایمنی مواد غذایی اروپا (EFSA) دستور بازرسی از این محصولات را صادر کرد اما مدرک قابل توجهی برای ممنوعیت کشت این محصولات به دست نیاورد.
با وجود این، دولت فرانسه در اواخر سال ۲۰۱۰ به‌روی محصولات تراریخته‌ای که کمتر از ۰.۱ درصد دستکاری ژنتیکی شده بود، برچسب‌های تراریختگی اعمال کرد و حق خرید آنها را در اختیار مشتریان قرار داد. لازم به ذکر است که در مارس ۲۰۱۴ دستوری مبنی بر ممنوعیت تجاری‌سازی، استفاده و کشت نوعی ذرت دستکاری ژنتیکی شده در فرانسه داده شد؛ این قانون در دوم ژوئن سال ۲۰۱۴ تصویب و کشت این ذرت دستکاری ژنتیکی یا تراریخته به‌طور کامل ممنوع شد.
نتایج تحقیقاتی و تایید ضرر تراریخته‌ها
اخیراً نتایج تحقیقی در دانشگاه اکستر انگلستان را فاش کرد که نشان می‌دهد ماده "راندآپ" و ماده مؤثره آن "گلایفوسیت" که به‌عنوان پرمصرف‌ترین علف‌کش در اغلب محصولات دستکاری شده ژنتیکی در دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد، در مقادیر ۱۰ میلی‌گرم و بیشتر از آن سبب اخلال در برخی ژن‌ها در اندام تناسلی ماهی می‌شود؛ این ماده شیمیایی، که بقایای آن روی محصولات تراریخته وجود دارد، ضمن آلودگی آب‌های سطحی، موجب بروز اختلال‌هایی از جمله مرگ جنین ماهی در مراحل اولیه لقاح یا خروج زودتر از موعد جنین از تخم می‌شود؛ این مجله معتبر همچنین نتیجه تحقیق دیگری را فاش کرد که نشان می‌دهد مقدار موجود گلایفوسیت و مشتقات آن در محصولات تراریخته، ۱۵ میلی‌گرم یا بیشتر است که این نتیجه به این معناست که سم موجود در مواد غذایی که در سوپرمارکت‌های آمریکا به فروش می‌رسد، همواره بیش از آستانه مجاز بوده و این سم از طریق غذا وارد بدن مردم می‌شود، نتایج این تحقیقات، احتمال "بیوتروریسم پنهان" در محصولات دستکاری شده ژنتیکی را تقویت می‌کند.
همچنین مستندات بسیاری از طرح‌های پنهانی برخی از شرکت‌های بزرگ تولید‌کننده بذرهای تراریخته منتشر شده مبنی بر اینکه شرکت‌هایی نظیر "مونسانتو" آمریکا وابسته به خانواده راکفلر، صرفاً با هدف تأمین سود بیشتر، اقدام به تولید بذرها و محصولات تراریخته می‌کنند؛ برخی از این مستندات در قالب کتاب مستقلی با عنوان "بذرهای نابودی" توسط "ویلیام انگدال" منتشر شده است.
ویلیام انگدال در این کتاب بر این نکته تأکید دارد که "برخی از نخبگان سیاسی اجتماعی آمریکا به‌دنبال کنترل بر اساسی و ضروری‌ترین پایه‌های بقای انسان‌ها هستند تا از این راه بتوانند قوت غالب مردم بیشتر مناطق جهان، یعنی نان را به‌نفع خود مصادره کنند" همچنین در بخش‌های مختلف این کتاب اسنادی ارائه می‌شود که "چگونه فساد، رشوه، فشارهای دولتی، دروغ و حتی کشتار و جرایمی وحشتناک برای تولید و گسترش محصولات دستکاری شده ژنتیک مورد استفاده قرار گرفته است".
نگاه به سابقه تاریخی ارتباط کشورهای جهان سوم با غرب نشان می‌دهد وقتی غربی‌ها اجازه صادرات ارزان و حتی مجانی محصولی را به جهان سوم می‌دهند، خیر مردم این منطقه را نمی‌خواهند حتی ایران خودمان نیز یکبار طعم این ماجرا راچشیده است آن زمان که در اوج نیاز کشور به دارو و کشاکش مشکلات بودیم هیچ چیزی به جز وسایل پیشگیری از بارداری رایگان در اختیار کشور قرار نمی‌گرفت که حالا مشخص شده که چه نیت شومی پشت این ماجرا بود. چه خوب است با مطالعه اقدامی انجام دهیم تا بعدا خلافش برایمان ثابت نشود ونتوانیم آب رفته را به جوی بازگردانیم.
مائده شیرپور
