?>?> در حوزه قانونگذاری دچار مشکل اندیشه ورزی و روش شناسی هستیم | سیاست روز
سه شنبه ۳۱ ارديبهشت ۱۳۹۸ - ۰۰:۴۵
کد مطلب : 109015
در بخش دوم گفتگو با ابوذر ندیمی مطرح شد:

در حوزه قانونگذاری دچار مشکل اندیشه ورزی و روش شناسی هستیم

اشاره: قانونگذاری و نظارت توسط مجلس از جمله تجارب ارزشمندی است که از زمان انقلاب مشروطه توسط مردم ایران درک شده است. پس از وقوع انقلاب اسلامی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به عنوان راهگشای تحکیم پایه‌های انقلاب و ارائه طرح نوین نظام اسلامی تدوین شد و مجلس شورای اسلامی ماموریت یافت تا با توجه این قانون، وظیفه قانونگذاری و نظارت بر اجرای قانون را بر عهده گیرد. اکنون ‎‎‎‎‎‎۴۰ سال از وقوع انقلاب اسلامی در کشورمان می گذرد اما بسیاری از کارشناسان مجلس شورای اسلامی را در قانون گذاری ناکارآمد می دانند و بر این باورند که عوامل مختلفی موجب محدود شدن دایره فعالیت نمایندگان شده است. آنچه در پی می آید حاصل بخش دوم گفتگوی دکتر محمدرضا ناری ابیانه با ابوذر ندیمی است که از نظر خوانندگان گرامی می گذرد:
در حوزه قانونگذاری دچار مشکل اندیشه ورزی و روش شناسی هستیم

به نظر شما مجلس شورای اسلامی در ۱۰ دوره یعنی نزدیک به ۴۰ سال گذشته راه قانونگذاری را درست طی کرده است؟
راهی را که هم اکنون مجلس در پیش گرفته، راه غلطی است. برخی از قوانین، قانون های دیگر را نقض می کنند. یعنی همه هم در برابر قانون قرار دارند و هم قرار ندارند و دلیل این امر متفاوت بودن استدلالات از یک سو و استفاده متفاوت از سوی دیگر بود. این فرایند اجازه مبسوط الید بودن (توانایی و اختیار انجام کار) را به مجری می داد. این درحالی است که مجری بایستی از طرف سیستم و نه به شکل آزادانه تایید شود. مجلس باید تفاوت بین تغییر و نظارت و اندازه گذاری تغییر و نظارت را بداند. نکته بعد اینکه قانون گذاری صرفا در امور مصرفی نباشد و در مواردی که خلا و کمبود وجود دارد انجام شود. در حال حاضر قوانین موازی بسیاری در کشور تدوین شده و نیازی نیست که قانون گذاری جدید انجام شود. همچنین ضروری است که در رابطه با پایش قانون نظارت های واقعی و کارآمد شکل گیرد. نظارتی هایی که امروز به شکل سوال و استیضاح در مجلس انجام می شود، پاسخگویی این نیاز نظارتی نیست. این موارد را در چند دوره مجلس دیده ام و باورم این است که این موارد ابزاری، کارآمد نیستند. 

آیا موضوع استانی شدن انتخابات مجلس در ارتقای قانونگذاری موثر است؟
بله، گرچه استان ها خود ده ها مشکل دارند اما یک گام جلوتر هستند. لااقل نماینده خود را درگیر دلال ها و ده ها داستان دیگر نمی کند. به عنوان مثال در مورد نامه ها، چه اشکال دارد که در مجلس قانونی را تصویب کنیم که همه مکاتبات باید به شکل آنلاین و قابل جستجو توسط مجلس یا مسئولین قوا باشد تا این همه دلالی شکل نگیرد. افراد نامه هایی را به نمایندگان می دهند که به آنها ربطی ندارد. بنابراین ساختار مجلس بد چیده شده و رابطه بین مجلس و قوا درست تعریف نشده است. مداخلات مجلس در قوا واقعاً قابل تحمل نیست، همچنین ایجاد توقع بین مردم برای رای آوردن با واقعیات نظام سازگاری ندارد. افراد برای اینکه رای بیاورند، شعارهای می دهند که باور نکردنی است. مثلا مدعی می شوند که کوهی را که در میان شهری واقع شده را بر می دارند ولی فکر نمی کند این وعده ای که می دهند چه تبعات و هزینه هایی دارد. 

نحوه تعیین اولویت ها در برنامه های کشور چگونه انجام می شود؟
وقتی الویت ها را برای صنعت فولاد را تعریف می کنیم باید بدانیم که این صنعت نیاز به آب فراوان دارد. در شهری که حتی رودخانه آن آب ندارد، تعریف کردن صنعت فولاد چه معنایی می تواند داشته باشد؟ چنین مسئله ای در کشور دیده می شود و سوال این است که چرا در جایی که آب خوردن و کشاورزی موجود نیست، صنعتی آب بر تاسیس شده درحالی که این صنعت را باید در کنار دریا یا منابع آبی تاسیس کرد. 

آیا در زمینه مشکلات اساسی در کشور، نقش مجلس شورای اسلامی چیست؟
نمایندگان از نظام دولت سالاری در کشور انتقاد می کنند اما خودشان دولت را با ساختارسازی و پول بیشتر بزرگ می کنند. اکنون از هر ۱۰ نفر متقاضی کار ۹ نفر متقاضی کار در واحدهای دولتی است. نمایندگان چطور می خواهند در چنین شرایطی خصوصی سازی شکل بگیرد؟ این در حالی است که وقتی خصوصی سازی جواب نمی دهد، نمایندگان باید روش های خود را عوض کنند. آیا نمایندگان قوانینی که اجازه مدیریت عام می دهد محدود کرده اند؟ آنها از یک طرف می گویند دولت باید کوچکتر شود، از طرف دیگر خود دولت را توسعه می دهند. 

نسبت قانونگذاری در کشور و مشکلات زندگی مردم چیست؟
اگر چه ما قانون و تورم آن داریم اما قوانین کشور ۲۰ درصد صورت مسئله ها را دیده اند و ۸۰ درصد صورت مسئله کشور و مشکلات مردم هنوز بدون قانون است. در حوزه قانونگذاری دچار مشکل اندیشه ورزی و روش شناسی هستیم. نمونه این مسئله اصلاحیه های مکرر قوانین است. بزرگترین آفتی که نظام قانوگذاری کشورمان دارد، قانونگذاری غلط است.

گفت‌وگو: کتایون مافی

https://siasatrooz.ir/vdcdfn0fkyt0zz6.2a2y.html
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی