انحراف جدیدی در آستانه حلول است، انحرافی که میتواند مسیر اصلی را که چهل سال ریشه دوانده آسیبپذیر کند. انحرافی که حتی از آن جریان انحرافی که به «چشم اسفندیار» دولت خدمت معروف شد هم میتواند بدتر باشد، انحرافی که حتی از طومارنویسی برای تصویب اف.ای.تی.اف هم بدتر است! انحرافی به نام ندیدن خواست ملت و صحبت درباره هر چیزی جز معیشت مردم که این روزها باید بحث نخست جلسات دولتمردان باشد!
ماجرا از جایی شروع شد که رئیسجمهوری در نشستی که با مدیران وزارت ارتباطات داشت از هر چه خواست گفت به جز معیشت مردم و راهحل آنها! از فیلترینگ گلایه کرد، در بحثی مبارزه با بدحجابی قشر زنان را مورد نقد قرار داد و درخواست حجاب مردان را مطرح کرد، از آمار بیکاری گفت و «باید»ی که برای اشتغالآفرینی به وزرایش گفته!! اما نه از مشکلات معیشتی مردم در این جلسه خبری شد و نه حتی از راهحل اشتغالزایی که خودش بحثش را باز کرده بود!!! همین نکات ساده و شاید معمولی بتواند یک مسیر انحرافی را ایجاد کند و به مسئولان آدرس غلط اولویتبندی بدهد تا با ندیدن خواسته مردم انرژی و وقتی در مسیری صرف شود که نباید.
درست است که حجاب و فیلترینگ هم جزو مواردی است که باید درباره آن صحبت شود اما اگر برگردیم به گذشته و نگاهی بیندازیم به همه آنچه روحانی تاکنون با مردم حتی در صورت ارتباط مستقیم گفته است میبینیم کمتر توانسته خواسته مردم را برآورده و در مسیری که مردم انتظار دارند صحبت کند. در این مسیر او حتی نتوانسته نظر موافقانش را جلب کند به طوری که بعد از آخرینباری که با مردم صحبت کرد روزنامههای همحزبی او نیز صحبتهای روحانی را به بوته نقد گرفته و درباره آنچه باید میگفت و نگفت نوشتند.
همین اولیتبندی اشتباه و صحبت کردن درباره آنچه مردم انتظارش را ندارند و در عوض اشاره نکردن به خواستههای مردم که این روزها اغلب اقتصادی و معیشتی است میتواند مجوزی برای حلول یک مسیر انحرافی جدید باشد، مسیری که باعث خواهد شد مسئولان از مردم فاصله گرفته و شکافی بین خواستههای مردم با آنچه مسئولان دنبال میکند ایجاد شود. شکافی که میتواند دریچهای برای نفوذ بیگانگان بوده و دشمن را در مسیری قرار دهد که بتواند از نفوذی که صورت میدهد، بین مردم و مسئولان انشقاق ایجاد کند.
نمی خواهیم بگوییم این اتفاقات عمدی است و از روی اقدامات حزبی و خوشبینی و اطمینان دولت به خودش رخ میدهد، میخواهیم بنویسیم که این اتفاق جابهجا دیدن خواسته مردم و درک نکردن آنچه مردم از مسئولشان و بالاترین سطح اجرایی کشور انتظار دارند، است که میتواند مقدمهای باشد برای شروع جدایی از مسیری که مردم در آن قرار دارند، شروعی که اگر ادامه یابد و به افتراق و انشقاق ختم شود تا به دلیل نداشتن اصلیترین پشتوانه برای مسئولان خطرات عدیدهای را ایجاد کرده و در عین حال پاس گلی به دشمنان میدهد که بتوانند مسیر چهل سالهای را که برای انحراف انقلاب و یا حتی تغییر رژیم داشتهاند احیا کنند!!!
درست است که مسئولان درست سر بزنگاهها و نقاط عطف در کنار مردم قرار میگیرند اما ما انتهای آنچه در صورت ادامه غفلت از خواست مردم ممکن است ایجاد شود را یادآور میشویم تا تلنگری بر قوه مجریه داشته و به آنها یادآور شویم که فاصله گرفتن از خواست مردم عاقبتی جز رفتن به قهقرا ندارد.
نوشتیم تا بگوییم کوچکترین شین انحرافی از مردم میتواند در مدت طولانی میلیونها سال نوری بین مردم و مسئولانشان فاصله انداخته و باعث شود که به آسانی دشمن از این فاصله برای انشقاق و راندن خواستههایش بهره ببرد.
یادمان نرفته حتی فعالان اصلاحطلب در صحبتهای روحانی با مردم از او انتقاد کرده و میخواست مطالباتی که باعث شده حامی تدبیر و امید باشند را پیگیری کنند، یادمان مانده که شرق از قول عبدالله ناصری فعال سیاسی اصلاحطلب نوشت: «رئیسجمهور در گفتوگوی زنده خود نتوانست به دغدغههای جدی مردم پاسخ دهد. این اولین حضور او بعد از ناآرامیهای اخیر در تلویزیون بود؛ شاید من اگر جای او بودم، سعی میکردم ریشهیابی اعتراضات اخیر را که به نوعی از سوی همه به رسمیت شناخته شد، مدخل بحث خود قرار دهم. اگرچه این پذیرش نارساییهایی هم داشت؛ اما بهترین مدخل برای ورود به بحث بود. بسیاری از مسائلی که مردم دنبال میکردند، میشد به این صورت مطرح کرد. اما خواسته مردم در گفتوگوی مغفول واقع شد.».
همه این صحبتهایی که روحانی قبلا انجام داده بود در کنار صحبتهای اخیر او درباره چرایی نباریدن باران! یا اجرایی نشدن برجام و امثالهم میتواند تلنگری برای کار هیات دولت باشد، تلنگری برای اینکه بررسی کنند که این روزها در آستانه چهل سالگی انقلاب باید درباره چه چیزی و چه خواستههایی از مردم حرف زده شود که نمیشود؟! کاش روحانی بگوید، اوضاع بیمه سلامت چطور است؟! برجام چه شده؟ ساز و کار مالی چطور با اروپا احیا میشود؟ چرا وعدههایی که داده اجرایی نمیشود؟! کاش بگوید چرا قفل تحریمها شکسته نمی شود و چرا نتوانسته همه تحریمها را با مذاکره بردارد! چرا نتوانسته برای مردم آنطور که وعده داده بود رفاه آورد، او باید مطالبات مردم را پاسخ دهد و بس!
نویسنده: سوشیانت آسمانی