اوکراين اين روزها کانون اصلي تحولات جهاني است. از يک سو برخي مناطق اين کشور بر جدايي از اوکراين و پيوستن به روسيه تاکيد دارند و از سوي ديگر روسيه و غرب نيز براي حفظ منافع خود جنگي تمام عيار را به پا کرده‌اند. دامنه اقدامات اين کشورها نه تنها در عرصه اوکراين و روابط دو جانبه بلکه به عرصه شوراي امنيت نيز رسيده و هر کدام تلاش دارد تا ديگري را مغلوب خويش سازد.
در کنار آنچه در عرصه داخلي و بيروني اوکراين مي‌گذرد يک نکته قابل توجه است و آن برملا شدن نگاه دوگانه غرب به مطالبات مردمي مي‌باشد. مردم بخش‌هاي شرقي اوکراين تاکيد دارند که به دنبال بازگشت به مام ميهن (روسيه) مي‌باشند و در اين راستا نيز مانند کريمه خواستار برگزار همهپرسي مي‌باشند. همهپرسي که به اذعان بسياري نتيجه آن از هم‌‌اکنون مشخص است و آن الحاق اين مناطق به مسکو است. واکنش کشورهاي غربي به اين مطالبه مردم اوکراين امري قابل توجه است کشورهاي غربي ادعاي فعاليت‌هاي تروريستي در شرق اوکراين را مطرح ساخته و ادعا دارند که جدايي‌طلبي مطرح شده در اين مناطق گروه‌هاي تروريستي مي‌باشند که به دنبال تجزيه اوکراين مي‌باشند.
آنها با اين ادعا راه را براي دولت خود خوانده و غرب‌گراي اوکراين باز گذاشته‌اند تا به سرکوب مسلحانه مردم بپردازد چنانکه در حملات نيروهاي امنيتي ده‌ها نفر کشته و زخمي شده‌اند. غرب در حالي با ادعاي مبارزه با تروريسم سرکوب مردم اوکراين و حتي دخالت‌هاي نظامي و اطلاعاتي خود در اين کشور را توجيه مي‌کند که همين کشورهاي غربي همچنان حضور گروه‌هاي تروريستي در سوريه را انکار کرده و بر اين ادعايند که اين گروه‌ها برآمده از مردم هستند و غرب براي تحقق اهداف آنها به حمايتشان مي‌پردازد.
گروه‌هاي تروريستي که دستشان به خون مردم سوريه و حتي کشورهاي منطقه آغشته است از سوي غربي‌ها به عنوان شهروندان سوري معرفي مي‌شوند حال آنکه خود مردم سوريه اين گروه‌ها را گروه تروريستي دانسته و در کنار ارتش و نظام سوريه به مبارزه با آنها مي‌پردازند.
جالب توجه آنکه کشورهاي غربي اکنون مطالبات مردم اوکراين را که به صورت مسالمت‌آميز بود، تروريسم معرفي کند تا توجيه‌کننده سرکوب‌گري دولتمردان اوکراين باشد.
با توجه به آنچه در مواضع غرب در قبال سوريه و اوکراين مشاهده مي‌شود مي‌توان گفت که غرب همچنان به سياستهاي دوگانه در قبال تروريسم و حقوق ملتها مي‌پردازد به گونه‌اي که هر زمان منافعش حکم نمايد فعاليت گروه‌هاي تروريستي را مطالبه مردمي معرفي مي‌کند و در نقطه‌اي ديگر حرکت مردمي را تروريسم مي‌خواند. اين دوگانگي نشان مي‌دهد که غرب به حقوق بشر و به مقوله مبارزه با تروريسم اعتقاد ندارد و صرفا يک اصل را مي‌شناسد و آن منافع بيشتر است حال با ادعاي دموکراسي و يا مبارزه با تروريسم.
