جان کري وزير امور خارجه آمريکا در سفري رسمي راهي شرق آسيا شده است. وي در اين سفر از کره جنوبي چين و اندونزي ديدار خواهد داشت. اين سفر در حالي صورت ميگيرد که در باب دلايل و اهداف آن نکات متعددي مطرح ميباشد. آنچه کري بيش از هر چيز بر آن تاکيد داشته حمايت از ژاپن و کره جنوبي در قبال تحولات منطقه و به ويژه لزوم اتحاد ميان طرفين بوده است.
کري از يک سو بر تقويت روابط با کره جنوبي در برگزاري رزمايش مشترک دو کشور تاکيد کرده است و از سوي ديگر درباره حمايت از ژاپن در برابر چين بر سر جزاير مورد مناقشه خبر داده است. در باب سفر وي به اندونزي نيز محور مذاکرات را همگراييهاي نظامي تشکيل ميدهد.
مواضع جانکري در سفر به منطقه بيانگر يک اصل اساسي است و آن اينکه آمريکا ابعاد جديد تقابل با چين و کره شمالي را آغاز کرده است. هر چند براي آمريکا مساله کره شمالي امري حيثيتي است اما در شرايط کنوني هدف محور اصلي سفر کري را فشار بر چين تشکيل ميدهد.
کري درحالي دو روز از سفر خود به شرق آسيا را به چين اختصاص داده که مطالبات وي در اين سفر به توسعه روابط با اين کشور بلکه افزايش فشارها بر پکن براي دوري از کره شمالي و حتي روسيه تشکيل ميدهد.
آمريکا سعي دارد تا چين را در عرصه منطقهاي و جهاني تحت فشار قرار دهد تا در نهايت پذيرنده مطالبات آمريکا باشد. دامنه اين خواستهها حتي به پرونده هستهاي ايران و سوريه نيز ميرسد. ديدار ابتدايي کري از کره جنوبي و تاکيد بر حمايت از ژاپن و کره جنوبي در برابر کره شمالي و چين را ميتوان در اين چارچوب ارزيابي کرد.
سياست آمريکا در کنار توسعه نظاميگري در شرق آسيا را ايجاد فضاي رقابتي ميان کشورها براي خريد تسليحاتي از آمريکا و البته تشديد محاصره چين تشکيل ميدهد. آمريکا در حالي در حوزه انرژي همچنان چشم به غرب آسيا (خاورميانه) دارد که در حوزه نظامي و امنيتي نيز نيمنگاهي به شرق آسيا دارد که محور آن را نيز جلوگيري از قدرتيابي اقتصادي منطقه و به ويژه چين تشکيل ميدهد.
آمريکا سعي دارد تا درآمدهاي اقتصادي شرق آسيا را به حوزه نظامي سوق دهد تا با اين ترفند ضمن کاهش نقش اقتصادي شرق آسيا در عرصه جهاني، از راه فروش تسليحات و حتي حضور نظامي در منطقه منافع اقتصادي بيشتري کسب نمايد.
بر اين اساس سفر جانکري به منطقه را ميتوان ادامه بحرانسازي آمريکا در شرق آسيا دانست هر چند که در ظاهر ادعاي تلاش براي برقراري ثبات و آشتي کشورهاي منطقه را سر ميدهد. ادعاهايي که بيشتر جنبه فريب افکار عمومي را داشته و در عمل اثري از صلح و ثبات در آن وجود ندارد. پشت لبخند ديپلماتيک کري زمزمههاي بحرانساز نهفته است.