سرانجام پس از سال‌ها گزارش کمیته مستقل انگلیسی به ریاست «سِر جان چیلکات» درباره دخالت انگلیس در جنگ عراق و نقش «تونی بلر» نخست‌وزیر وقت این کشور در کشاندن بریتانیا به این ورطه، منتشر شد. آنچه در این گزارش آمده آن است که حمله به عراق از روی اشتباه و بدون سند و مدرک صورت گرفته و تونی بلر نخست‌وزیر وقت انگلیس زمینه‌ساز این مسئله بوده است. نکته مهم آنکه مقامات انگلیس و البته خود بلر پس از این گزارش اذعان کرده‌اند که اشغال عراق زمینه‌ساز ایجاد داعش و گسترش تروریسم شده است. گزارش مذکور در حالی با واکنش گسترده‌ای همراه بوده که چند نکته قابل توجه در باب آن قابل مشاهده است.
نخست آنکه در این گزارش به جنایات ارتش انگلیس آمریکا اشاره‌ای نشده و تعداد قربانیان صرفا ۱۵۰ هزار نفر عنوان شده حال آنکه گزارش‌های نهادهای حقوق بشر بیانگر کشتار صدها هزار نفر و آواره شدن میلیون‌ها نفر است.
در ضمن این گزارش به انتقاد از عملکرد دولت وقت انگلیس در ناتوانی برای سلطه بر عراق و تحقق اهدافش برای تعیین ساختار سیاسی مناسب انگلیس پرداخته نه جنایات صورت گرفته در عراق و اینکه تروریسم ایجاد شده از این جنگ تهدیدی برای انگلیس است. این نوع گزارش‌نویسی شبیه گزارش وینوگراد صهیونیست‌ها پس از جنگ ۳۳ روزه است که به آسیب‌شناسی دلایل شکست از حزب‌الله پرداخته است. لذا گزارش مذکور را نمی‌تـوان نشانه اصلاح رفتار انگلیس دانست بلکه بیشتر نگاه آسیب‌شناسانه به اشغال عراق است.
این امر زمانی آشکارتر می‌شود که انگلیسی‌ها به جای رویکرد به کنار نهادن گزینه نظامی در جهان بر اجرای ابعاد جدیدی از نظامی‌گری در جهان به بهانه جبران اشتباهات گذشته تاکید دارند. نکته دوم آنکه اذعان انگلیس به اشتباه بودن جنگ عراق نوعی سوق دادن افکار عمومی به جنایات قدیمی و تاریخ گذشته این کشور است حال آنکه پرونده انگلیس سراسر جنایت و کشتار است که نمود آن را در افغانستان، سوریه، لیبی و... می‌توان مشاهده کرد. نکته قابل توجه آنکه اسناد نشان می‌دهد که انگلیس راسا گروه‌های تروریستی را ایجاد کرده حال آنکه با این گزارش جنگ عراق و عوامل بیرونی را ایجاد‌کننده تروریسم معرفی می‌کند که مبرا کردن این رژیم از تروریسم پروری مستقیم است.
نکته دیگر آنکه نهادهای حقوق بشر خواستار محاکمه سران آمریکا و انگلیس به بهانه جنایات جنگی هستند حال آنکه انگلیس در اقدامی پیش دستانه با چنین گزارشی و به اصطلاح خود محاکمه کردن مانع از باز شدن پرونده‌اش در محافل جهانی می‌شود. این رفتار عینا از سوی صهیونیست‌ها پس از جنگ ۳۳ روزه لبنان و جنگ‌های ۲۲ ، ۸ و ۵۱ روزه غزه نیز صورت گرفته که از نمودهای آن حذف گزارش گلدستون در باب جنایات این رژیم در غزه بوده است.
