اگر گفتید آنجا کجاست که هم پرچم آتش می‌زنند هم داعش به آن حمله می‌کند هم گلابی می‌خورند و هم چرت می‌زنند و هم دستشویی‌های خاصی دارد که سر آن دعواست و هم تلفظ کلمات در آن مکان بسیار سخت است؟
زیاد به ذهن‌تان فشار نیاورید چون همچین جایی در ایران پیدا نمی‌شود و احتمالا در یکی از کشورهای آسیای جنوبی شرقی یا حوالی شاخ آفریقاست و تلفظ کشورش هم کار ساده‌ای نیست.
با این مقدمه بی‌ربط می‌رویم سراغ تک‌مضراب که این قسمت به "برادر حسن کامران" - نماینده مجلس - مربوط می‌شود. از بس فرمایشات ایشان آموزنده و ایضا بودار بود در دو قسمت تقدیم حضورتان می‌کنیم و یک قسمت هم که قطعا سانسور می‌شود و به همین خاطر آن یکی را می‌گذاریم توی بایگانی راکد یا می‌اندازیم در توالت‌های سیصد میلیونی مجلس و دنیا را از لوث وجودش پاک می‌کنیم.
برادر کامران: هر نوع سفر غیرضروری دارای اشکال است.
ننجون: مگر اینکه پای کشور دوست و برادر روسیه وسط باشد که اگر به قصد لذت نباشد هیچ اشکالی ندارد و خیلی هم خوب است.
بسیاری از سفرهایی که نمایندگان مجلس می‌روند، لازم نیست و در این سفر هم تنها یک عده برای استفاده از منافع آن مسافرت می‌کنند.
ننجون: البته بقیه سفرها هم خیلی ضروری نیست ولی خب بعضی‌ها فکر می‌کنند اگر سفر نروند دنیا هم لج می‌کند و زمین به دور خورشید نمی‌گردد و ملت به فلاکت می‌افتند.
وقتی فقرای ما برای داشتن یک دفترچه درمانی عاجز هستند و یا وقتی فقیری نان شب برای خوردن ندارد، حاکمان نباید ریخت و پاش کنند.
ننجون: چشم آقای نماینده مجلس! حتما به بقال سرکوچه و عظیم رفتگر و مستاجر طبقه بالایی می‌گوییم که بعد از این رعایت کنند.
شما به دفتر من بیایید و اسناد و مدارک را ببینید، مجلس ما آنقدر ریخت و پاش دارد که به مستراح هم بند کرده است.
ننجون: حیف که مدیرمسئول روزنامه سفارش کرده مطالب "بودار" ننویسیم وگرنه یک سینه سخن داشتیم.
