پس از گذشت نزدیک به ۴۰۰ روز از معرفی حمید ابوطالبی به عنوان سفیر و نماینده دائم کشورمان در سازمان ملل و عدم صدور ویزا برای وی توسط آمریکا، دولت از معرفی وی عقبنشینی و غلامعلی خوشرو را به جای وی معرفی کرد.
وزارت امور خارجه کشورمان اعلام کرد که غلامعلی خوشرو به عنوان سفیر جدید کشورمان در سازمان ملل انتخاب شده است. حدود ۴۰۰ روز پیش بود که دولت ایران، حمید ابوطالبی را به عنوان سفیر و نماینده دائم جدید کشورمان در سازمان ملل منصوب کرد، اما کنگره آمریکا با تصویب قانونی که به تأیید و امضای باراک اوباما، رئیسجمهوری این کشور نیز رسید، ورود ابوطالبی را به خاک آمریکا را ممنوع کرد و طی این مدت نمایندگی ایران در سازمان ملل بدون سفیر و تنها با سرپرستی غلامحسین دهقانی مدیریت میشد.
بنا به اعلام وزارت امور خارجه، "جمهوری اسلامی ایران همچنان مراتب اعتراض خود را نسبت به عدم صدور روادید برای نماینده معرفی شده قبلی اعلام میدارد و پیگیری رویههای غیرحقوقی دولت میزبان از طریق سازوکارهای قانونی در سازمان ملل در دستور کار نمایندگی دائم جمهوری اسلامی ایران خواهد بود. جمهوری اسلامی ایران بر این باور است که باید برای حفظ منافع ملی کشور و ارتقاي جایگاه ایران در عرصههاي بینالمللی فرصتسازی کرد تا حداکثر منافع ملی تامین شود و حضور موثر و فعال ایران در سازمان ملل بویژه با توجه به شرایط بحرانی منطقهای و بینالمللی بیش از پیش ضرورت دارد."
غلامعلی خوشرو هماکنون سفیر ایران در کشور سوئیس است. وی در سالهاي اولیه پس از انقلاب ( ۱۳۶) دانشکده روابط بینالملل وزارت امور خارجه را به منظور تربیت دیپلماتهاي متعدد و متخصص تاسیس کرد و به مدت هشت سال ریاست این مرکز دیپلماسی را به عهده داشت. وی سپس به مدت هفت سال سفیر و معاون نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در نیویورک بوده است. خوشرو در دولتهاي هفتم و هشتم معاون وزیر امور خارجه در امور آموزش و پژوهش و سفیر در کشور استرالیا بوده است. وی همچنین در سالهاي ۸۴ – ۱۳۸۰ همزمان با اوج گیری مناقشات هستهاي معاونت حقوقی و بینالمللی وزارت امور خارجه را برعهده داشت و در مذاکرات هستهاي و طراحی نحوه تعامل با طرفهاي مذاکراتی نقش فعال داشت. خوشرو در سالهاي اخیر به عنوان تحلیلگر و پژوهشگر در جلسات متعدد بینالمللی شرکت کرده است و مقالات و سخرانیهاي زیادی ارائه کرده است. وی در این سالها بیشتر بر حوزههاي فکری و نظری نظیر لزوم و لوازم گفتوگو، اجتناب از افراطیگری و خشونت، نقش مردمسالاری دینی در بیداری اسلامی و احیاي تمدن نوین اسلام تمرکز داشته است.