کاپیتان تیم فوتبال پرسپولیس در گفت‌وگو با ایسنا، درباره شرایط این تیم در تعطیلی‌های لیگ، نتایج نه چندان خوب چهار هفته ابتدایی لیگ و افتخارآفرینی ورزشکاران ایران در المپیک صحبت کرد.
***
این روز‌ها جامعه ایران درگیر یک اتفاق تلخ است. اما به نظر می‌رسد جامعه ورزش این بار جلو‌تر از سایر اقشار برای کمک به زلزله‌زدگان پیش‌قدم شده است.
واقعا خبر تلخی بود که همه ما آن را شنیدیم. مطمئنا هیچ چیز نمی‌تواند جایگزین کسانی باشند که در این زلزله از دست رفته‌اند و فکر می‌کنم کاری که جامعه ورزش مقابل این اتفاقات انجام می‌دهد، کار بزرگی نیست. تنها باید برای بازماندگان طلب صبر کنیم.
سال گذشته و در فوتبال پر سر و صدای ایران شما اعلام کردید که می‌خواهید با بخشی از درآمدتان که حاصل حضور ۱۱ ساله در فوتبال آلمان بود، یک بنیاد خیریه برای کودکان سرطانی احداث کنید، اما این خبر در لابه لای اخبار زرد فوتبال ایران دیده نشد. شب گذشته رویانیان اعلام کرد که قصد دارید که بخشی از قرارداد امسالتان را به زلزله‌زدگان آذربایجان شرقی اختصاص دهید.
اصلا این کار بزرگی نیست. حادثه‌ای است که اتفاق افتاده و همه ما احساس می‌‌کنیم که هموطنانمان به کمک نیاز دارند. اگر هر کدام از ما کار کوچکی انجام دهیم، در نهایت این کارهای کوچک نتیجه بزرگ خواهد داشت و این در واقع تنها کاری بود که از دست من به عنوان یک ایرانی بر می‌آمد.
شرایط پرسپولیس پس از پیروزی در دو بازی تدارکاتی مقابل نیروی زمینی و برق شیراز چگونه است؟
اگر بازیکنان ملی‌پوش ما در این تعطیلی کنار ما بودند، بیشتر به نفع ما بود، چرا که هماهنگی بیشتری برای تیم حاصل می‌شد و مربی هم شناخت بهتری پیدا می‌کرد، اما در کل تا اینجا بد نبوده. ما تمرین‌های منظمی را انجام دادیم و دو بازی تدارکاتی هم داشتیم که فکر می‌کنم به آمادگی تیم ما کمک کند. امیدوارم ملی‌پوشان هم سالم برگردند و بتوانیم در بازی‌های آینده نتایج قابل قبولی بگیریم.
فکر می‌کنید علت نتیجه نگرفتن پرسپولیس در سه هفته اخیر لیگ چه بوده است؟
دلایل مختلفی داشت. مربی ما دیر به تیم اضافه شد و شناخت کافی از بازیکنان نداشت. همچنین بازیکنان جدیدی در این فصل به ما اضافه شده بودند که برای هماهنگی احتیاج به زمان داشتند. طبیعی بود که ما در اوایل فصل دیر هماهنگ شویم، اما دیگر خیلی بد شد و در سه بازی پشت سر هم در ورزشگاه آزادی فقط یک امتیاز گرفتیم. نمی‌شود توجیه کرد. ما بد نتیجه گرفته‌ایم، اما فکر می‌کنم شرایطمان در آینده خیلی بهتر خواهد شد.
چرا بازیکنان فرصت‌طلبی مثل کریم انصاری فر و محمد قاضی که در تیمهای خودشان ساده‌ترین توپ‌ها را گل می‌کردند در پرسپولیس نمی‌توانند موقعیت‌های مشابه را گل کنند؟
به هر حال تیم پرسپولیس است و شرایط این تیم با سایر تیم‌ها فرق می‌کند. استرس روی بازیکنان زیاد است، اما هر چه جلو‌تر می‌رویم این مسایل هم رفع خواهد شد.
مانوئل خوزه گفته بود بازیکنان پرسپولیس از باخت می‌ترسند و تیم به روان‌شناس احتیاج دارد.
از باخت نمی‌ترسیم. ما در ورزشگاه آزادی محکومیم که بازی‌هایمان را ببریم. هواداران هم ما را حمایت می‌کنند، اما وقتی تیمهای حریف بسته بازی می‌کنند، تیم ما از نظر فکری خسته می‌شود و حریف روی ضدحمله خطرناک می‌شود که این کار ما را سخت می‌کند.
این صحبت شما بدین معنی است که پرسپولیس خارج از خانه با آرامش خاطر بیشتری بازی می‌کند؟
اگر حریفان ما باز‌تر بازی کنند و جلو‌تر باشند پرسپولیس هم خیلی راحت‌تر کارش را دنبال می‌کند.
پیش از آغاز فصل با بازیکنان بزرگی که پرسپولیس گرفته بود همه انتظارات زیادی از این تیم داشتند.
پرسپولیس همیشه همین شرایط را داشته است، یادم می‌آید که یک فصل ۱۳ ـ ۱۴ امتیاز از بهمن عقب‌تر بودیم، اما در نهایت این پرسپولیس بود که یک هفته مانده به پایان مسابقات قهرمان شد. باید این سختی‌ها را پشت سر بگذاریم و هر چه جلو‌تر برویم، بهتر خواهیم شد. اکنون تازه سه هفته از شروع لیگ گذشته و هنوز چهره مدعیان مشخص نشده است. بار‌ها شده که تیمهای صدرنشین هفته‌های اول در پایان لیگ برای ماندن تلاش می‌کنند و من امیدوارم که از بازی این هفته روزهای خوب پرسپولیس هم از راه برسد.
کسب مدال‌های خوشرنگ از سوی ورزشکاران در بازی‌های المپیک همه را خوشحال کرد، اما از سوی دیگر باز هم انتقاد‌ها به پول‌هایی که در فوتبال ردوبدل می‌شود زیاد شد.
واقعا گرفتن مدال‌های المپیک افتخار بزرگی برای ایران بود. به شخصه خود من همراه با خانواده‌ام تا پاسی از شب می‌نشستيم و بازی‌ها را نگاه می‌کرديم. حتی خیلی داد و فریاد کردیم و وقتی تلویزیون شادی خانواده‌هایشان را نشان می‌داد با آن‌ها اشک ریختیم. اما اصلا جالب نیست که هر اتفاقی که می‌افتد ورزش‌های دیگر را با فوتبال مقایسه می‌کنند. در دنیا هم روال این است که بازیکنان فوتبال پول بیشتری می‌گیرند و این یک موضوع طبیعی است. در همین کشور خودمان اگر روزنامه‌‌ها هر روز از فوتبال چیزی ننویسند، فکر نمی‌کنم که کسی آن‌ها را بخرد. اگر هر شب تلویزیون فوتبال نشان دهد مردم باز هم نگاه می‌کنند. چه فوتبال ایران باشد و چه فوتبال لیگ‌هایی مثل اسپانیا، ایتالیا و انگلیس. برنامه «۹۰» هم که پربیننده‌ترین برنامه تلویزیون است، روی فوتبال بحث می‌کند. در حالی که به نظر من اگر هر شب فینال دوی ۱۰۰ متر یا پرتاب چکش یا کشتی را از تلویزیون پخش کنند، بعد از دو سه شب مردم خسته می‌شوند، اما اگر هر شب فوتبال پخش شود، مردم باز هم نگاه می‌کنند. چرا که فوتبال هیجان خاص خود را دارد و ورزش دیگری است.
متاسفانه هر کس در هر رشته‌ای مدال می‌آورد برخی می‌گویند چرا فوتبال این طوری شد. واقعا اگر همه فکر می‌کنند که پول فوتبال زیاد است یا کسی در فوتبال پول مفت می‌گیرد، ورزش‌های دیگر را رها کنند و به فوتبال بیایند! شما ببینید شاید در ایران اصلا مردم ندانند که ورزش بیس‌بال چگونه است و چه قوانینی دارد. اما در لیگ آمریکا بازی‌های بیس‌بال ۸۰ هزار نفر تماشاگر دارد و فقط ۵۰۰ میلیون دلار رقم جابه‌جایی بازیکنان است. همین طور در کشورهای دیگر ممکن است اصلا ندانند که کشتی چه چیزی است، اما این ورزش در ایران برای همه محبوب و شناخته شده است. هر کشوری با توجه به ورزش و توانایی‌های خود پول در می‌آورد، اما فوتبال با همه ورزش‌ها فرق می‌کند. همین که میلیارد‌ها نفر جام جهانی فوتبال را می‌بینند نشان‌دهنده علاقه زیاد مردم به این رشته و تفاوتش با سایر رشته‌هاست.
به نظر می‌رسد شما خیلی از انتقادهایی که مطرح شده ناراحت هستید؟
به نظر من رفتارهایی که صورت می‌گیرد درست نیست. برایتان مثالی از انگلیس می‌آورم. فوتبال ملی انگلیس سال‌هاست به هیچ موفقیتی در اروپا و جهان دست نیافته ولی در المپیک اخیر در رشته دوچرخه‌سواری بیشتر مدال‌ها به ورزشکاران انگلیسی رسید. بنابراین اگر قرار است آن‌ها همین رفتاری که در ایران با فوتبال می‌کنند را انجام دهند، باید بگویند فوتبال انگلیس را تعطیل کنید و در دوچرخه‌سواری سرمایه‌گذاری کنید! در حالی که هیچ وقت چنین اتفاقی در دنیا نمی‌افتد. به نظر من فوتبال با هیچ رشته‌ای در دنیا قابل قیاس نیست. وقتی مهم‌ترین چهره المپیک یعنی یوسین بولت آرزو می‌کند در تمرینات منچستر یونایتد حضور پیدا کند، این نشان می‌دهد که چقدر فوتبال بزرگ است. قصدم مقایسه نیست، اما اگر مسابقات کشتی را در تهران برگزار کنند، نهایتا ۱۰ هزار نفر بازی‌ها را نگاه می‌کنند و مردم در نهایت اگر تیم ایران قهرمان شود یک روز خوشحالی می‌کنند، اما شما می‌دانید که موفقیت‌های فوتبال چه موجی از شادی را در جامعه فوتبال ایجاد می‌کند. واقعا نمی‌دانم چرا چنین بحث‌هایی صورت می‌گیرد. من مخالف این نیستم که در رشته‌های مدال‌آور سرمایه‌گذاری انجام شود، اما اینکه چرا تا به حال این سرمایه‌گذاری انجام نشده و کم است به جامعه فوتبال چه ارتباطی دارد؟ ورزش، وزارتخانه دارد و وزیر و اگر قرار است سیاستگذاری انجام شود و در رشته‌های مدال‌آور سرمایه‌گذاری انجام گیرد، آن‌ها باید این کار را انجام دهند. ما نباید برای اینکه در رشته‌های دیگر سرمایه‌گذاری نمی‌شود، مدام بر سر فوتبال بزنیم.
