هیچ ماست‌بندی نمی‌گوید ماست من ترش است که انگار قرار شده مرگ فقط برای همسایه شیرین باشد! آنچه طی پیش‌درآمد این مقاله ذکر می‌شود برگرفته از دو ضرب‌المثل معروفی است تا شاید بتواند گوشه‌ای از منظور تیتر را پوشش دهد زیرا طیف تدبیر و امید حالا دیگر شعارهای اولیه خود را هم که در همین ایام پرهیجان سال ۹۲ با صدایی گوش‌خراش فریاد می‌زدند فراموش کرده‌اند که آن زمان هرگز اعتراضی به رد صلاحیت‌ها نداشتند چون هنوز اتفاقاتی که طی هشت سال گذشته براثر بی‌تدبیری‌ها دامن‌گیر کشور گردیده توسط نهادهای ناظر تجربه نشده بود. دیدیم که روند دو مجلس نهم و دهم چگونه سپری شد و حتی هیئت‌رئیسه آن‌ها هم نتوانستند حساس‌ترین قوانین را در پیچیده‌ترین دوران کشور به نسخه‌ای درمانگر بسپارند تا روزهای خاکستری دو دولت از پی هم و تکراری سپری شوند و مجلس دهم هم جز پیدا کردن دو پست مدیرعاملی در حیاط‌خلوت شستا برای فرزندان یک نماینده و امثالهم حاصل دیگری نداشته باشد که مشت نمونه خروار است! دوران مجلس دهم سال گذشته به پایان رسید و بازهم سیاه نمایی ها شروع می‌شد تا همه‌چیز از ثبت‌نام متقاضیان نمایندگی تا تأیید یا رد صلاحیت‌ها زیر سوأل برود و رسانه‌های زنجیره‌ای از یک‌سو و تارنماها، سایت‌ها و خبرگزاری‌هایی هم که از کیسه خلیفه ارتزاق می‌کردند دوش‌به‌دوش هم سم‌پاشی‌ها را شروع کنند و شاهد بودیم چگونه آحاد جامعه بیدار و هوشیار که علی‌رغم همه کاستی‌ها اما مسیر قوای مقننه و مجریه همسو را در این سال‌ها رصد می‌کردند به‌پای صندوق‌های رأی برای مجلس یازدهم رفتند و کسانی را انتخاب کردند که بتوانند در آغاز تلاش‌ها به‌عنوان یک نهاد متعهد پای دولت تدبیر امید را از باتلاقی که خود ایجاد کرده بود بیرون بکشند که البته کوتاه بودن زمان و انبوه مشکلات کار را سخت می‌کرد. این روزها و پس از گذشت یکسال از حضور پای صندوق‌ها بازهم تاریخ تکرار می‌شود تا همان رسانه‌های زرد به‌جای تشویق و ترغیب جامعه دست‌به‌کار تخریب‌های عادی خود شوند که حالا علاوه بر آن‌ها رسانه‌ها و سایت‌های مجازی و مکتوب دیگری هم که به‌نوعی سر سفره بیت‌المال چمباتمه زده‌اند وارد معرکه شده تا همسو با غربی‌ها اقدام به سم‌پاشی کنند که شاید این تلاش‌های مذبوحانه و نابخردانه بتواند پاها را همچنان در گل نگه داشته و منافع بعضی‌ها باقی بماند تا این گروه معدود از حاشیه آن ارتزاق نمایند! اما ادعای گروه سومی که طفیلی‌هایی بیش نیستند و دعایشان به عرش می‌رسد شنیدنی‌تر از همه است زیرا همچنان که پای سفره جا خوش کرده‌اند و مستقیم در چشمان ولی‌نعمت‌های خود که آحاد جامعه هستند زل زده و دست کج در جیب آن‌ها فرومی‌برند تا هزینه تبلیغات و ولخرجی‌های خود را هم از این محل تأمین نمایند و چون می‌دانند راه به‌جایی ندارند فرار را به جلو اختیار کرده و سعی بر نوعی بزن‌درروهای معمول دارند زیرا دست‌به‌کار تیترهایی تحریک‌آمیز همچون «رد صلاحیت اعضای شورا بدون اثبات عمل خلاف قانون، توهین به مردم است» و یا «وعده‌های عالی با دستان خالی» زده که به‌واسطه تدبیر و امید طی هشت سال گذشته تورم ۲۷ درصدی به پانصد درصد رسیده است! و فراموش کرده‌اند که هشت سال و همچنین چهار سال قبل هم قول‌هایی را تکرار کردند که نه‌تنها یکی از آن‌ها عملی نشده بلکه در مواردی آنچه که بود نیز به قهقرا رفته است! این را ما نمی‌گوییم بلکه چکیده آمارهایی می‌باشد که در هشت سال گذشته توسط دولت‌های یازدهم و دوازدهم و یا طی چهار سال اخیر در شوراهای اسلامی شهر و روستا اتفاق افتاده تا بیش از یکصد نفر از آن‌ها برکنار، رد صلاحیت و یا تحت تعقیب قانونی قرار گیرند که مجلس شورای اسلامی دهم هم نتوانست گامی درخور رفع معضلات کلان کشور بردارد، اگرچه اکثریت آرا در اختیار طیفی خاص بود که همچنان رسانه‌های زنجیره‌ای آن‌ها در حال سم‌پاشی هستند! جالب است بدانیم در این دوره از تبلیغات منفی علاوه بر رسانه‌های مطرح و شناخته‌شده که هرکدام و هرروز تیترهای مشابه هم دارند اما اعضاء نهادهای قانون گزار مدنیتی ازجمله شوراهای اسلامی شهر و روستا هم بیکار ننشسته و با استفاده از تارنماهای خصولتی آب به آسیاب دشمنان می‌ریزند که شاید دری به تخته بخورد و برای هشت سال دیگر بازهم دنیا به کام آن‌ها باشد!
نویسنده: حسن روانشید
