در آستانه روزهایی قرار داریم که یادآور انقلابی بزرگ، تأثیرگذار و سرنوشت‌ساز است، انقلاب اسلامی ایران در ۲۲ بهمن‌ماه ۱۳۵۷ به پیروزی رسید و اکنون در آستانه ۴۰ سالگی است.
نزدیک به ۴۰ سال از آن واقعه بزرگ که توانست بسیاری از معادلات منطقه‌ای و بین‌المللی را به هم بزند، می‌گذرد، انقلاب به راه خود ادامه می‌دهد و توانسته است عمق استراتژیک خود را در منطقه افزایش دهد و در داخل نیز همچنان مردم ایران اسلامی، حامی اصلی انقلاب خود هستند.
یادآوری روزهای انقلاب، نشان روشنی از وحدت بزرگی است که میان ملت و رهبری به وجود آمده بود و این وحدت هم‌اکنون نیز با قوت خود وجود دارد، اما آسیب‌هایی به خاطر برخی رفتارهای مسئولین به انقلاب وارد شده است که البته از اوایل انقلاب تاکنون ادامه داشته است.
مهم این است که حتی این رفتارهای غیر انقلابی برخی مسئولین نتوانسته بر اراده مردم انقلابی ایران تأثیر منفی بگذارد، گرچه باید گفت مردم تا زمانی که مسئولین همچنان رفتار انقلابی داشته باشند، از آنها حمایت خواهند کرد، در غیر این صورت، این مردم هستند که درباره آینده آنها تصمیم خواهند گرفت.
اگر روند انقلاب اسلامی را همچون سال‌های آغازین پیروزی تصور کنیم و آن را در این ۴۰ سال از عمر انقلاب، گسترش داده و فرهنگ انقلابی و دفاع‌مقدس را در جای جای کشور نهادینه کرده بودیم، قطعاً شرایط سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بسیار متفاوتی را در جامعه شاهد بودیم. تفاوتی که باعث رشد و تعالی جامعه ایران اسلامی با درجه بیشتری از اکنون می‌بود.
هر جا که با آن فرهنگ انقلابی و دفاع‌مقدس عمل شده است، شاهد پیشرفت و شکوفایی در عرصه‌های گوناگون بوده‌ایم و هر جا که به این مؤلفه‌ها بی‌توجهی شده با پس رفت روبه‌رو شده‌ایم.
نسل جوان امروز که نه انقلاب را دیده و نه درک کرده و نه دوران دفاع‌مقدس را، تشنه آن آموزه‌ها و کارکردهایی است که توانست کشور را از بحران‌های سخت عبور دهد و عمر انقلاب را به ۴۰ سالگی برساند.
برای نسل کنونی از آنچه که بر ایران اسلامی گذشت کم سخن گفته شده است، بسنده کردن به چند روز در دهه فجر برای نشان دادن آن بزرگی انقلاب و دوران دفاع‌مقدس، کم‌لطفی به آن دوران درخشان است، دورانی که توانست ایران را به شرایطی برساند که ابرقدرت‌های جهانی را به چالش جدی کشانده است.
بازگو کردن وقایع انقلاب با حقایق آن دوران نسل کنونی را نسبت به گذشته آگاهتر می‌کند، شفافیت در تاریخ انقلاب باعث می‌شود تا جوان امروزی به گذشته خود با اعتماد بیشتری بنگرد و آنگاه است که اعتقاد و ایمان قوی‌تری به انقلاب خواهد داشت.
تا زمانی که انقلاب به روشنی و شفافی از زبان انقلابیون بازگو نشود، تا هنگامی که فیلم‌ها، سریال‌ها و کتاب‌های دوران انقلاب و دفاع‌مقدس با خوش‌ساختی فیلمسازان و خوش‌نویسی نویسندگان رمان انقلاب به افکار عمومی عرضه نشود، این کم‌کاری‌ها باعث دور شدن نسل حال حاضر از وقایع و حقایقی خواهد شد که حق او است تا بداند.
این نسل باید بداند که رهبران و مسئولین در اوایل انقلاب چگونه زندگی می‌کردند، آنها باید بدانند که در ۸ سال دفاع‌مقدس، چه فرماندهانی پا به عرصه میدان نبرد گذاشتند و توانستند دشمن را که از همه جهت از سوی ابرقدرت‌های شرق و غرب حمایت می‌شد، شکست دهند.
هنوز که هنوز است کشورهایی که در آنها انقلاب شده، فیلم‌هایی در این موضوع می‌سازند، چراکه می‌دانند نسل‌های بعدی باید در جریان آن قرار بگیرند، حتی در آن فیلم‌ها، داستان‌ها و کتاب‌ها، شاید شاهد بزرگنمایی‌هایی هم باشیم، شاید هم دروغ و فریب در آنها جایگاهی داشته باشد، اما انقلاب و دفاع‌مقدس آنقدر روشن و شفاف و صادق است که نیازی به ابزار فریب و دروغ ندارد.
هنوز فیلم‌ها و سریال‌های زیادی از جنگ جهانی دوم از سوی کشورهای درگیر آن ساخته می‌شود و ما در این مدت آیا دِین خود را به آن دوران درخشان که با جانفشانی و دلاوری‌های جوانان این کشور همراه بود، ادا کرده‌ایم؟!
شمارش فیلم‌هایی که از دوران انقلاب اسلامی، تاکنون ساخته شده است، نشان می‌دهد که در این زمینه بسیار کم‌کاری صورت گرفته و این هم ظلم به انقلاب است و هم ظلم به نسل کنونی و نسل آینده، مردم که اکنون اکثریت آن را جوانان تشکیل می‌دهند باید بدانند که انقلاب اسلامی، با انقلابی بودن و انقلابی ماندن توانست آن برهه‌های دشوار را سپری کند و پشت سر بگذارد. باید بداند، مسئولین اول انقلاب چگونه زندگی می‌کردند، ساده‌ترین شیوه زندگی مردم عادی در قاموس مسئولین جاری بود، باید بداند که اشرافی‌گری و تفکر سرمایه‌داری نمی‌تواند مشکل گشای دردهای کشور باشد. آن تفکری می‌تواند مرحمی بر زخم‌های جامعه باشد که در زمان انقلاب و دوران دفاع‌مقدس وجود داشت. دستهایی در کار است که انقلابیون را از صحنه به در کند، نباید چنین فرصتی را برای آنهایی که چنین تلاشی دارند، مهیا کرد. باید از کنج عزلت نشینی بیرون آمد و همه‌جانبه به عرصه مدیریتی کشور وارد شد. اگر انقلابیون در خود تعهد و تخصصی می‌بینند، که بسیاری از آنها چنین ویژگی‌هایی دارند، باید وارد میدان شوند و البته باید مراقبت کنند که هضم در فرهنگ اشرافی‌گری و تجمل‌گرایی نشوند و از سیاست‌های سرمایه‌داری غربی دوری کنند. انقلاب به افراد انقلابی نیاز دارد و در حال حاضر باید به پرورش آنها همت کرد.
نویسنده: محمد صفری
