رایزنی و دیپلماسی فعال کارگشا و راهگشا است اما زمانی که طرف مقابل نیز زبان رایزنی و دیپلماسی را بفهمد و به آن پایبند باشد.
از زمانی که آمریکا در ۱۸ اردیبهشت ماه سال ۹۷ برجام را زیر پا گذاشت و از آن رسماً خارج شد، دولت توان خود را برای ماندگاری توافق هسته ای گذاشته و بر سر آن با اروپا در حال مذاکره است. مذاکره برای رسیدن به برجامی که از همان ابتدا، منتقدین پیش بینی دقیق بر اساس تحلیل های کارشناسی از طرف مقابل داشتند و تکرار می کردند که توافق دستاوردی نخواهد داشت و این روند دو سال به درازا کشید. پس از مذاکرات هسته ای که به توافق رسید، ایران یکجانبه تعهدات برجامی خود را اجرا کرد و سال گذشته بود که آمریکا از برجام خارج شد و رسماً یک قرارداد بین المللی را نادیده گرفت. با توجه به رفتار غیر قانونی آمریکا علیه برجام و اعمال تحریم هایی که هیچ وجهه قانونی ندارد، روند دیپلماسی و مذاکره برای ادامه برجام نیز تحت تأثیر قرار گرفته است. دیپلماسی و مذاکره تنها گفت و گو نیست بلکه با عمل پیش می رود، وگر نه می توان ساعت ها، روزها و ماه ها پشت میز نشست و با هم گفت وگو کرد و قهوه نوشید! تاکنون در جریان توافق هسته ای ایران و ۱+۵ از زمان خروج آمریکا از برجام حرف زیاد زده شده و وعده های توخالی هم زیاد داده شده است، ادامه چنین روندی دیگر موضوعیت ندارد و باید طرف مقابل برای نشان دادن حسن نیت خود اقدامی در خور توجه و شأن جمهوری اسلامی ایران انجام دهد که اینگونه اقدامات نیز نه تنها صورت نمی گیرد بلکه نفتکش ایران را هم توقیف می کنند. حتما از خود می پرسید چرا رفتار اروپایی ها برای ایران سم است و حتی نوش دارو پس از مرگ سهراب هم نیست؟ دلیل آن روشن است، اروپا که خود برجام را از زمان امضا و آغاز آن اجرا نکرده و تنها اصرار و تأکید بر ماندن ایران در توافق هسته ای دارد، همچنان به دیپلماسی می پردازد به همین خاطر در چند مرحله علاوه بر نشست های وزرای خارجه کشورهای تروئیکای اروپا، نمایندگانی به ایران فرستاده و پیشنهادها ومذاکراتی هم با مقامات کشورمان داشته است. ایران از گفت وگو استقبال میکند چرا که دولت اعتقاد دارد برجام را باید حفظ کرد و به نظر می رسد که دولت و دستگاه دیپلماسی حتی با وجود بدعهدی اروپا، به مذاکرات ادامه بدهند. جالبی ماجرا در این است که مسئولین دولتی و رئیس دستگاه دیپلماسی که اکنون در آمریکا است، گفته اگر به چهار سال قبل باز گردد باز هم برجام را امضا میکند و این یعنی تجزیه و تحلیل یک دیپلمات ارشد کارکشته که خود را در این رشته سرآمد میداند.
بر اساس ادامه روند دیپلماسی خبرهایی از سفر امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه به ایران منتشر شده که اگر چنین سفری انجام شود دارای پیام های مهمی است. به این راهبرد همیشه باید توجه داشت که دیپلماسی زمانی به موفقیت می رسد که هر دو طرف حسن نیت داشته و گام های عملی بردارند. ماکرون در حالی به ایران خواهد آمد که مشکلات داخلی فرانسه با تظاهرات جلیقه زردها که اکنون سیاه پوستان نیز به آنها افزوده شده اند، شرایط ثبات سیاسی و اجتماعی ندارد. فرانسه خود یکی از کشورهایی است که توافق هسته ای با ایران را نقض کرده و تعهدات خود را اجرا نکرده استنوع برخورد و رفتار آمریکا با جمهوری اسلامی ایران نیز روشن است، ادامه سیاست هایی که اروپا در پیش گرفته به زیان ایران خواهد بود چرا که آنها خود را خواهان و سینه چاک مذاکره و دیپلماسی نشان می دهند، اما در عمل هیچ گامی برای آن بر نمی دارند. سیاست اروپا در افکار عمومی، این مسئله را القاء میکند که مانع اصلی ایران است و آنها نهایت رفتار دیپلماتیک خود را به کار برده اند اما جمهوری اسلامی ایران نمی پذیرد. رفت و آمدهای دیپلماتیک مقامات و مسئولین اروپایی را نباید به فال نیک گرفت، اینگونه رایزنی ها تا زمانی که طرف اروپایی حسن نیت نداشته باشد و اقدام عملی و عینی در شعارها و سخنان برجامی آنها دیده نشود، آمد و رفت آنها برای ایران هزینه زا است.
