هرچه به روزهای پایانی سال نزدیک‌تر می‌شویم موقعیت احزاب و گروه‌های مختلف در انتخابات بیشتر روشن می‌شود اما در این میان موقعیت خود حسن روحانی برای دوره دوم ریاستش در قوه مجریه نیز حائز اهمیت است.
باید گفت هریک از دو گروه سیاسی مطرح در انتخابات یعنی اصلاح‌طلبان و اصولگرایان و حتی اعتدالیون نظرات متفاوتی نسبت به ریاست جمهوری روحانی دارند.
جناح اصولگرا و قابلیت رقابت با روحانی
در این میان جناح اصولگرا شرایط خاصی را دنبال می‌کند یک طیف جناح اصولگرا اگرچه از دولت روحانی حمایت می‌کنند اما معتقدند که عملکرد وی در این دوره عملکرد قابل دفاعی نبوده است با این وجود معتقدند که کمتر فردی قابلیت رقابت با روحانی در انتخابات را دارد و باید بر روی حمایت از روحانی فکر کرد که البته این گروه در اقلیت جناح اصولگرا قرار دارند.
با این حال طیف تندروتر در این جناح تمایلی به ادامه ریاست روحانی بر قوه مجریه در دوره دوم ندارند. چهره‌ها، احزاب و تشکل‌های شاخص اصولگرایی، در این بخش تعریف می‌شوند. حزب مؤتلفه اسلامی، جبهه پیروان امام و رهبری، جامعه روحانیت مبارز، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، یک‌سری از انجمن‌های اسلامی و... علاقه‌مندند که اشخاصی مانند میرسلیم، قالیباف، رئیسی و نظایر اینها در قامت ریاست‌جمهوری بایستند و در انتخابات آتی، رقیب حسن روحانی شوند. این اصولگرایان به ریاست‌جمهوری فعلی انتقاداتی دارند.
با این حال تنها شانسی که روحانی در مقابله با این گروه از اصولگرایان دارد این است که تشکل‌های اصولگرایی نتوانند بر روی یک نفر برای معرفی و کاندیداتوری ریاست جمهوری ائتلاف کنند.
اعتدالیون در نقش حامی
اما گروه دیگری که نسبت به انتخاب روحانی در ریاست جمهوری دوازدهم موضع دارد اعتدالیون هستند که نقش مهمی در کاندیداکردن و رأی‌دادن به حسن روحانی در خرداد ٩٢ داشتند. بنابراین کاملا روشن است که در اردیبهشت ٩٦ نیز پشت سر او بایستند و مردم را به رأی‌دادن به روحانی تشویق و ترغیب کنند.
در میان این گروه افرادی از اصولگرایان نیز حضور دارند که می‌توان به علی‌اکبر ناطق‌نوری، علی لاریجانی و نظایر این افراد نیز اشاره کرد.
اصلاح‌طلبان درحال تردید
در میان اصلاح‌طلبان هم رویکردهای متفاوتی در مورد انتخاباب روحانی بعنوان کاندید نهایی این گروه وجود دارد.
بسیاری روحانی را نامزد نهایی اصلاح‌طلبان معرفی می‌کنند و بر این باورند در شرایط حاضر فردی که در مقابل وی بتواند به رویارویی انتخاباتی بپردازد وجود ندارد این گروه همچنین معتقدند نامزدهای شاخصی که در میان اصلاح‌طلبان برای رقابت با روحانی وجود دارد نمی‌تواند از صافی شورای نگهبان عبور کند از این رو ترجیح می‌دهند به مانند سال ۹۲ روحانی را وامدار خود کرده و اهداف و شعارهای خود را از طریق دولت اعتدال پی‌گیری نمایند. این گروه همچنین می‌گویند احتمال برد اصولگرایان در شرایطی که روحانی نامزد انتخابات نشود بسیار بالا خواهد بود و در این شرایط بهتر است که به پیروزی روحانی کمک کنند.
اما بخشی از اصلاح‌طلبان نیز معتقدند که روحانی نمی‌تواند نامزد نهایی اصلاح‌طلبان باشد و لازم است تا نامزدهایی پوششی و در سایه نیز در رقابت‌های انتخاباتی برای روحانی معرفی شود.
این گروه انتقادهای فراوانی به عملکرد روحانی دارند و بر این باورند که روحانی پس از انتخابات آنطور که باید و شاید از سیاست‌های اصلاح‌طلبان حمایت نکرد. از سوی دیگر عدم اجرای برنامه‌های اقتصادی روحانی را عامل ریزش آرای وی دانسته و می‌گویند وی بعد از ۴ سال باید پاسخگوی منتقدان باشد.
از جمله اینکه مصطفی کواکبیان که تمایل خود را برای کاندیداتوری اعلام کرده است در این باره گفت: اینکه گفته می‌شود گزینه نهایی اصلاح‌طلبان روحانی است، می‌خواهم بگویم که چنین چیزی نیست، زیرا اولاً شورای هماهنگی جبهه اصلاحات هیچ نشستی درباره انتخابات نداشته است و شورای هماهنگی جبهه اصلاحات از همه احزاب اصلاح‌طلب تشکیل شده اما اشخاصی در شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان هستند که ما آن را به رسمیت نمی‌شناسیم و گفته‌ایم در این باره شورای هماهنگی باید نظر دهد. وی با بیان اینکه شورای هماهنگی جبهه اصلاحات تاکنون هیچ نظری درباره انتخابات ریاست جمهوری نداده و بعداً درباره آن صحبت می‌کنیم، گفت: غیر از این اصلا اگر شورای هماهنگی هم نظر دهد، ۵۰ حزب اصلاح‌طلب خارج از شورای هماهنگی نیز داریم اما نباید بگوییم که گزینه نهایی اصلاح‌طلبان روحانی است.زیرا اصلاح‌طلبی یک گفتمان است و مطالبات و حساب و کتابی دارد. هر کسی نمی‌تواند بگوید ما گزینه نهایی تعیین کرده‌ایم.
از سوی دیگر زارع فومنی، دبیرکل حزب مردمی اصلاحات در نشست خبری خود با انتقاد از شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان در اعلام زودهنگام حمایت از روحانی گفت: متاسفانه این شورا تمام تخم‌مرغ‌هایش را در سبد یک فرد گذاشت. روحانی به تنهایی آسیب‌پذیر است و باید فردی در کنار او معرفی شود که حرف‌های جدید بزند. آرای روحانی قطعا لغزنده است و ریزش خواهد داشت و دلایل آن این است که روحانی تمام وقت خود را صرف مسائل بین‌المللی کرده و به مسائل داخلی توجهی نداشته است.
نتیجه اینکه در انتخابات پیش‌رو، بسیاری از گروه‌های سیاسی چه اصولگرا و چه اصلاح‌طلب در مقابله با حضور روحانی، در میانه راه مانده‌اند که چه کنند و روز ٢٩ اردیبهشت سال آینده به اصولگرایان نزدیک شوند یا به سمت‌وسوی اعتدالیون و اصلاح‌طلبان حرکت کنند اما هر چه هست به نظر می‌رسد حمایت‌ها بیشتر از سر ناچاری است.
