برنامه نود برخلاف انتظارات دوشنبه شب اخیر هم برای دومین هفته‌ی متوالی پخش نشد. پس از تغییر کنداکتور و حذف نود، سیل واکنش‌های مثبت و منفی شکل گرفت و نقطه مشترک اغلب این اظهارات «اغراق» بود. یک عده عاشق سینه‌چاک عادل و فحاش به مدیر شبکه و دیگری ناسزاگو به عادل. این بزرگ‌ترین مشکل مملکت ماست که «زنده‌باد» یک نفر، جریان، نهاد، برنامه و یا هرچیز دیگر را در «مرده‌باد» دیگری می‌بینیم. اینکه فکر می‌کنیم تنها راه نجات و پیروزی، تخریب طرف مقابل است.
علی فروغی یک جوان که حالا مورد هجمه و حمله قرار گرفته و اصلا قبول که با رانت و فامیل‌بازی و سفارش پشت میز مدیریت نشسته، اما آیا فردوسی‌پور فقط و فقط به صرف استعداد و توانایی تا اینجای کار مانده است؟ یا او هم از رانت و سفارش و سوگلی بودن برای مدیران سابق سیما و شبکه بهره برده است؟ که برده است. مدیر شبکه سه قطعا به سبب جوانی اشتباهاتی داشته و خواهد داشت. اما اگر کمی عینک دودی را برداریم متوجه می‌شویم اتفاقا او در همین مدت هم توانسته تاثیر نسبتا مثبتی بگذارد. همین «حالا خورشید» رضا رشیدپور به جای یک برنامه سرگرمی صبحگاهی تبدیل به یک برنامه شفاف‌ساز و مطالبه‌گر شده است. نشده؟
برنامه‌ی ویژه‌ی جام جهانی را یادتان هست. ماجرای کارلوس پویول و اتفاقات دیگر. با مرور آن برنامه متوجه می‌شوید که اتفاقا به اذعان «عادل» تمام مدیران شبکه در حال تلاش بودند، اما دستور از جای دیگری (خارج از سازمان) بود.
عادل فرودسی‌پور کارش را بلد است. او اینقدر زبل هست که وسط برنامه‌اش به شکل یواشکی نگاه‌های سیاسی‌اش را هم بگنجاند و آب از آب تکان نخورد. اینقدر خوب یک بام و دو هوا را در نگاه‌ش خوب جاسازی کرده که کسی نمی‌تواند یادش بیاید که او چگونه اینقدر طی سال‌ها با تغییر سرمربیان تیم‌ملی موضعش را هم نسبت به یک موضوع واحد تغییر داده است.
اما با همه‌ی اینها فردوسی‌پور قابلیت حذف ندارد. نه به‌خاطر محبوبیتش که خیلی‌ها پشت او می‌ایستند و یا برای اینکه ابزاری برای اعتراض به صداوسیماست، عده‌ای او را بهانه‌ی حمله به سیما می‌کنند و در کنارش هم چند تا فحش آبدار به نظام، بسیج و... می‌دهند.
اما دلیل حذف‌ناشدنی او همان «دلال» نبودنش است و صداقت کاری‌اش. هرچند «عادل» نباشد. اما طی این حدود دو دهه سعی کرده به فوتبال ما کمک کند (که کرده) و البته خودش هم از شهرت و محبوبیت و درآمد (که حقش بوده) بی‌بهره نبوده است.
حرف آخر اینکه هفته‌ی قبل و پیش از شروع بازی ایران و بولیوی «امیر حاج‌رضایی» با انتقاد از ادبیات بی‌ادبانه‌ی سرمربی تیم‌ملی در جمله‌ای غافلگیرکننده از مجری برنامه پرسید: «به نظر شما الان آقای کی‌روش در مقابل فدراسیون رئیس است یا مرئوس؟!» و پاسخ مشخص بود.
حالا سوال اینجاست. «آقای فرودسی‌پور در مقابل مدیران شبکه و صدا و سیما رئیس است یا مرئوس؟
عادل فردوسی‌پور باید بماند. باید یا قانع شود یا قانع کند. و یادش نرود که همین رسانه همواره حامی‌اش بوده است. برنامه‌ای که با ۹۰ دقیقه شروع شد و حالا سه ساعت آنتن دارد و وقت اضافه هم همیشه برایش هست. او باید بماند و یادش باشد که دوره‌ای همین رسانه دولتی صداوسیما بوده که پشت او ایستاده است. جدال‌های گذشته و فشارهای دولت‌ها را یادتان بیاید.
ماندن برنامه بازی دوسربرد و طبیعتا حذف آن از کنداکتور دوسرباخت خواهد بود. عادل فرودسی‌پور در هیچ رسانه‌ای جز صداوسیما موفق نخواهد بود. که اگر بود خیلی وقت پیش رفته بود. و امثال رشیدپور هم تجربه‌ی رسانه‌های اینترنتی و مجازی را دارند و می‌دانند هیچ کجا حتی اگر بهترین برنامه را بسازی مثل همین صداوسیما (که برخی‌ها به صورتی اغراق‌آمیز می‌گویند دیگر تماشایش نمی‌کنند) دیده نمی‌شود.
و صداوسیما هم نمی‌تواند از چراغ جادو فرودسی‌پور دیگری بیرون بیاورد. حتی اگر ده تا محمدرضا گلزار را به زور مجری کند!
نویسنده: مهدی رجبی
