قاسم غفوري:
حزب عدالت و توسعه با محوريت رجب طيب اردوغان با انديشه‌اي اسلام گرايانه براي سومين بار توانست اكثريت پارلمان تركيه را كسب و مامور تشكيل كابينه شود.
هر چند كه غربي‌ها از اين رويكرد استقبال و آن را ادامه راه اصلاحات در تركيه عنوان داشتند اما بررسي كارنامه دولت تركيه نشانگر عمق تنشهاي غرب با آنكارا است. تنشهايي كه به دليل شرايط حاكم بر تركيه و عدم جايگاه مردمي سكولارها مانند آتش زير خاكستر باقي مانده است.
رويكردهاي منطقه‌اي تركيه بويژه همگرايي با ايران، سوريه و عراق ، ورود تركيه به جبهه مقاومت و مقابله با رژيم صهيونيستي، مخالفت آنكارا با اقدامات نظامي غرب در منطقه و... نارضايتي غرب را به همراه داشته است. با توجه به اينكه غرب از يك سو توان ايجاد ساختار سياسي جديد در تركيه را ندارد و از سوي ديگر پذيرنده ادامه تحركات قديمي اسلام گرايان نمي‌باشد، تلاش دارد با كودتايي آرام، تركيه را در مسير خواسته‌هاي خود قرار داده در حالي كه زمينه تضعيف حزب حاكم عدالت و توسعه را فراهم مي‌سازد.
اولا در حوزه داخلي، اسناد از حمايت‌هاي همه جانبه غرب از احزاب مخالف و نيز جريان‌هاي جدايي طلب پ.ك.ك حكايت دارد چنانكه آنكارا بارها به اين مسئله اعتراض كرده است. تشديد حملات جدايي طلبان و نيز خودداري مخالفان از اداي سوگند نمايندگي در پارلمان تركيه، نمودي از اين حركت‌ها است. آمريكا به نام پايان دادن به اين حمايت‌ها خواستار مشاركت تركيه در تحولات منطقه از جمله اعمال فشار بر سوريه براي پذيرش خواسته‌هاي غرب و نيز احياي روابط تركيه با رژيم صهيونيستي است. به دليل بالابودن هزينه‌هاي احياي روابط با صهيونيست‌ها محور خواست غرب همكاري آنكارا در قبال سوريه است.
ثانيا، درخواست غرب براي همكاري آنكارا در قبال سوريه و جبهه مقاومت در حالي صورت مي‌گيرد كه اين رويكرد عملا دولت تركيه را با كاهش محبوبيت مردمي در داخل و انزواي منطقه‌اي و جهاني مواجه مي سازد چرا كه جهان در مسير مقاومت قرار گرفته و ديدگاههاي مغاير با آن را ترد مي‌كند.
با توجه به اين حقايق مي‌توان گفت كه غرب، دولت تركيه را در بازي دو جانبه داخلي و خارجي گرفتار ساخته كه ادامه حركت در اين مسير تزلزل و تضعيف موقعيت داخلي و جهاني حزب عدالت و توسعه را به همراه خواهد دا شت.
هدف نهايي اين طرح وادار ساختن آنكارا به پذيرش خواسته‌هاي غرب در حوزه داخلي و سياست خارجي آن است كه به دليل مغايرت با اهداف مردم تركيه و نگاه افكار عمومي منطقه و جهان، عملا تركيه را در مسير پرتگاه سقوط هدايت خواهد كرد. در اين شرايط دولتمردان تركيه براي گرفتار نشدن در اين بازي و خنثي سازي كودتاي پنهاني غرب، جز دوري از اجراي نسخه‌هاي تجويز شده از جانب غرب و رويكرد به خواسته‌هاي مردمي كه همانا ادامه حركت در مسير مقاومت است، چاره‌اي در پيش روي ندارد. در غير اين صورت سرنوشتي بهتر از سكولارها در حوزه داخلي و فراموش كردن روياي جهاني شدن در انتظار حزب حاكم عدالت و توسعه نخواهد بود.
