رئيس سازمان محيطزيست در گفتوگويي با بيبيسي اشارهاي به بحرانهاي زيستمحيطي كشور و راه حل آنها نكرده اما در خلال اين گفتوگوهاي سياسي رئيس چه بلايي سر محيطزيست كشور ميآيد؟! هامون، زايندهرود، درياچه اروميه ريزگردها و... .
به گزارش مهر؛ معاون دفتر زیستگاههای سازمان محیطزیست با بیان اینکه در حال حاضر حقابه زیستمحیطی زایندهرود و گاوخونی در عمل تأمین نمیشود ازطرح انتقال آب باتونل به جای برخورد با متخلفان در حاشیه زايندهرود انتقاد کرد.
دکتر مسعود باقرزادهكریمی افزود: حل مشکل زايندهرود به این سادگیها امکانپذیر نیست، چراكه بین منافع آبی پاییندستان این رودخانه که شامل حقابه تالاب گاوخونی، کشاورزان شرق اصفهان، کشاورزان شهر اصفهان و بخش شهری رودخانه ميشود و بالادستان رودخانه یعنی کشاورزان غرب اصفهان و مصارف شهری و صنعتی به علاوه مصارف استان چهارمحال و بختیاری تعارض وجود دارد.
به گفته وی، در حال حاضر وزارت نیرو نیز بین تامین منابع آب این دو دسته مانده است، اما آنچه مسلم است همواره در اهم و فیالاهم کردن توزیع آب، حقابه تالاب گاوخونی نادیده گرفته ميشود.
كريمي با بیان اینکه البته اسما سالانه ۱۷۶ میلیون متر مکعب حقابه برای تالاب گاوخونی و اکوسیستم زایندهرود در نظر گرفته ميشود اظهار داشت: اما در حقیقت این حقابه تامین نمیشود.
به گفته وی، توجیه وزارت نیرو در این خصوص این است که در بالادست این حقابه رهاسازی ميشود اما اگر برای زایندهرود ۸ بازه مکانی در نظر بگیریم، این آب تنها به ۳ بازه اول میرسد و هرگز به بازه چهارم و هشتم که در حقیقت گاوخونی در آخرین بازه آن قرار دارد، نمیرسد.
وی افزود: وزارت نیرو و دیگر دستگاههای مرتبط به جای نظارت دقیق و جلوگیری از برداشتهای غیرمجاز از زایندهرود توسط متخلفان، وعده ساخت تونل برای انتقال آب به اصفهان را میدهند.
معاون تالاب دفتر زیستگاههای سازمان محیطزیست تصریح کرد: مسئولان باید به جای هزینههاي میلیاردی برای انحراف مسیر رودخانه که موجب نابودی اکوسیستم زايندهرود ميشود بهتر است با اجرای دقیق قانون از برداشت غیرمجاز از زایندهرود جلوگیری شود چراكه انحراف آب رودخانه به وسیله کانال و تونل ضمن اتلاف منابع موجب تخریب اکوسیستم ميشود.
وی با بیان اینکه مشکل تامین آب زایندهرود عمدتا نرمافزاری است و نه سختافزاری، یادآور شد: اما متاسفانه راهکارهای وزارت نیرو همواره سختافزاری است. معاون تالاب دفتر زیستگاههای سازمان محیطزیست با بیان اینکه کشاورزی در اطراف زایندهرود مقرون به صرفه نیست، تصریح کرد: نمیتوانیم به دلیل اینکه در گذشته کشاورزان با توجه به پرآب بودن زایندهرود، این شغل را داشتهاند همچنان بدون در نظر گرفتن بازدهی بسیار پایین کشاورزی، توسعه شهری و صنعتی اصفهان و خشکسالی در زایندهرود، بر تداوم کشاورزی دراین منطقه اصرار کنیم، چراكه در این صورت تمام مردم باید تاوان چنین اشتباهاتی را پس بدهند.
کریمی اظهار داشت: متاسفانه در کشور چشمپوشی از تخلفات برای مدت طولانی به یک رویه تبدیل شده، همانند زمینخواریهایی که در گردنه حیران از پنج سال پیش رخ میدهد و از کشاورزان منطقه تا اساتید دانشگاه شاهد آن هستند اما کسی جلوگیری از آن را پیگیری نمیکند.
وی تصریح کرد: در مورد زایندهرود نیز به نظر میرسد که اقتدار مسئولان آنقدر ضعیف شده است که با متخلفان نمیتوانند برخورد کنند و به جای آن صرف هزینههای گزاف و احداث تونل را برای انتقال آب در نظر میگیرند.
به اعتقاد معاون تالاب دفتر زیستگاههای سازمان محیطزیست، تغیر الگوهای معیشتی کشاورزان ميتواند راهکار مناسبی برای کاهش فشار بر منابع آب منطقه در نظر گرفت.