سوریه همچنان از کانون‌های اصلی تحولات جهانی است چنانکه پنجمین کنفرانس حمایت از سوریه در بروکسل برگزار و کشورهای شرکت‌کننده به ارائه حمایت چند میلیارد یورویی از سوریه متعهد شدند. کنفرانس پنجم در حالی برگزار شد که یک سوال اساسی مطرح است و آن اینکه چرا این کنفرانس‌ها کمکی به حل بحران سوریه نمی کند؟ پاسخ به این پرسش در چند محور قابل توجه است:
نخست ترکیب شرکت کنندگان در کنفرانس است. کشورهایی مانند امریکا ، اروپایی‌ها و کشورهای عربی شرکت کنندگان اصلی این کنفرانس‌ها هستند. این کشورها در حالی ادعای کمک به مردم سوریه را سر می‌دهند که خود عامل اصلی ایجاد و حمایت از گروه‌های تروریستی هستند. آنها نمی‌توانند همزمان هم حامی تروریست‌ها باشند و هم ادعای حمایت از مردم سوریه را سر دهند. مشابه این رفتار موزیانه و فریب کارانه را در قبال یمن می توان مشاهده کرد که ۶ سال است ائتلاف مذکور به کشتار مردم یمن می‌پردازند و هر سال کنفرانسی را نیز با ادعای کمک به یمن برگزار می کنند که نتیجه ان تشدید حملات به یمن است.
دوم انکه این کنفرانس‌ها در حالی به نام سوریه برگزار می‌شود که دولت سوریه به ریاست بشار اسد در آن نقشی ندارد حال انکه نظام سوریه نظامی مشروع و برامده از رای مردم است. عدم دعوت از نظام سوریه و حضور جریان‌هایی که سلاح علیه مردم سوریه دست گرفته در این نشستها خود سندی بر ماهیت سیاسی و غیر اصولی این نشست‌هاست.
سوم آنکه این نشستها با ادعای جمع آوری کمک مالی برای مردم سوریه در حالی برگزار می‌شود که همزمان امریکا با تحریم سزار و اروپا با تحریم‌های چند لایه علیه جان مردم سوریه اقدام می کنند. این دوگانگی خود سندی دیگر بر ماهیت سیاسی و اهداف پنهان این نشست هاست. این امر زمانی اشکار تر می شود که از یک سو کمک های جمع آوری شده به دست تروریست‌ها می‌رسد و از سوی دیگر همین کشورهای غربی در بازگشت آوارگان سوری به کشورشان کارشکنی می‌کنند که خود از ریشه‌های بحران سوریه است.
چهارم انکه غرب در حالی ادعای حمایت از ثبات سوریه را سر می دهد که همزمان اقدام به تحریم و اعمال فشار علیه حامیان واقعی سوریه و مبارزان تروریسم می کند که نمود آن رفتارهای صورت گرفته علیه جمهوری اسلامی و حزب الله لبنان و گروه های مقاومت منطقه است که در چارچوب حمایت از تروریسم صورت می گیرد. اقدام امریکا در ترور سرداران مقاومت شهید سپهبد قاسم سلیمانی و ابومهدی المهندس و دهها فرمانده دیگر مقاومت خود سندی بر این رفتار بحران ساز غرب است که نه تنها در دوران ترامپ بلکه در زمان بایدن نیز ادامه یافته و رسما امریکا و اروپا با اقدام علیه مقاومت به حمایت از تروریسم و بحران در سوریه می پردازند. نکته مهم انکه ابتکار سه جانبه نشستهای آستانه با محوریت جمهوری اسلامی ایران، ترکیه و روسیه برای حل بحران سوریه از مولفه‌های تحقق ثبات در این کشور است که غرب نه تنها از ان حمایت نکرده بلکه با کارشکنی‌های گسترده از جمله تحریک ترکیه به اشغال سوریه در این روند کار شکنی می‌کند.
نویسنده: علی تتماج
