بحران پناه‌جويان و وضعيت اسفناک آنان پشت دروازه‌هاي اروپا در حالي مي‌رود تا يک فاجعه انساني و البته نسل‌کشي مسلمانان را رقم زند که رفتار کشورهاي غربي از سوء‌استفاده از اين پناه‌جويان براي اهداف سلطه‌طلبانه حکايت دارد. بخشي از اين طراحي براي افزايش فضاي امنيتي در اروپا و انحراف افکار عمومي از ناکارآمدي اقتصادي دولت‌هاي اروپايي است کشورهاي اروپايي در هفته‌هاي گذشته شاهد تظاهرات‌هاي مردمي عليه طرح‌هاي اقتصادي دولتمردان بودند حال آنکه بحران پناه‌جويان و تهديدات آنها عليه امنيت اروپا اين امر را به حاشيه کشانده است.
برخي سران اروپا نظير کامرون نخست‌وزير انگليس رسما پناه‌جويان را به زنبورهايي تشبيه کرده که اروپا را هدف قرار داده‌اند. نکته بسيار مهم ديگر طراحي غرب براي اجراي اهداف نظامي در جهان است. کشورهاي اروپايي اين امر را در دو حوزه پيگيري مي‌کنند از يک‌سو آمريکا در هفته‌هاي اخير حضور نظامي خود را در کشورهاي اروپايي افزايش داده به گونه‌اي که حتي اسپانيا راي به حضور دائم اين نيروها دارد. غربي‌ها با برجسته‌سازي مسئله پناهندگان بر اين امور سرپوش گذاشته تا مانع از تحريک افکار عمومي اروپا در باب اشغال کشورهايشان توسط آمريکا گردند.
از سوي ديگر غرب به دنبال اجراي گزينه نظامي در سوريه مي‌باشد. در طي ماه‌هاي اخير گزارش‌هاي متعددي از تحرکات نظامي آمريکا و متحدانش در مرزهاي سوريه با ترکيه و اردن منتشر گرديده است. آمريکا حتي پايگاه اينجرليك ترکيه را نيز به دست آورده است.
انگليس نيز وارد ائتلاف به اصطلاح مقابله با داعش گرديده در حالي که نيروهايي نيز به ترکيه اعزام شده است. در مرز اردن نيز تحرکات نيروهاي آمريکايي و انگليسي به شدت افزايش يافته است. در همين حال منابع خبري از طرح آمريکا براي اعزام آنچه معارضان ميانه‌رو به سوريه ناميده مي‌شود خبر داده است. گروه‌هايي که طيف جديدي از گروه‌هاي تروريستي را تشکيل مي‌دهند. مجموع اين رفتارها نشانگر طراحي غرب براي اقدام نظامي عليه سوريه براي تقويت تروريست‌ها و اجراي پروژه منطقه داخل در مناطق مرزي سوريه است طرحي که البته ترکيه به دنبال آن بوده اما به دليل مقاومت ارتش سوريه و حزب‌‌الله و نيروهاي مردمي از اجراي آن بازماند.
اين طرح غرب زماني آشکارتر مي‌شود که ديويد کامرون نخست‌وزير انگليس مي‌گويد مسئله پناهندگان از جنگ با افزايش تعهد پذيرفته‌شدگان حل نمي‌گردد بلکه غرب برنامه‌اي مدون براي مقابله با اين روند دارد و آن مقابله با داعش در غرب آسياست. هر چند که افرادي مانند کامرون تلاش دارند تا چنان وانمود سازند که به دنبال مبارزه ريشه‌اي با مسئله پناه‌جويان هستند اما يک ابهام بزرگ در رفتار آنان وجود دارد و آن اصرار کشورهاي غربي به حمايت از به اصطلاح معارضان ميانه‌رو سوري و سرنگوني نظام سوريه است.
از يک‌سو اين معارضان به اصطلاح ميانه‌رو در خدمت گروه‌هاي تروريستي نظير داعش هستند و از سوي ديگر نظام سوريه مبارزه اصلي‌اش با تروريسم است اين رفتار غرب نه به برقراري امنيت بلکه به تشديد بحران و افزايش آمار آوارگان منجر مي‌شود که خود سندي بر دروغين بودن ادعاي غرب و طراحي آنان براي توجيه نظامي‌گري سلطه‌گرايانه در غرب آسيا مي‌باشد.
