تعیین روز ملی اقتصاد مقاومتی

آسیب شناسی این روند نشان می دهد که عمده علل آن را باید در عدم آمادگی زیرساخت های موجود اقتصادی و تولیدی که به نوعی التقاطی از نظام و الگوی توسعه غربی، دولتی و اندکی اسلامی و بومی است، برای پذیرش و اقدام اقتصاد مقاومتی یافت. در این رقعه کاری به کم کاری و یا عدم باور برخی مسئولین اجرایی و مدیریت کشور نداریم . بلکه می خواهیم با رویکرد اجتماعی به اهمیت شکل گیری روحیه ملی و آمادگی فراگیراجتماعی برای این موضوع بپردازیم و معتقد هستیم اگر روحیه جمعی برای تحقق این موضوع شکل بگیرد اقتصاد مقاومتی در سیر صعودی خود قرار خواهد گرفت. مهمترین ملاک برای سنجش روحیه ملی در این حوزه این است که مردم بدون درخواست از مسئولین چقدر اقدام می کنند و یا می توانند بکنند. در حال حاضر با ملاحظه مهترین عوامل این عقب ماندگی ابر مشکل مدیریتی برجسته تر از همه این عوامل است. ابر مشکلی که کاستی های خود را به بخش های دیگر منتقل می کند. برای برون رفت از این معظل راهی نداریم جز ورود مردم و عزم ملی به صحنه رقابت اقتصادی در اقتصاد مقاومتی. ایم مهم اگرچه راهکارهایی زیادی دارد. اما در این نوشتار توجه تازه واردان به مجلس را به یک نام گذاری کلیدی جلب می کنیم و ان چیزی نیست جز اراده و اتخاذ تصمیم به ایجاد شور و شوق ملی با نام "روز ملی اقتصاد مقاومتی" فراخوان اقتصاد مقاومتی علیرغم تلاش های فردی و گاهی سیستمی بعد از گذشت چندین سال همچنان گرفتار تبیین مفهومی و نظری شد؛ دولت مردان، سیاسیون و خبرگان در تربیبون ها، همایش ها، ستادها و... بر واژه و مفهوم اقتصاد مقاومتی، مقاومت کردند، وقوف بر لغت و مفهوم به قدری بود که معظم له حلقه مفقوده این موضوع را به عنوان یک شعار مستقل ( شعار سال 95) طرح کردند. قطعا انتظار اقدام و عمل در تحقق این شعار کاملا جزئی و معطوف به رفتار و فعالیت هایی خواهد بود. اما آسیب شناسی همین موضوع که چرا رفتار اقتصاد مقاومتی محدود و یا کم رنگ است ریشه در چند محور کلی دارد که در در مقاله قبلی با عنوان "اقتصاد مقاومتی و رسالت مجلس دهم" از آن رمز گشایی شد، و در این نوشتار باز تاکیدی بر بازنگر در گذشته و ارائه طریقی عمومی و رسمی برای ایجاد روحیه و نشاط ملی در اقتصاد مقاومتی است: 1- روز ملی اقتصاد مقاومتی گفتمان اقتصاد مقاومتی علیرغم طرح رسانه ای و تکرارشان و جایگاه اجتماعی، وجهه رسمی و پایگاه اجتماعی در سررسید روزشمارکشور ندارد. لذا مسئولیت اول مجلس دهم در قبال اقتصاد مقاومتی باید تعیین یک روز بنام "روز ملی اقتصاد مقاومتی" باشد. کارکرد اجتماعی و سیاسی این نام گذاری عبارت است از: 1. ملی شدن این مفهوم در سطح آحاد جامعه 2. رسمیت یافتن این روز در نظام اداری و ارکان حاکمیت 3. پاسخگویی عمومی و تخصصی خصوصا متولیان اقتصادی 4. ارتقاء مفهوم اقتصاد مقاومتی به یک مطالبه ملی و مردمی- در حال حاضر تصور می شود این موضوع حاکمیتی است. از نگاه نگارنده بر اساس روند نمای مباحث طرح شده در این حوزه چند روز برای این نامگذاری مناسب است و پیشنهاد می شود که عبارتند از: 1.روز تاسیس و اعلام مقام معظم رهبری در خصوص مسئله بسیج سازندگی که اولین بار در تاریخ 17/2/1379 از جانب معظم له مطرح شد. 2. روز ابلاغ سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی از جانب مقام معظم رهبری(مدظله) 3. روز ارتقاء جایگاه ستاد اقتصاد مقاومی به فرماندهی اقتصاد مقاومتی. 4. روزی که یک اقدام و حرکت ملی در حوزه اقتصاد مقاومتی با نتایج پربار ثبت شود. که می توان از همین الان رقابت برای کسب این موفقیت به نام خود را به آحاد مردم، گروه¬ها، سازمان ها، دانشگاه ها مراکز صنعتی و تولید اعلام کرد. ملاک های بند4: 1. کدام سازمان منابع مالی، اعتبارات بیشتری برای تحقق اقتصاد مقاومتی تخصیص داده و می دهد؟ 2. کدام سازمان منابع انسانی بیشتری برای تحقق اقتصاد مقاومتی صرف کرده و می کند؟ 3. کدام سازمان تولیدات دانشی و فکری، نوآوری، خلاقیت بیشتری برای تحقق اقتصاد مقاومتی انجام داده؟ 4. کدام سازمان کارآفرینی، اشتغال بیشتری در حوزه اقتصاد مقاومتی ایجاد کرده است؟ 5. بازده و سود اقتصاد مقاومتی درکدام سازمان به سود اقتصاد مقاومتی در گردش است؟ 6. کدام سازمان شبکه، عوامل، موسسات مالی و اعتباری، کارگزاران و بازار بیشتری درحوزه اقتصاد مقاومتی ایجاد و دامن زده است؟ همه باید بپذیرند و بدانند با نام گذاری یک روز بنام "روز اقتصاد مقاومتی" به فرهنگ سازی و تحرک فراگیر ملی در این حوزه کمک خواهند کرد. دولت پیشقدم می شود یا مجلس و یا.... دکتر هادی عبدالملکی