سه شنبه ۳۰ تير ۱۳۹۴ - ۲۳:۰۱
کد مطلب : 92997
گفت‌وگوي سیاست روز با پل کرگ رابرتس، مشاور ارشد رونالد ریگان

موضوع اصلی، مسئله هسته‌ای‌ ایران نیست

دکتر «پل کِرگ رابرتس»(Paul Graig Roberts) یکی از شناخته شده ترین چهره‌ها در عرصه سیاست چند دهه اخیر آمریکاست: از مشاورین ارشد رونالد ریگان بوده و از مسولان عالیرتبه وزارت خزانه داری آمریکا در زمان او. همچنین در نویسندگی و روزنامه نگاری هم فعال بوده و کتابهای مشهوری در زمینه‌های مربوط به سیاست خارجی آمریکا و مسائل جهانی نوشته و در رسانه‌های طراز اول آمریکا و جهان هم مقاله می نویسد و به عنوان صاحبنظر حاضر می شود. او همچنین از جمله سیاست مدارانی بود که بعد از به قدرت رسیدن نئوکانها به رهبری جورج دبلیو.بوش، به مخالفت با سیاستهای به زعم او ویرانگر آنها برای آمریکا و جهان پرداخت و با جنگهای افغانستان و عراق به شدت مخالفت کرد و شدیدا نیز مخالف نقشه‌های نئوکانها و صهیونیستها برای تهاجم نظامی به‌ایران است. آقای رابرتس درباره توافق هسته‌ای بین‌ایران و قدرتهای جهانی نظرات نسبتا بدیعی دارد که حداقل کمتر در رسانه‌های جریان غالب جهانی می شنویم: او معتقد است موضوع برنامه هسته‌ای‌ایران اهمیتی برای آمریکا و شرکایش ندارد و آنها از‌این برنامه صرفا به عنوان بهانه‌ای برای نشان دادن‌ایران به عنوان یک تهدید جهانی استفاده می کنند و هدف اصلی شان، حمله به‌ایران است. البته او معتقد است که توافق هسته‌ای، سایه جنگ را حداقل موقتا از آسمان‌ایران دور کرده و مذاکرات و استفاده از روش دیپلماتیک برای حل‌این پرونده را، تاکتیک هوشمندانه‌ای می داند که روسیه از طریق آن تلاش کرد مانع حمله جنگ طلبان آمریکایی و اسراییلی به‌ایران شود. در ادامه گفت و گوی پل کرگ رابرتس را با «سیاست روز» می خوانید.
موضوع اصلی، مسئله هسته‌ای‌ ایران نیست

ظاهرا یکی از موضوعاتی که باعث شد مذاکرات هسته‌ای آنقدر طولانی شود و حتی هنوز، بعد از امضای توافق هم بحثهایی بر سر اجرای آن مطرح باشد، اصرار آمریکا و متحدانش بر بازدید از مراکز نظامی ‌ایران بود؛ چیزی که ارتباطی با برنامه هسته‌ای ‌ایران نداشت. علت ‌این اصرار چیست؟
این سوال و سوالاتی از ‌این دست که به جزییات مربوط به مذاکرات مربوط می‌شود کلا نشان می‌دهند که شما و احتمالا اکثر‌ایرانیان از موضوع اصلی بی اطلاع هستید! مسئله اصلی در ‌اینجا ربطی به برنامه هسته‌ای ‌ایران ندارد. در واقع برنامه هسته‌ای‌ایران و یا آنطور که ادعا می شود، برنامه ‌ایران برای ساخت سلاح هسته‌ای، موضوع اصلی نیست. همه می دانند که‌ایران به عنوان یکی از امضا‌کنندگان پیمان منع گسترش سلاحهای هسته‌ای، حق دارد تحت شرایط آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای، از‌این انرژی برخوردار باشد. دستگاههای امنیتی- اطلاعاتی آمریکا سالهای پیش در گزارشاتشان اعلام کردند که طبق شواهد، ‌ایران به دنبال ساخت سلاح هسته‌ای نیست. اوباما و دیگر سران آمریکایی از‌این موضوع اطلاع داشته اند، ولی بازهم وانمود می‌کنند که نگران برنامه ساخت سلاح هسته‌ای‌ ایران هستند. سازمان بین‌المللی انرژی اتمی هم بارها اعلام کرده هیچ‌گونه انحرافی که نشان دهد ‌ایران به دنبال ساخت سلاح است در برنامه هسته‌ای ‌ایران مشاهده نکرده است. 

پس علت اصلی‌این همه جار و جنجال چیست؟ چرا چندین سال است که موضوع برنامه هسته‌ای ‌ایران به یکی از عناوین اصلی اخبار در دنیا تبدیل شده است؟ چرا‌این همه فشار به ‌ایران وارد شده و تحریمهای کمرشکن اقتصادی به‌این کشور تحمیل شده است؟ علت اصلی‌این فشارها چیست؟
این سوال، سوال درستی است. علت اصلی‌این است که حکومت‌ ایران سیاست خارجه مستقلی دارد و ‌این برای ‌ایالات متحده قابل قبول نیست. همه حکومتهای مستقل تحت فشار آمریکا قرار دارند: روسیه، چین، ونزوئلا، بولیوی، اکوادور، برزیل، آرژانتین و سوریه و حکومتهای سابق لیبی و عراق. موضوع هسته‌ای صرفا یک بهانه و پوشش است که واشنگتن در پشت آن اهداف اصلی اش را دنبال می کند. آمریکا به دنبال تغییر رژیم ‌ایران است و می خواهد مثل سابق(پیش از انقلاب اسلامی)، یک حکومت دست نشانده در‌ایران سر کار بیاورد. 

اما آمریکا از چه طریقی می‌خواهد ‌این تغییر را اجرایی کند؟
آرزوی اصلی آنها، تهاجم نظامی به‌ایران است. در واقع، پرونده «تهدید هسته‌ای» که آنها ادعا می‌کنند از سوی‌ایران دنیا را به مخاطره انداخته، یک همکاری تنگاتنگ است برای آماده کردن اروپا و آمریکا برای حمله نظامی به ‌ایران. واشنگتن سالها روی تبلیغات و پروپاگاندایی که‌ایران را کشوری تروریست پرور نشان دهد که به دنبال کشتار یهودیان و آمریکایی‌ها بوسیله بمب هسته‌ایست کار کرده است. آمریکا حتی به روسیه گفته علت استقرار سپر موشکی ضد بالستیک در مرزهای شرقی روسیه، محافظت از اروپا در مقابل موشکهای بالستیک ‌ایران است! بنابراین، موضوع هسته‌ای صرفا وسیله‌ای برای توجیه حمله نظامی به ‌ایران است. 

به نظر شما علت مخالفت امثال بنیامین نتانیاهو و نئوکانهای آمریکایی با توافق هسته‌ای چیست؟
آنها سالهاست که با‌این توافق مخالفند زیرا می‌ترسند ‌این توافق برنامه‌های بلندمدت آنها را برای تهاجم نظامی به‌ایران با مشکل مواجه کند. در‌واقع، مذاکرات هسته‌ای و توافقی که صورت گرفت، به نوعی یک حقه از سوی روسیه بود تا برنامه آمریکایی‌ها برای حمله نظامی به ‌ایران را خنثی کند. روسیه با اصرار بر حل و فصل دیپلماتیک موضوع هسته‌ای، می‌خواست سدی در برابر نقشه نئوکانهای برای حمله به ‌ایران‌ ایجاد کند، و تا حدی موفق هم شد. در واقع می‌توان گفت آمریکا را به نوعی در تله انداخت، زیرا شاید آمریکایی‌ها گمان نمی‌کردند ‌ایران با توافق موافقت کند. البته من از نیت واقعی باراک اوباما در قبال توافق هسته‌ای آگاه نیستم و نمی‌دانم که ‌آیا تلاشهای او برای حل و فصل مسالمت‌آمیز مسائل صادقانه است یا ‌اینکه خودش هم در تله‌ای که روسها تعبیه کرده اند افتاده است. شاید هم او به دنبال ‌این بود که در صورتی که توافقی صورت نگرفت، همه تقصیرهای مربوط به عدم توافق را به گردن‌ایران بیندازد و با ‌این کار و با نشان دادن ‌ایران به عنوان رژیمی که به هیچ‌وجه اهل مصالحه و گفت‌و‌گوی مسالمت‌آمیز نیست، برنامه تهاجم نظامی به ‌ایران را حتی منطقی‌تر از قبل جلوه دهد، که البته وصول توافق ‌این نقشه احتمالی را خنثی کرد. البته‌ این را هم باید گفت که توافق امضا شده به معنی اتمام کار نیست، چرا که واشنگتن می‌تواند با انتصاب دروغین یک عملیات که توسط عوامل وابسته به خودشان انجام شده به‌ ایران( که به آن عملیاتهای False flag می‌گویند) و بهانه قرار دادن آن، ادعا کند که‌ایران مفاد توافق را نقض کرده و سپس برنامه‌هایی را که می‌خواهد پی‌گیری نماید. نکته‌ای که دولت ‌ایران باید بفهمد ‌این است که موضوع هسته‌ای، مسئله اصلی نیست، بلکه صرفا یک بهانه است به منظور نشان دادن ‌ایران به‌عنوان یک تهدید جهانی. اگر کمی به خاطرات نه چندان دورمان رجوع کنیم می‌بینیم که در مورد کشورهایی چون عراق، لیبی و سوریه هم برنامه‌های مشابه‌ای اجرا شد: ابتدا آنها را به عنوان تهدیدات خطرناک جهانی معرفی کردند و سپس کمر به ویرانی‌شان بستند. آنچه می‌خواهم بگویم ‌اینکه توافق هسته‌ای، نمی‌تواند سایه تهدید واقعی را کاملا از ‌ایران دور کند. مشکل اصلی، مستقل بودن ‌ایران است. همانطور که ولادمیر پوتین گفته: آمریکا به دنبال دولتهای دست نشانده است و دولتهای مستقل، برای واشنگتن تهدید به حساب می‌آیند. آمریکا به دنبال هژمونی(تسلط همه جانبه) جهانی است و در ‌این میان، دول مستقل تهدیدی برای‌این هژمونی به حساب می‌آیند. پس، چه توافقی باشد و چه نباشد، تغییری اساسی در نگاه سران واشنگتن به ‌ایران صورت نمی‌گیرد.
نکته دیگری که دوست دارم اشاره کنم‌این است برای من تعجب برانگیز است که چطور همه کشورهایی که توسط آمریکا تهدید می‌شوند، از دیدن نکات اصلی ناتوانند و در عوض، روایاتی را واشنگتن درباره مسائل ارائه می دهد دربست می‌پذیرند! در مورد ‌ایران، همانطور که گفتم، موضوع هسته‌ای صرفا یک بهانه است ولی حکومت‌ ایران طوری با آن برخورد می کند که گویی مسئله اصلی است. 

گفت‌وگو: ماني الوند

https://siasatrooz.ir/vdcfe1d1.w6d01agiiw.html
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی

دکترنیکومنش
اینکه اقای گرگ می گوید آمریکاییها قصد حمله دارند درست است. اما ایشان به ناتوانی آمریکا و اینکه حدود دو و نیم دهه است قصد حمله دارد و از روی ناتوانی حمله نکره است، اشاره نمی کند. در واقع ایشان مسئله را جوری بیان می کند که ایران را بترساند و ایرانیها بپندارند که الان آمریکاییها حمله می کنند و همه چیز را نابود می کنند. و او می خواهد که ایرانیان از این توافق خوشحال شده و ذوق کنند و با جدیت بیشتر پیگیر بوده و حتی راضی شوند به آمریکا باج بیشتری بدهند تا مبادا مورد حمله آمریکا قرار بگیرند. ایشان از کسانی است که درباره ایران پرونده خیلی بدی دارد.
ابوالفضل حکیمی
استقلال سیاست خارجی ایران اسلامی 180 درجه با سیاست امریکا تفاوت دارد لذا حکومت ایران در برابر نظام سلطه یاغی و نا فرمان است. ایران اسلامی میتواند در برابر نظام سلطه امریکا موفق باشد اما در مدیریت داخلی اختیاج به یکپارچگی-وحدت-شفاف سازی- اقتصاد مقاومتی- ریشه کن کردن فساد اداری و جلوگیری از حجم عظیم قاچاق است. اما ایران انقدر دزد- فاسد-قاچاقچی و چهره های دو رو دارد کهبرآورد کردن این لزوم را بسی مشکل میسازد از طرفی خیلی از ایرانیها در شعار ضد امریکا ولی در عمل فرق دارند و خیلیها غربگرا و غریب پرست هستند. باین خاطر سیاست خارجی واقعا" مستقل اما مدیریت داخلی خیلی ضعیف بوده چون خیلی از مدیران فاسد هستند و این کار نظام را سخت کرده چنانچه اگر خدای ناکرده ولایت فقیه و رهبری نبودبعضی ها حاضرند "کلید" را به امریکا تحویل دهند و خوشبختانه رهبر اجازه نداده و نخواهد داد