ادعاهاي ضد ايراني غرب در عرصه حقوق بشر و توهمات اين کشورها در قبال حقوق هستهاي ملت ايران در حالي ادامه دارد که دامنه گستاخي اين کشورها به ابعاد روابط منطقهاي و جهاني ايران و حتي تعيين نماينده ايران در سازمان ملل نيز رسيده است. در اين چارچوب ميتوان به اقدامات گستاخانه کنگره آمريکا مبني بر مخالفت با ورود ابوطالبي نماينده ايران در سازمان ملل به خاک آمريکا (نيويورک مقر سازمان ملل است) اشاره کرد.
در اين ميان يک نکته قابل توجه است آن ابراز نارضايتيها و تهديدات مقامات اروپايي و آمريکايي درباره روابط ايران و روسيه است. برخي منابع خبري از توافق ۲۰ ميليارد دلاري ايران در حوزه نقض و گاز گزارش دادهاند. توافقي که در صورت اجرا ميتواند دستاوردهاي اقتصادي و سياسي بسياري براي هر دو کشور داشته باشد. مقامات آمريکايي از جمله جانکري وزير امور خارجه و کوهن معاون خزانهداري آمريکا نسبت به اين توافقات هشدار داده و ادعا کردهاند که در صورت اجرايي شدن اين توافقات تحريمهاي بيشتري را عليه ايران اعمال خواهند کرد. مقامات اروپايي از جمله انگليس و فرانسه نيز چنين ادعاهايي را تکرار کردهاند. آنها بر اين ادعايند که اين توافقات قواعد بينالمللي را نقض خواهد کرد و نتيجه اجرايي شود.
هر چند که خصومت و دشمني غرب با ايران امري ديرينه است که در ابعاد گستردهاي صورت گرفته و ميتوان گفت که خلاف آن را نيز نميتوان از غرب انتظار داشت، اما کارنامه غرب نشان ميدهد که آنها به دنبال طراحيهاي گستردهتري ميباشند که ايران و روسيه را هدف قرار داده است.
در قبال جمهوري اسلامي ايران، غرب در کنار آنکه سعي دارد تا بنياد تحريم را حفظ و از آن به عنوان ابزار فشار براي باجگيري از ايران بهره گيرد، مقابله با آشکارتر شدن جايگاه جهاني ايران به ويژه در معادلات اقتصادي و جلوگيري از رويکرد کشورها به ايران را پيگيري ميکند در شرايطي که بحران اقتصادي، جهان را فرا گرفته و کشورهاي صنعتي به ويژه در حوزه انرژي به دنبال منابع جديدي ميباشند، ايران ميتواند نقشي مهم را در اين عرصه ايفا نمايد. کشورهاي آفريقايي در بحران امنيتي ميباشند، آسياي مرکزي و قفقاز نيز تحت نفوذ روسيه است. کشورهاي عربي نيز با چالش امنيت و سياسي مواجه هستند. به نوعي ميتوان ايران را از معدود کشورهايي دانست که در کنار ظرفيتهاي گسترده در حوزه انرژي از استقلال و ثبات لازم براي امنيت انرژي جهان برخوردار ميباشد.
اين مساله رويکرد کشورهاي بزرگ از جمله اروپاييها به ايران را در پي داشته که در سفرهاي مکرر مقامات اروپايي به تهران ميتوان مشاهده کرد. امضاي توافق ايران و روسيه ميتواند از يک سو نقش جهاني ايران در عرصه انرژي را براي ساير کشورها آشکارتر سازد و از سوي ديگر ترس کشورها براي حضور در اقتصاد ايران را خنثي ميسازد کشورهايي مانند آمريکا، انگليس فرانسه براي جلوگيري از اين مهم به مخالفت با توافق ايران و روسيه ميپردازند تا همچنان از حربه تحريم براي فشار بر ايران بهره گيرند در حالي که ساير کشورها را نيز به سرنوشت خود دچار سازند. آمريکاييها که خود در بازار بزرگ ايران جايگاهي ندارند با کارشکني در روابط ساير کشورها با تهران سعي در محرومسازي ساير کشورها از بازار بزرگ ايران ميباشند تا وابستگي اين کشورها به خود حفظ نمايند.
بخش ديگر تحرک غرب در قبال توافق تهران ـ مسکو در قبال روسيه ميباشد. آمريکا در عرصههاي مختلف از جمله در عرصه اوکراين و سوريه در برابر روسيه ناکام مانده است با توجه به ظرفيتهاي عظيم ايران درحوزه انرژي و معادلات منطقهاي، رويکرد روسيه به تهران ميتواند تقويت کنند موضع مسکو در برابر غرب باشد که هزينههاي بسياري براي اين کشورها به همراه دارد. آنها با کارشکني در توافق ايران و روسيه به دنبال ضربه زدن به مسکو و تضعيف موقعيت آن در مناقشات جهاني هستند تا از ادامه شکست خود در برابر آن جلوگيري نمايند. با توجه به آنچه ذکر شد ميتوان گفت که تاکيد تهران ـ مسکو بر توسعه مناسبات همهجانبه و به ويژه اجرايي شدن تعهدات روسيه در زمينه فروش سيستم اس۳۰۰ به ايران و نيز مقابله جدي آن با طراحيهاي غرب در مذاکرات ۱+۵ ميتواند راهکاري براي خنثيسازي طراحيهاي غرب باشد. روسيه که در تاريخ روابط خود با ايران برخي رفتارهاي سوالبرانگيز صورت داده با رويکرد صادقانه در تعاملات دو جانبه ميتواند به بهرهگيري از ظرفيتهاي ايران در مقابله با غرب اميدوار باشد. ظرفيتي که مسلما در کنار منافع بسياري براي ايران ميتواند، قدرت چانهزني مسکو در برابر غرب را گسترش دهد.