سال وقوع فتنه ۸۸ سالي سخت و جانفرسا بود براي اهالي انقلاب كه با خون دل در انتظار به بار نشستن نهال انقلاب بودند، اما كيد دشمنان بر آن بود كه بهار انقلاب را خزان كند و انقلاب را مقهور خويش كند. دشمنان خارجي و فريب‌خوردگان داخلي گام بلندي برداشته‌بودند تا قلم انقلاب را بشكنند اما بصيرت عماريون به فرياد انقلاب رسيد و چشم فتنه كور شد تا نظام سلطه براي سال‌هاي دور ديگر بفهمد كه شايد اختلافي در ميان خانواده انقلاب واقع شود، اما اختلافات داخلي بري از آن است كه فرزندان انقلاب مام انقلاب را به پوزه كفتاراني بسپارند كه عزم شكست بزرگ‌ترين انقلاب قرن را دارند و خواب جهان و خاورميانه بدون ايران انقلابي را در سر مي پرورانند.
فتنه ۸۸ كام همه دلسوزان انقلاب را تلخ نموده بود، اما بصيرت كه با روحيه انقلابي و توكل به خدا قرين شد از دل همين فتنه موهبت‌هايي ويژه براي انقلاب بيرون آمد. تولد نخستين دوره جشنواره فيلم عمار از همين موهبت‌هايي بود كه خدا در دل عده‌اي از جوانان انقلابي و هنرمند اين كيان انداخت تا دل قرص دارند و براي نيل به هنر اسلامي و انقلابي كليد اين جشنواره را بكوبند و در تكاپو بيفتند كه مردم كف خيابان، همان‌ها كه حماسه ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ را آفريدند و با حضور ميليوني خود در نهم دي ماه ۱۳۸۸ چشم فتنه را كور نمودند، ديوار حائل ميان هنرمندان بالاشهرنشين را با مردم بشكنند و مجالي ايجاد شود براي آنكه مردم، همين مردم ساده كه نه رانتي دارند و نه از ما بهترانند بتوانند در عرصه فيلم و فيلم‌سازي حضور يابند و با دوربين‌هاي ساده و آماتور خود فيلمهاي ساده‌اي بسازند كه در ميان پرتعداد آنها، فيلم‌هايي هم يافت مي‌شد كه در عين سادگي و كم‌هزينه‌بودن، بلندترين پيامهاي انساني، ديني و انقلابي را به خوبي به مخاطبان خود ارائه مي‌نمود تا اين گمانه كه بچه‌هاي مسجد و انقلاب جايي در عرصه هنر فيلم‌سازي ندارند رنگ ببازد و اعتماد به نفس به فرزندان انقلاب بازآيد كه اين جرگه فارغ از آنها ادامه نخواهد داشت.
حالا جشنواره فيلم عمار چهارساله شده است. چهارسالي كه به سرعت گذشت و البته شنيدني‌هاي فراواني هم در اين چهار سال با خود همراه داشته است. اين دوره از جشنواره فيلم عمار نشان داد كه ديگر مي‌توان در ميان فيلمهاي اين جشنواره دنبال فيلم‌هايي گشت كه رنگ و لعاب حرفه‌اي‌تري به خود گرفته و قادر است كه پرده نقره‌اي سينما را در برابر خويش به كرنش آورد.
از جمله فيلم‌هايي كه در اين دوره اقبال خوبي را با خود همراه داشت مي‌توان از «لکه»نام برد. لكه فيلمي تقريبا ۴۰ دقيقه‌اي است به كارگرداني محمدباقر مفیدی‌کیا كه به مسائل سیاسی روز و همچنین حوادث فتنه ۸۸ می‌پردازد. حضور برخي بازيگران حرفه‌اي از جمله فرخ نعمتی، علی سلیمانی و رهام تدریسی و همچنین فریبا کوثری به اين فيلم قوام بهتري داده است. «لکه»؛ یک فیلم جسورانه و ضد سانسور از فتنه ۸۸ است. فتنه‌اي كه در برابرش بسياري به خودسانسوري پرداختند و حتي برخي از بزرگان انقلاب به «ساكتين فتنه» تبديل شدند ناي آن را نيافتند كه براي دفاع از انقلاب در آستانه محاق رفتن، به قلمي يا قدمي يا درمي قدم رنجه نمايند. اما حالا جشنواره عمار با اكران فیلم «لکه» نشان داد كه سينما با بي‌خاصيتي بايد فاصله داشته باشد و كتمان واقعيت كار سينما نيست و اين سينماي سخن‌گو و جسور است كه مي‌بايد كوس سبقت بربايد و جهاني شود.
«لكه» اگر چه حاكي از رشد نگاه محتوايي و فني فيلمسازان عماري در جريان ۴ سال برگزاري اين جشنواره سينمايي است، اما بدون شك اين فيلم در مقايسه با فيلمهاي تراز سينماي اسلامي، هم به لحاظ محتوا و هم به لحاظ فرم و ساختار، فاصله‌اي چشم‌گير دارد كه لازم است فيلمسازان جوان انقلابي ضمن خرسندي از ورود و حضور در عرصه فيلم سازي، بر اين نكته واقف باشند كه با مدد ممارست و تعليم و زانو زدن در برابر اساتيد موثر سينما مي‌توان به قله‌هاي ساخت فيلم‌هايي درخورتر دست يافت و با ساختن و نمايش فيلمي كه نيمي از آن بيشتر شبيه نمايش‌نامه‌هاي راديويي است و بي‌مدد بازي‌هاي بازيگران حرفه‌اي‌اش و سوژه خوبش، نمي‌توانست خيلي در چشم آيد، نبايد باد به غبغب انداخت و بر خود باليد؛ از اين منظر «لكه» را بايد سياه‌مشق هنرجوياني انقلابي دانست كه عزم فتح قله‌هاي سينماي جهاني با فيلم‌هايي اسلامي و انقلابي دارند.
