زمان زیادی به پایان کار مجلس هشتم نمانده است و نمایندگان به صورت جدی درگیر رقابت انتخاباتی شدهاند. جمعی از آنان میدانند که در دوره بعد رأی لازم را کسب نمیکنند و به همین دلیل شاید میل به نامزدی مجدد نداشته باشند،اما بسیاری دیگر بر این باورند که باید در مجلس بمانند و از این رو در تلاش و تکاپو برای رأی آوردن مجدد هستند.
معمولا مدتها پيش از پایان کار یک دولت یا مجلس، عملاً بسیاری از کارهای مهم تعطیل میشود و همگان منتظر میمانند که دولت یا مجلس جدید روی کار بیاید تا کارهای جدی و مهم را کلید بزند. خود دولتیها و نمایندگان مجلس هم تکلیف خود را نمیدانند و گمان میکنند که باید معلوم باشد که هستند یا نیستند تا بتوانند کاری انجام دهند. این وضعیت خوبی نیست، ولی متأسفانه در طی تمامی دورههای قبل، ما شاهد این وضعیت بودهایم. در عین حال یک دسته از وظایف و مسئولیتهای جدی هم بر دوش آنان هست که در این فاصله باید انجام بدهند و از آن گریزی نیست.
مدتی قبل مقام معظم رهبری به دولت تاکید کردند که در دور جدید سفرهای استانی، به جای تصویب صدها طرح جدید، به بررسی وضعیت اجرا یا عدم اجرای طرحهای تصویب شده قبلی بپردازند تا معلوم شود که کدامین طرحها و به چه دلایلی هنوز اجرا نشدهاند. دولت هم ظاهراً با همین هدف این دوره از سفرهای استانی را آغاز کرده است و با این که تصویب طرحهای تازه را از دستور کار خود خارج نکرده اما بر پیگیری موانع اجرا نشدن طرحهای قبلی تمرکز بیشتری کرده است. چنین به نظر میرسد که نمایندگان مجلس هم میتوانند این توصیه را به کار ببندند و با نزدیک شدن به پایان کار این دوره مجلس و با استفاده از فرصت کم باقیمانده، خوب است که به کارهای نیمهتمام خود برسند.
در طی این سالها، نمایندگان مجلس در حوزه انتخابیه خود، وعدههای کوچک و بزرگی را مطرح کردهاند و مردم را از این طریق به توانایی و برنامههای خود امیدوار ساختند. اکنون خوب است به بررسی این موارد بپردازند و میزان توفیق خود را بسنجند و در صورتی که با پیگیری جدی، قادر به تحقق برخی از همان وعدههای خود هستند، بجاست همتی و کاری بکنند. همچنین نمایندگان مجلس در هیئت جمعی خود نیز وظایفی را در قبال مردم بر دوش دارند که باید به فکر ارزیابی میزان انجام این مسئولیتها و وظایف هم باشند. آیا نمایندگان در آغاز کار مجلس اصولگرا، وعده انجام کارهایی مشخص و تصویب قوانینی معین را به مردم نداده بودند که هنوز انجام ندادهاند؟ آیا در طی این سالها، تحقیق و تفحص نیمهتمام وجود ندارد که باید حتماً کامل و در مجلس قرائت شود؟ آیا پرسش از وزرا و رئیس جمهور در نوبت نیست که به دلایلی از جمله دلایل سیاسی، پیگیری نشده باشد؟ آیا دولت طبق مقررات و ضوابط قانونی به نمایندگان، گزارش عملکرد ارائه کرده است یا این که نمایندگان هم مانند مردم از میزان تحقق برنامهها و اجرای قوانین بیاطلاع هستند؟ آیا قوانین مهمی در دستور کار مجلس نیست که با تصویب آن، گرهای از مشکلات کشور باز شود و به تاخیر انداختن آن به صلاح نباشد؟ و ....
مختصر آن که در این ایام، مجلس به صورت جمعی و نمایندگان به صورت فردی باید به محاسبه خود بپردازند و خوب است که پیگیری کارهای ناتمام و وعدههای محقق ناشده و ضروریترین اقدامات بر زمین مانده را در اولویت قرار دهند و از فرصت باقیمانده، برای انجام این امور بهره بگیرند و تمام همت خود را مصروف انتخابات و رای آوردن مجدد خود نکنند.
علي اشرفي