سیاستی که جریان خاص سیاسی برای کشور در پیش گرفته است، روند متوقف کردن پیشرفت کشور است، این جریان خواهان استقلال و اقتدار جمهوری اسلامی ایران نیست، چرا؟ بخوانید.
جریان سیاسی خاص در انتخابات ریاست جمهوری سالهای ۹۲ و ۹۶ تبلیغ میکرد که اگر فردی غیر از روحانی رئیس جمهور شود، ایران تبدیل به ونزوئلا خواهد شد، رفتار و تصمیمات این طیف سیاسی خاص، با این سیاه نمایی سعی کرد تا رقیب را شکست دهد، البته با چنین تبلیغات انتخاباتی موفق هم شد و توانست نامزدی که از حمایت آن برخوردار بود، در دو دوره به ریاست جمهوری برساند.
متهم کردن جریان سیاسی رقیب به ناکارآمدی و اتهام تبدیل کردن ایران به ونزوئلا به این طیف سیاسی در صورت پیروزی در انتخابات، یک رفتار دروغ و غیر قابل تبدیل شدن بود، اما فضاسازیهای رسانهای، هم در داخل و هم در خارج این سیاست را در جامعه القاء کرد.
طبیعی است که مردم در این بازی سیاسی تحت تأثیر تبلیغات گسترده آنها قرار بگیرند چرا که هیچگاه خواهان ونزوئلایی شدن کشور نبوده و نیستند، در واقع نظام و حاکمیت اسلامی نیز چنین اتفاقی را خواهان نبوده است.
نظام اسلامی با وجود ظرفیتهای بسیار بالایی که در کشور وجود دارد، هیچگاه به این تبلیغات مسموم و سیاه نمایی اعتقاد نداشت و همه تلاش بر این امر استوار بود که تحریمهای اقتصادی ناکارآمد شود.
هر چند تحریمهای اقتصادی هیچگاه آن تأثیر تبلیغ شده علیه جمهوری اسلامی ایران را نداشت و به وجود آمدن شرایط اقتصادی نابسامان، به عوامل دیگری همچون مدیریتهای نادرست برمیگشت، اما این سیاست، یک جنگ روانی بود که از سوی جریان سیاسی خاص و همراهی رسانههای آن سوی مرزها پیگیری میشد.
نکه جالب ماجرای ونزوئلایی شدن ایران که در پیش بینیهای جریان سیاسی خاص وجود داشت در این است که همین سیاست علیه دولت روحانی که حامی اصلی و باعث پیروزی او در انتخابات بودند نیز دیده شد.
آقای روحانی روز گذشته به هنگام تقدیم لایحه بودجه سال ۹۸ به مجلس شورای اسلامی به درستی گفت که «بعضیها از این که ایران به زودی ونزوئلا خواهد شد در روزنامهها نوشتند و تلاش کردند مردم را ناامید کنند و دولت را ناکارآمد کنند، هر چند ممکن است اینها هدف سوئی نداشته باشند اما دوستانی که در زمان سختی، حرف دشمن را تکرار میکنند، متأسفانه آثارش برای ملت و نظام خطرناک خواهد بود.»
اما آقای روحانی آیا میداند که کدام (دوستان) جریان سیاسی چنین سیاست و رفتاری را در پیش گرفته بود و کدام روزنامهها و رسانهها در این زمینه گزارش و مصاحبه منتشر میکردند؟
بازخوانی و جستجو در آرشیو رسانهها اکنون کار سادهای است، به آسانی میتوان به مطالبی که از سوی چنین جریانی درباره ونزوئلایی شدن ایران منتشر کردند دست یافت و به این نتیجه رسید که جریان سیاسی خاص بود که با فضاسازی منفی قصد داشت که ایران واقعاً تبدیل به ونزوئلا شود. آنگاه با آسودگی فراوان میتوانست خواستههای بعدی خود را به نظام اسلامی تحمیل کند.
آنها از ونزوئلایی شدن ایران نگران نبودند، بلکه خود تلاش کردند تا چنین شرایطی در ایران ایجاد شود.
گرچه سیاستهای اقتصادی دولت تدبیر و امید یکی از عواملی است که باعث نابسامانیهای اقتصادی در کشور شده است و این موضوع از تایید دولتمردان به ویژه شخص آقای رئیس جمهور هم برخوردار است، اما چرا جریان حامی دولت تا این اندازه علیه دولت شمشیر را از رو بسته و با سیاه نمایی، همان سیاستی که علیه جریان رقیب در انتخابات ریاست جمهوری در پیش گرفته بود، علیه دولت روحانی نیز به کار گرفته است؟
به آرشیو سری میزنیم و سخنان یکی از اقتصاددانانی که تا چندی پیش در دولت تدبیر و امید مسئولیت داشت میرسیم که گفته بود؛ «دستاوردهای کشور در زمینههای مختلف مانند برجام، ثبات اقتصاد کلان، طرح سلامت و رسیدن به درآمد معادل بیش از یک میلیون بشکه نفت صادرات، همگی بسیار ارزشمند است اما ناپایدار است. اعمال یک مدیریت ناپخته و جایگزین کردن همه اینها با پمپاژ پول، با سرعتی باورنکردنی اقتصاد ایران را ونزوئلایی خواهد کرد. «مسعود نیلی ۲۶/۲/۹۶»
آقای مسعود نیلی اقتصاد دان و دبیر پیشین ستاد هماهنگی اقتصادی دولت دوازدهم بود. آقای روحانی رئیس جمهور محترم چرا چنین فردی با این عقیده در دستگاه اقتصادی دولت تدبیر و امید حضور داشت؟ آیا نمیتوان گفت که سیاستهای اقتصادی آقای مسعود نیلی در ستاد هماهنگی اقتصادی دولت دوازدهم در به وجود آمدن شرایط اقتصادی موجود نقش داشته است؟!
شخصیتهای گوناگونی از طیف سیاسی خاص چنین عقیدهای داشتند و آن را تبلیغ میکردند این جریان سیاسی، حتی پیشبینی میکرد که ایران به سوریهای دیگر تبدیل خواهد شد، اما اکنون میبینیم که سوریه از چنگ تروریستهای تکفیری وهابی آزاد شده و نیروهای آمریکایی در حال بیرون رفتن از خاک این کشور هستند.
ایران نه به شرایط ونزوئلا تبدیل شد و میشود و نه به مانند سوریه، اکنون زمان آن است که دولت تدبیر و امید حساب خود را با جریان حامی خود که تبدیل به منتقد مایل به معاند شده است، روشن کند و اگر عوامل و نیروهایی از این طیف همچنان در دولت حضور دارند آنها را تسویه کند.
نویسنده: محمد صفری