دوشنبه ۶ تير ۱۳۹۰ - ۱۱:۳۸
کد مطلب : 66905

سلام آقا

یا اَبَا الْحَسَنِ یا مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ اَیُّهَا الْکاظِمُ یَا بْنَ رَسُولِ اللّهِ یا حُجَّهَ اللّهِ عَلى خَلْقِهِ یا سَیِّدَنا وَمَوْلینا اِنّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکَ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا یا وَجیهاً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّهِ *** مهدي رجبي: عرض تسليت. سرتان سلامت. بيست و پنجم ماه رجب رسيد و در صفحه تقويم دل ما، نام پدر بزرگوار شما نقش بسته است. نام امامي كه مراد همه آناني است كه كاظم هستند و رضايشان به رضاي خداست. آقا ببخشيد اما دلمان گرفته بود، شهادت پدرتان را بهانه اي كرديم تا دوباره بياييم و سلامي به شما عرضه كنيم و در انتظار جواب بنشينيم. دلمان گرفته است و دل گرفته را فقط شما مي تواني سرحال كني. دل گرفته و تنگ را فقط حريم تو مي تواند آرام كند. وضو گرفتن سر حوض مسجد گوهرشاد، نماز در دارالاجابه، عطر عود و صلوات در حرف و صداي صلوات بر محمد و آل او. دلمان تنگ شده است براي ايستادن روبروي گنبد طلا و دست گذاشتن بر سينه اي كه مالامال از عشق به شماست. آقا ما كه عطر كربلا و كاظمين را نچشيده ايم، مشهد تو ما را سيراب مي كند. حرم تو جاي خالي كربلا و نجف و كاظمين و سامرا را براي ما پر مي كند. اصلا حرم تو مي شود حرم همه آنهايي كه قلبمان از عشقشان سرشار است. ما كه پايمان به آنجا باز نمي‌شود. ما را كه آنجا راه نمي دهند. اما تو كه هستي. تو كه ميهمان همين آب و خاكي. دلمان گرفته است. تو را به حق پدرت و به حق پدرانت. به حق سال ها و روزهاي اسارت پدرت، ما را از اسارت دل رها كن و راهي مان كن تا مشهدي شويم.
https://siasatrooz.ir/vdcft1dv.w6dvxagiiw.html
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی