خبر کوتاه بود و نگران کننده «خط فقر در تهران از ۲.۵ به ۴.۵ میلیون تومان رسید» این جمله ای است که مرکز پژوهش های مجلس در گزارش اخیر خود آورده و گفته است:« خط فقر خانوارهای چهار نفره در شهر تهران ظرف ۲ سال اخیر، از ۲.۵ میلیون تومان به ۴.۵ میلیون تومان رسید یعنی ۸۰ درصد افزایش یافت.»
براساس بررسیهای مرکز پژوهش های مجلس، نرخ تورم بالا در سالهای اخیر منجر به رشد قابل توجه خط فقر در شهر تهران و سایر نقاط کشور شده است. این موضوع در کنار کاهش قابل توجه درآمد سرانه منجر به رشد نرخ فقر در این سال ها شده است و شواهد موجود نشان از روند فزاینده این متغیر در سالهای ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ دارد.
طبق آمارهای ارایه شده خط فقر خانوارهای چهار نفره در شهر تهران ظرف ۲سال اخیر (سال های ۹۷ و ۹۸)، با ۸۰ درصد رشد از ۲.۵ میلیون تومان به ۴.۵ میلیون تومان رسیده است. بروز این مساله را استاندار تهران نیز تایید و عنوان کرده است که «ما نباید خط فقر را به صورت کشوری نگاه کنیم. باید برش استانی آن را مد نظر قرار دهیم که به این ترتیب در تهران خط فقر ۴.۵ میلیون تومان است و در این میان زنان سرپرست خانوار نیازمند توجه و کمک ویژه هستند. به طوریکه از ۱۹۱ هزار و ۱۴۹ خانوار در تهران زن سرپرست خانوار هستند که در سه دهک پایین خانوار قراردارند.
خط فقر یا فقر مطلق
بررسی روند معیشتی و درآمدی در سالهای اخیر به خوبی نشان می دهد که این روزها در حال حرکت از سمت خط فقر به سمت فقر به عنوان ناتوانی در کسب حداقل استاندارد زندگی هستیم به این ترتیب خانواده ها بخش زیادی از نیازهای خود را از سبد خانوار حذف کرده اند تا بتوانند گذران عمر کنند و به حداقل هالی ممکن در سبد معیشت خود قانع هستند.
در مقابل این آمارهای نگران کننده اما دو تراژدی پیش روی اقشار مختلف جامعه از جمله قشر کارگر وجود دارد تراژدی اول به مشکلات اقتصادی باز می گردد که سالهاست گریبان این جامعه را گرفته و هر چه پیش تر می رویم شرایط ناگوار تر می شود و تراژدی دوم سیل عظیم تبلیغات و پرو پاگانداهایی است که متولیان مجوز آن را برای اجرا صادر می کنند در حالی که روز به روز برتعداد این گروه از جامعه فقیر افزوده می شود.
زندگی بی دغدغه زیر خط فقر
نگاهی گذرا به روند تبلیغاتی که در رسانه ملی کشور منتشر می شود از یک نوع زندگی بی دغدغه و بدور از هر گونه نگرانی ناشی از هزینه های زندگی حکایت دارد و در یک کلام می توان مهر لاکچری بودن بر تک تک این تبلیغات زد. نمای اکثر قریب به اتفاق تبلیغات تلویزیونی از چنان زندگی پر رنگ و لعابی صحبت می کند که با درآمدها و هزینه های این روزهای جامعه همخوانی ندارد و نه تنها دردی از جامعه درمان نمی کند بلکه روز به روز بر آلام و رنج های این قشر از افراد می افزاید.
نگاهی گذرا به روند تبلیغات تلویزیون که در رسانه ملی و در هر کجا از کشور پخش می شود و مردم با هر سطح و طبقاتی آن را می بینند و با وجود شرایط اقتصادی و گرانی که به کشور تحمیل شده است، در مقابل این حجم تبلیغات که بخش زیادی از آن وسوسه برانگیز است تنها یک آه از روی حسرت برای آنچه می بینند می کشند و در حسرت آنچه ندارند ،باقی می مانند. عمده تبلیغاتی که در شبکه ملی پخش می شود حکایت از زندگی لاکچری و لوکس دارد ،زندگی هایی که سفره های رنگارنگ با انواع و اقسام غذاها و محصولات را به نمایش می گذارد که قیمت آن هیچ گاه با حقوق کارگری و کارمندی پاسخگو نیست.
نگاه تک بعدی
به اعتقاد کارشناسان اقتصادی اینکه این نوع تبلیغات در شرایط نابسامان اقتصادی جز هزینه تراشی و ایجاد چالش اقتصادی برای خانواده ها و جامعه ماحصلی ندارد؛از این مهم پرده بر می دارد که تصمیم گیران و تصمیم سازان اقتصادی و همچنین متولیان فرهنگ و رسانه کشور و صد البته متولیان نهادهای اجرایی هیچ گونه توجهی به وضعیت مردم و چالش هایی که برای آنها از بعد اقتصادی اجتماعی پدید می آید؛ ندارند و با نگاه تک بعدی خود تنها به این مهم فکر می کنند که سمت تقاضا را بالا ببرند ؛حتی اگر درآمدی برای تامین آن وجود نداشته باشد.
به سخن دیگر این گروه از متولیان تنها به این مساله فکر می کنند که این تبلیغات هر چند در ظاهر برای ترویج مصرف گرایی و معرفی کالا است اما د رنهایت می تواند منجر به رونق اقتصادی شود.اما د رعمل چنین نشده و با عمیق تر شدن خط فقر در کشور و با درنظر داشتن شرایط رکود و تورم سر به فلک کشیده جز ایجاد نیاز در میان خانواده ها و به خصوص فرزندان کم و سن سال که درکی از معیشت و اقتصاد خانواده ندارند؛ثمری ندارد و این اقدام عملا ضد اقتصاد خانوار و اقتصاد کلان کشور بوده و حتی می‌تواند به فساد منجر شود.
