در روزهاي اخير رزمايش پيامبر اعظم ۷ سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در حال برگزاري است. رزمايشي که در کنار نمايش اقتدار و آمادگي نيروهاي رزمي با آزمايش برخي تجهيزات جديد نظامي و موشکي همراه است. اهميت و گستردگي اين رزمايش چنان بوده که حتي محافل رسانهاي و سياسي غربي و صهيونيستي نيز نتوانستند آن را پنهان سازند و بسياري از آنها اذعان کردهاند که اين رزمايش، بيانگر اقتدار و توان دفاعي ايران ميباشد. آنها اعتراف کردهاند که قدرتنمايي دفاعي ايران بار ديگر به جهانيان نشان داد که از يک سو تحريم نميتواند تزلزلي در اراده دفاعي ايران ايجاد کند و از سوي ديگر ايران هرگونه تهديدي را با قاطعيت پاسخ خواهد داد.
اين اقتدار چنان بوده که حتي مقامات ارشد نظامي آمريکا تاکيد دارند که هرگونه اقدام نظامي عليه ايران برابر با به آتش کشيدن کل منطقه خواهد بود. در کنار آنچه از پيامهاي اين رزمايش براي جهانيان به ويژه تهديدات غرب و صهيونيستها ذکر شد يک نکته اساسي قابل توجه است و آن تفاوت هاي آن با رزمايشهاي برگزار شده توسط کشورهاي عربي حوزه خليجفارس است. چندي پيش کشورهاي عرب حوزه خليجفارس به اصطلاح رزمايش مشترک در امارات برگزار کردند.
آنها در حالي بر آن بودند تا توان نظامي و رزمي خود را به نمايش گذارند که در رزمايش آنها چند نکته قابل توجه بود.
نخست آنکه آن رزمايش نه با تجهيزات و ادوات عربي بلکه تماما حتي فشنگهاي آن از آمريکا و برخي کشورهاي اروپا وارد شده تا ناتواني نظامي اين كشورها پنهان گردد.
جالب توجه آنکه آنها از هواپيماها و خلبانهاي آمريکايي براي برگزاري رزمايش استفاده کردند.
دوم آنکه در رزمايش آنها هيچ گونه دستاورد نظامي مورد آزمايش قرار نگرفت و به نوعي ميتوان گفت که آنها بيشتر يک گردهمآيي نظامي داشتهاند تا اينکه برگزار کننده يک رزمايش باشند.
سوم آنکه توان رزمي کشورهاي مذكور چنان نبود که بتواند نشانههايي از اقتدار آنها باشد به گونهاي که اين کشورها براي پنهان سازي ضعف خود به برجستهسازي عملياتهاي هوايي که توسط جنگندههاي آمريکايي صورت ميگرفت پرداختند.
اين شرايط در حالي بر رزمايش کشورهاي عربي حاکم بود که در رزمايش پيامبر اعظم ۷ ، اين مسائل کاملا متفاوت بود چرا که:
اولا اين رزمايش با تجهيزات و تسليحات ساخت ايران برگزار شد. به عبارتي ميتوان گفت اين رزمايش کاملا بومي بوده و نشان داد که ايران در امور دفاعي نيازمند هيچ کشوري نميباشد.
ثانيا در اين رزمايش ابعاد جديدي از موشکها و تواناييهاي دفاعي ايران مورد آزمايش قرار گرفت که خود مولفهاي مهم براي اين رزمايش است.
ثالثا نيروهاي رزمي نيز توان و اقتدار خود را به رخ دشمن کشيدند.
نتيجه اين مولفهها موجب گرديد تا محافل سياسي و رسانههاي غربي و صهيونيستي صراحتا اذعان دارند که با اين توان دفاعي هرگونه تهديد عليه ايران ديوانگي ميباشد و بايد از آن پرهيز شود. نکته مهم آنکه اين رزمايش بار ديگر اقتدار ايران در منطقه و نيز تزلزل و سست بودن کشورهاي عربي با ميلياردها دلار هزينه نظامي را آشکار ساخت که ميتوان آن را پيروزي بزرگ براي ايران و شکستي براي سران عرب وابسته به غرب دانست.سران عربي كه براي خوش خدمتي به غرب ادعاهاي واهي از جمله در قبال جزاير سه گانه ايراني را مطرح ميكنند و همچنان بر اجراي پروژه ايران هراسي اصرار دارند.
اين رزمايش بارديگر اين امر را مورد تاكيد قرار داد كه جمهوري اسلامي ايران محور ثبات و امنيت در منطقه است و كشورهاي عربي حوزه خليج فارس نيز به جاي رويكرد به غرب ميتوانند با همگرايي به تهران ، اصل خروج بيگانگان را محقق ساخته تا زمينهساز برقراري ثبات پايدار در منطقه باشد.