ماجرای برجام و «اف.ای.تی.اف» هر روز که می‌گذرد جالب تر می‌شود، آنهایی که قرار بود با برجام آنچنان رونق اقتصادی ایجاد کنند که مردم به یارانه ۴۵ هزار تومانی نیازی نداشته باشند، اکنون اصرار بر تصویب دو لایحه باقی مانده، «اف.ای.تی.اف» دارند.
موافقان و آنهایی که همچنان اعتقاد دارند که ایران باید در جامعه جهانی هضم شود و هر آنچه که نظام سلطه دیکته می‌کند، بدون غلط و خوش خط بنویسد تا نمره ۲۰ بگیرد! چه دیدگاه، ایدئولوژی، مکتب تفکر و مرامی دارند؟
همه در یک کشور به نام ایران زندگی می‌کنیم و سعی همه نیز باید تلاش در جهت اعتلای ایران اسلامی در راستای آرمان‌های انقلاب باشد و این آرمان‌ها برآمده از دل آموزه‌های اسلامی است که انقلاب آنها را بازخوانی و بازپروری کرده است.
ماهیت جمهوری اسلامی ایران، انقلابی بودن است و در قاموس انقلابی گری، سرسپردن، کرنش، تسلیم و ضعف جایگاهی ندارد، که اگر ایران اسلامی همچون سال‌های نخست انقلاب و دوران دفاع مقدس همچنان بر سیاست‌های انقلابی خود، اصرار می‌داشت و از آرمان‌های انقلاب عدول نمی‌کرد، یقینا شرایط اقتصادی ـ سیاسی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران به مراتب بهتر و مناسب تر از حال حاضر بود.
متاسفانه در مسیر انقلاب برخی دولت‌ها از ریل انقلاب خارج شدند و راهی رفتند که نتیجه آن اکنون نمایان شده است. در هر مقطعی ایران با اقداماتی از سوی برخی دولت‌ها درگیر بود و این سیاست‌های همان برخی دولت‌ها بود که باعث گشت فشارهای اقتصادی و سیاسی، تهدیدات نرم و سخت تاثیرات خود را بگذارد.
جمهوری اسلامی ایران در طول عمر ۴۲ ساله خود سعی کرده است با جامعه جهانی در تضاد قرار نگیرد، بلکه این جامعه جهانی که در نظام سلطه و چند کشور خلاصه می‌شود سعی داشت و دارد ایران را در تضاد با جهان جلوه دهد، چرا که انقلاب اسلامی سیاست‌های سلطه طلبانه، استعماری و تحقیرآمیز آنها را به چالش کشیده بود.
همین جامعه جهانی حتی به مناسباتی که خود تنظیم کرده است پایبند نیست، چگونه می‌توان با چنین سیاستی تعامل داشت؟ نمونه بارز آن توافق هسته ای ایران ۱+۵ است.
تا پیش از دستیابی به برجام، جامعه به اصطلاح جهانی تلاش می‌کرد بر سر برنامه صلح آمیز هسته ای ایران به توافق برسد و رسید. توافقی که بند بند آن به نفع آمریکا بود، اما پس از امضای این توافق از سوی ۶ کشور قدرتمند دنیا، هیچ یک از این کشورها به تعهد خود پایبند نماندند و اکنون تلاش می‌کنند توافقی که خود آن را تنظیم کرده بودند، نابود کنند. هر چند در صورت اجرای کامل برجام، ایران از لغو تحریم‌ها سود می‌برد، اما اگر حتی ترامپ را یک رئیس جمهور بی منطق، قانون شکن و بی عقل هم بدانیم، دلیل بر آن نمی‌شود که اگر فرد دیگری هم به جای او بود، به توافق احترام می‌گذاشت. دلیل آن هم پایان دوره ترامپ و روی کار آمدن بایدن است.
جو بایدن رئیس جمهور جدید آمریکا آیا در سیاست‌های ضدایرانی خود تغییری ایجاد کرده است؟ آیا آمریکا را به برجام بازگردانده و تعهدات خود را اجرا کرده است؟ آیا اصلا چنین قصدی دارد؟
کشور را نمی‌توان با اما و اگر اداره کرد. اگر این توافق بشود اوضاع بهتر می‌شود اگر آن توافق نشود، اوضاع بدتر می‌شود، روش کشورداری نیست، آن هم کشوری انقلابی با ویژگی‌های منحصر به فرد که می‌تواند روی پای خود بایستد و برای این ایستادن نیازمند عزم و همت قوی، روحیه انقلابی و جهادی است که پای کار بیاید و مردم به او اقبال نشان دهند.
تشخیص این که، تحمیل یک قانون و توافق و تعهد به آن آیا به زیان کشور، مردم و انقلاب است یا به سود، کار دشواری نیست. برجام با وعده‌های پرطمطراق به امضا رسید، اما آیا براساس همان وعده‌های بزرگ، سودی به کشور وارد کرد یا زیان؟ ماجرای « اف.ای.تی.اف» و دو لایحه باقی مانده آن هم شبیه برجام است، با این تفاوت که هنوز از سوی ایران پذیرفته نشده و بخشی از بدنه سیاسی و اجرایی کشور اصرار بر تصویب و اجرای آن دارند، چرا که بر این اعتقادند که کنوانسیون سی.اف.تی و پالرمو تصویب نشود، اگر تحریم‌ها از سوی آمریکا لغو شود، اجرای لغو تحریم‌ها با مشکل روبرو خواهد شد و مشکلات اقتصادی همچنان ادامه می‌یابد. می‌بینید که همچنان در سخنان مسئولین اگر و اما وجود دارد و همین اگرها است که کشور را معطل خود کرده است.
البته که نیت آنهایی که اصرار بر برجام و پیوستن به اف.ای.تی.اف را دارند، خیر است، و قصد اتهام خیانت به آنها نیست، شاید آگاهی کامل از ماجرا ندارند و حتی چه بسا موافقان برجام و اف.ای.تی.اف، تصور خیانت از سوی مخالفان داشته باشند. اما هر دو طرف ماجرا را به این سخن ارنست و چگوار ارجاع می‌دهیم که گفته است؛ «اگر توانستید به مگس‌ها بفهمانید که گل از زباله بهتر است، می‌توانید به خائنین مملکت هم بفهمانید کشور از ثروت بهتر است.»
نویسنده: محمد صفری
