جنگی در منطقه قفقاز رخ نخواهد داد، اما اگر هم بیفتد همان سرنوشتی رقم خواهد خورد که در غرب آسیا و سوریه و عراق اتفاق افتاد.
رژیم صهیونیستی سعی در بر هم زدن امنیت و آرامش مناطقی را دارد که جمهوری اسلامی ایران را تهدید کند.
در این میان دولت ها و رژیم های کوچک و ضعیفی چون جمهوری آذربایجان تحت تأثیر عمیق نفوذ رژیم صهیونیستی و برخی دیگر از دولت های منطقه است.
عامل اصلی نفوذ و حضور رژیم اسرائیل در منطقه قفقاز به خاطر اینگونه دولت ها است در حالی که مردم این کشورها همچون جمهوری آذربایجان هیچگاه خواهان برقراری رابطه با رژیم صهیونیستی نبوده و نیستند.
جمهوری اسلامی ایران در جبهه غرب آسیا که برای تجزیه و نابودی سوریه برنامه ریزی شده بود توانست چندین دولت و رژیم را در دستیابی به اهداف خود ناکام بگذارد.
طرحی که برای سوریه از سوی محور غربی عبری عربی ریخته شده بود بر این مبنا بود که با قدرت یافتن گروه تروریستی تکفیری وهابی داعش در سوریه، عراق نیز به دست این گروه سقوط کند اما تشکیل دولت اسامی داعش را نمی توان جدی دانست چرا که غرب و اسرائیل در پی آن نبودند بلکه هدف تجزیه این دو کشور بود.
در طرح و برنامه محور غربی عبری عربی ایران نیز دیده شده بود. تجزیه جمهوری اسلامی یکی از آرزوهای دشمنان است که تحقیقاً و یقیناً اتفاق نخواهد اتفاد.
پیروز میدان نبرد سوریه و عراق، ایران است و شکست خورده این هماوردی، آمریکا، اسرائیل و سعودی هستند با این وجود آنها دست از دسیسه و توطئه علیه ایران بر نمی دارند.
اکنون پس از شکستی که در غرب آسیا از سوی ایران متحمل شده اند، به منطقه قفقاز نقل مکان کرده و سعی دارند تا این بخش را به گونه ای برای جمهوری اسلامی هزینه ساز کنند.
جمهوری آذربایجان از هر نظر با جمهوری اسلامی ایران نزدیکی دارد.
این دو کشور از نظر فرهنگی، مذهبی و زبانی در جغرافیای منطقه بسیار به هم نزدیک هستند اما سیاستهایی که از سوی دولتمردان باکو اتخاذ شده اجازه نداده این اشتراکات به هم نزدیک شود که اگر شده بود اکنون هیچ چالشی در منطقه وجود نداشت.
اکنون رژیم صهیونیستی و برخی دیگر از دولت های منطقه با تفکرات زیاده خواهی و بر اساس توهمات خود سعی دارند تا از این وضعیتی که پس از جنگ ۴۴ روزه قره باغ به وجود آمده سوء استفاده کنند.
جمهوری اسلامی ایران تاکنون تلاش کرده تا با همسایگان خود با حسن نیت و همجواری رفتار کند و به نظر می رسد این صبوری و شکیبایی باعث توهم و برداشت های غلطی شود.
قطعاً آنهایی که سعی بر دامن زدن به اختلافات در منطقه دارند تا چه بسا درگیری هایی شکل بیگرد، به توانایی و توانمندی های نظامی و دفاعی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران آگاهی دارند و می دانند که چه اتفاقی خواهد افتاد.
به واقع آنهایی که در منطقه توطئه می کنند مصداق این بیت شعر از حافظ است که سروده؛
«ای مگس ! عرصه سیمرغ نه جولانگه تو است / عِرض خود می بری و زحمت ما می داری»
اما فرض را بر آن میگیریم که درگیری هایی شکل بگیرد، آنهایی که بر آتش جنگ دیمده اند کنار می نشینند و در واقع جنگ نیباتی را مدیریت می کنند و همانگونه که در سوریه و عراق این کار را کردند.آسیب اصلی به کشوری وارد می شود که در منطقه رو در رو ایران قرار می گیرد.
چنین درگیری هایی به خاطر ضعف شدیدی که در کشوری چون جمهوری آذربایجان وجود دارد بسیار کوتاه خواهد بود و شکست را دولتی متحمل خواهد شد که بر این فتنه دمیده است.
اندکی درایت و هوشندی برای مقامات باکو نه تنها زیانبار نیست بلکه سودمند نیز هست و می تواند آنها را از مهلکه نجات دهد به شرطی که دست از همکاری با رژیم صهیونیستی و آنکار علیه ایران بردارد و سعی کند خود را هر چه بیشتر به جمهوری اسلامی ایران نزدیکتر کند.
اگر عقلانیت منطقی و سیاسی در میان دولت هایی چون آنکار و باکو وجود داشته باشد، می توان یک اتحاد میان کشورهای منطقه قفقاز با محوریت ایران، روسیه، ترکیه، ارمنستان، آذربایجان و حتی گرجستان تشکیل داد که مناسبات سیاسی، اقتصادی و نظامی خوبی میان آنها برقرار شود.
کشوری چون جمهوری آذربایجان باید بداند که جمهوری اسلامی ایران همیشه پابرجا و برقرار است و نباید به رژیمی اقتدا کند که در ادامه وجود آن تردید جدی است و هر ان ممکن است پایان یابد و فرد و دولت دیگری بر سر کار بیاید و روسیاهی ماند و سازشکاران و آنانی که به این رژیم روی خوش نشان داده اند.
نویسنده: محمد صفری
رژیم صهیونیستی سعی در بر هم زدن امنیت و آرامش مناطقی را دارد که جمهوری اسلامی ایران را تهدید کند.
در این میان دولت ها و رژیم های کوچک و ضعیفی چون جمهوری آذربایجان تحت تأثیر عمیق نفوذ رژیم صهیونیستی و برخی دیگر از دولت های منطقه است.
عامل اصلی نفوذ و حضور رژیم اسرائیل در منطقه قفقاز به خاطر اینگونه دولت ها است در حالی که مردم این کشورها همچون جمهوری آذربایجان هیچگاه خواهان برقراری رابطه با رژیم صهیونیستی نبوده و نیستند.
جمهوری اسلامی ایران در جبهه غرب آسیا که برای تجزیه و نابودی سوریه برنامه ریزی شده بود توانست چندین دولت و رژیم را در دستیابی به اهداف خود ناکام بگذارد.
طرحی که برای سوریه از سوی محور غربی عبری عربی ریخته شده بود بر این مبنا بود که با قدرت یافتن گروه تروریستی تکفیری وهابی داعش در سوریه، عراق نیز به دست این گروه سقوط کند اما تشکیل دولت اسامی داعش را نمی توان جدی دانست چرا که غرب و اسرائیل در پی آن نبودند بلکه هدف تجزیه این دو کشور بود.
در طرح و برنامه محور غربی عبری عربی ایران نیز دیده شده بود. تجزیه جمهوری اسلامی یکی از آرزوهای دشمنان است که تحقیقاً و یقیناً اتفاق نخواهد اتفاد.
پیروز میدان نبرد سوریه و عراق، ایران است و شکست خورده این هماوردی، آمریکا، اسرائیل و سعودی هستند با این وجود آنها دست از دسیسه و توطئه علیه ایران بر نمی دارند.
اکنون پس از شکستی که در غرب آسیا از سوی ایران متحمل شده اند، به منطقه قفقاز نقل مکان کرده و سعی دارند تا این بخش را به گونه ای برای جمهوری اسلامی هزینه ساز کنند.
جمهوری آذربایجان از هر نظر با جمهوری اسلامی ایران نزدیکی دارد.
این دو کشور از نظر فرهنگی، مذهبی و زبانی در جغرافیای منطقه بسیار به هم نزدیک هستند اما سیاستهایی که از سوی دولتمردان باکو اتخاذ شده اجازه نداده این اشتراکات به هم نزدیک شود که اگر شده بود اکنون هیچ چالشی در منطقه وجود نداشت.
اکنون رژیم صهیونیستی و برخی دیگر از دولت های منطقه با تفکرات زیاده خواهی و بر اساس توهمات خود سعی دارند تا از این وضعیتی که پس از جنگ ۴۴ روزه قره باغ به وجود آمده سوء استفاده کنند.
جمهوری اسلامی ایران تاکنون تلاش کرده تا با همسایگان خود با حسن نیت و همجواری رفتار کند و به نظر می رسد این صبوری و شکیبایی باعث توهم و برداشت های غلطی شود.
قطعاً آنهایی که سعی بر دامن زدن به اختلافات در منطقه دارند تا چه بسا درگیری هایی شکل بیگرد، به توانایی و توانمندی های نظامی و دفاعی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران آگاهی دارند و می دانند که چه اتفاقی خواهد افتاد.
به واقع آنهایی که در منطقه توطئه می کنند مصداق این بیت شعر از حافظ است که سروده؛
«ای مگس ! عرصه سیمرغ نه جولانگه تو است / عِرض خود می بری و زحمت ما می داری»
اما فرض را بر آن میگیریم که درگیری هایی شکل بگیرد، آنهایی که بر آتش جنگ دیمده اند کنار می نشینند و در واقع جنگ نیباتی را مدیریت می کنند و همانگونه که در سوریه و عراق این کار را کردند.آسیب اصلی به کشوری وارد می شود که در منطقه رو در رو ایران قرار می گیرد.
چنین درگیری هایی به خاطر ضعف شدیدی که در کشوری چون جمهوری آذربایجان وجود دارد بسیار کوتاه خواهد بود و شکست را دولتی متحمل خواهد شد که بر این فتنه دمیده است.
اندکی درایت و هوشندی برای مقامات باکو نه تنها زیانبار نیست بلکه سودمند نیز هست و می تواند آنها را از مهلکه نجات دهد به شرطی که دست از همکاری با رژیم صهیونیستی و آنکار علیه ایران بردارد و سعی کند خود را هر چه بیشتر به جمهوری اسلامی ایران نزدیکتر کند.
اگر عقلانیت منطقی و سیاسی در میان دولت هایی چون آنکار و باکو وجود داشته باشد، می توان یک اتحاد میان کشورهای منطقه قفقاز با محوریت ایران، روسیه، ترکیه، ارمنستان، آذربایجان و حتی گرجستان تشکیل داد که مناسبات سیاسی، اقتصادی و نظامی خوبی میان آنها برقرار شود.
کشوری چون جمهوری آذربایجان باید بداند که جمهوری اسلامی ایران همیشه پابرجا و برقرار است و نباید به رژیمی اقتدا کند که در ادامه وجود آن تردید جدی است و هر ان ممکن است پایان یابد و فرد و دولت دیگری بر سر کار بیاید و روسیاهی ماند و سازشکاران و آنانی که به این رژیم روی خوش نشان داده اند.
نویسنده: محمد صفری
